Twee geschorst? Ook die moeten eraf gegooid worden, ze hebben tenslotte ook leed toe gebracht aan andere kinderen.
Goed van die vader om dit in de openbaarheid te gooien, je wilt tenslotte wel weten waarom jou kind zo is veranderd de laatste tijd en als er niks is gebeurd dan weet je hoe dit afgehandeld werd, is ook al veel waard.

Zieke gasten... Maar hoe kan dit zo uit de klauwen zijn gelopen op school? Ik weet dat mijn twee scholen (goede) contacten houdt met de politie/wijkagent. Tuurlijk kun je niet alles controleren, maar dit zijn gewoon strafbare feiten ongeacht de leeftijd. Dit had veel eerder onder de aandacht van de lange arm der wet gebracht moeten worden...

Het IJburg College wist wél van de afpersing van scholieren nadat de vader van slachtoffer Thijs sinds vorig jaar meerdere malen de school heeft aangesproken.

Walgelijk dat dit soort dingen gebeuren op scholen. En als kinderen dan thuisblijven, dan snap ik dat volledig, maar als ze dat heel vaak doen, dan ''komt de leerplichtambtenaar naar je huis toe en geeft een hoge boete aan je kind omdat hij/zij niet op school komt opdagen''. Ik zou het niet mis vinden als er nieuwe wet wordt ingevoerd over dat de leerplicht niet zou gelden voor gepeste scholieren of scholieren in deze situatie, en dat zij een week of een, twee thuis kunnen blijven, zodat...

1. ...medescholieren en klasgenoten dat er iets vreselijk mis moet zijn;
2. ...de schoolleiding hier maatregelen op kan geven als dit gebeurt;
3. ...dat gepeste leerlingen verdomme niet gedwongen naar school moeten gaan omdat de leerplichtambtenaar dat zegt en begint te dreigen met een boete! Gepeste leerlingen mogen dit soort dingen niet meemaken, en dat kan alleen door (voorlopig) lange tijd thuis te blijven en het te zeggen tegen je ouders, de schoolleiding (via mail, brief etc.) en de echte vrienden van de gepeste of afgeperste jongen (mocht hij/zij vrienden hebben). Want hun harten en gevoelens moeten gelucht worden bij anderen; dit kun je niet voor jezelf houden. En zodat ze niet eenzaam blijven als ze thuisblijven, kunnen ze eventueel met vrienden afspreken om naar de stad te gaan zodat ze in die tijd nog een lach op hun gezicht hebben.

En als de schoolleiding niet eens in wilt grijpen in dit soort situaties terwijl een vader een heel jaar lang klaagt bij de school omdat ze harde maatregelen moeten nemen, dan weet ik het ook niet meer Gewoon een stoot geven in hun gezicht zou een optie kunnen zijn, want dit soort afpersingen kun je als scholier niet lang volhouden totdat je begint uit te barsten.

Advies: Mocht je ooit gepest zijn, vertel het zo snel mogelijk aan anderen zodat zij hier rekening mee kunnen houden.

Ik ben ooit mentaal geplaagd voor drie jaar (ik had nog wel veel vrienden en jongens die mij heel erg mogen, ben nooit fysiek gepest ofzo), en heb het uiteindelijk pas na drie jaar verteld aan enkele klasgenoten. Als je denkt dat je dit soort dingen zelf kunt oplossen, dan heb je het mis; ga niet je best doen op dit zelf recht te zetten, maar vertel het in ieder geval aan anderen vóórdat jij probeert om dit op te lossen, zodat in diezelfde tijd er medescholieren en docenten zijn die hier rekening mee hebben gehouden.

Het beste wat je kunt bereiken als gepeste/geplaagde leerling is dat je het lef hebt om je problemen te zeggen aan klasgenoten met wie je al jaren in de klas zit. Doe dat vooral; bij mij is dat met succes gelukt. De klasgenoten die ik aansprak hebben dit aan hun vrienden verteld en ook zij hebben hiermee rekening gehouden, totdat uiteindelijk een groot deel van de klas merkt dat er iets mis met mij was. Er waren zelfs klasgenoten die hetzelfde hadden als ik, en zij zullen dan mijn situatie natuurlijk begrijpen omdat zij hetzelfde hebben meegemaakt.

Laatste edit 10-11-2014 20:59

@prokiller933: Mooi dat je jouw verhaal hier deelt Erg voor je dat je dit 3 jaar hebt moeten doorstaan voordat je er iets aan ging doen, maar het is een goede waarschuwing voor gepeste kinderen die dit misschien lezen. Heel goed van jou

@prokiller933: Veel mensen vinden het ongelofelijk moeilijk om hun fouten te erkennen. Dan worden er allerlei uitvluchten verzonnen.
Wat deze mensen zich niet realiseren is dat ze daarmee het probleem nooit opgelost krijgen, de slachtoffers nog verder de vernieling in helpen en ook zichzelf onmogelijk te handhaven maken.
Het schijnt voor veel mensen een natuurlijke reactie te zijn.
Fouten erkennen zit kennelijk niet in de menselijke natuur.

Veel gepeste kinderen zijn ook einzelgangers, die geen tot weinig vrienden hebben.
1 van de leden is ooit bij klasgenoten op de tv geweest met haar verhaal en dat maakte ook indruk.
Zal het binnenkort eens opzoeken voor je.
Maar veel kinderen houden zich juist stil, in de hoop dat het voorbij waait.

Ik vraag mij af of dit pesten op school een 'Sign of the times' is? Zijnde 57 jaar ligt mijn jeugd en mijn (lagere) schooltijd natuurlijk al behoorlijk lang achter mij, maar zover ik me kan herinneren was dit pesten 'vroeger' veel minder aan de orde dan tegenwoordig.. Natuurlijk, je ging weleens op de vuist met deze of gene, maar van systematisch pesten was zover ik het ervaren heb nooit enige sprake

Met mijn een van mijn zoons heb ik het evenwel wél meegemaakt. Die jongen werd behoorlijk gepest door een paar gasten toen hij op de LTS zat. Nadat hij weer eens door die etterbakjes een paar kletsen had gekregen heb ik die jongens na schooltijd eens opgewacht en bijzonder plastisch uitgelegd wat er zou gebeuren als ze nog één keer hun fikken op mijn zoon zouden leggen. Ik denk dat ik heel duidelijk ben geweest, het pesten was over

Ik vind dan ook in deze dat de ouders zich actief dienen in te spannen om het pesten van hun kind te beëindigen. Het is onredelijk om dit volledig aan de schoolleiding over te laten, ouders hebben hierin zelf een grote verantwoordelijkheid. Dit geldt evenzeer als hún kind de pester is! Zeg niet te snel dat jouw kind zoiets nooit zou doen!

Om ziek van te worden dit.. lijkt erger te worden met de tijd joh!

SamuiAxe:
ook in mijn tijd -we schelen 4 jaar- werd er stevig gepest, maar niet die mafia-praktijken zoals in het artikel staan....
in die tijd deed de school praktisch nix, en geen ouder die op het idee kwam om contact op te nemen met school....
toen ik veel later (we waren al 40 0f zo) één van de aanvoerders onverwacht tegen kwam, en zij het mooi vond dat ze mij vroeger zo kon pesten, heb ik haar aan het janken gebracht met de opmerking dat ik een kwart eeuw aan mijzelf had gewerkt, en dat zij nog net zo stom was als vroeger

SamuiAxe: Het probleem bij ouders is, dat ze zich vaak machteloos voelen. Wanneer je naar de schoolleiding gaat en men wilt er niets aan doen, en zeggen bijvoorbeeld (was tegen mijn ouders gezegd), je kind is zelf de aanleiding tot het pesten en lokt het zelf uit.

Wanneer een ouder dan vervolgens naar de pesters, of ouders van de pesters gaat om het te bespreken of te waarschuwen voor acties bij het niet ophouden van het pesten en je word dan geheel verrot gescholden of ze spelen ineens zelf de slachtoffer en doen aangifte tegen je omdat je hun zoon of dochter bedreigt, wat dus ook bij ons/mij is gebeurd.

Daarna een gesprek met de schoolmentor die dan vervolgens uit het niets schrijft dat je suïcidaal bent.

Een school heeft 1 doel, dat is zoveel mogelijk kinderen hoge cijfers te laten halen waardoor men meer subsidie krijgt. Hier passen "probleemkinderen" gepeste leerlingen niet bij.

De ouders van de pesters doen 99% van de keren niets aan hun kind, geven geen straf of zeggen er niets van.

De school heeft als taak, niet alleen het geven van onderwijs, maar ook de kinderen in gareel te houden. De school is WETTELIJK verantwoordelijk voor wat er op de school gebeurd.

PS, dit is mij gebeurd op het Einstein Lyceum in Rotterdam Hoogvliet.

Laatste edit 11-11-2014 10:12

Verschrikkelijk verhaal, Blaadje heeft dit vroeger ook meegemaakt.
Afgeperst, getreiterd, bedreigd, geslagen enz.
Hij vertelde het wel thuis en op school, moeder is naar de ouders van een van de pesters geweest.

Nee hoor, zei de moeder van de pester, mijn zoon doet zoiets niet.
De school nam het niet zo hoog op, sommige leraren lachte er zelfs mee, walgelijk.
Dus daar hield de "hulp" mee op.

Blaadje moet nu nog iedere dag leven met de gevolgen, de angst om iemand te kunnen en durven vertrouwen is weg.

Mijn oudste dochter zat op de Mavo, klasgenoot vroeg verkering aan haar, wat ze niet zag zitten, gevolg, er werd een mes getrokken en er is een hele heisa ontstaan.
De jongen haalde er ook vanuit andere scholen vrienden bij en mijn dochter werd bedreigd.
De meeste jongens waren ouder dan zij (zo'n 3 á 4 jaar).

Net daarvoor waren we verhuist, ze moest een dik half uur fietsen langs weilanden om thuis te komen....
Ik ben naar school gegaan, die in eerste instantie de boel goed mee in de gaten hield, heb gevraagd of ik met de ouders van de jongen zou gaan praten, leraar raadde me dat af.

Paar weken later toen de bedreigingen erger werden, zijn we naar school gegaan, die hebben haar iedere pauze bijgestaan (ja zo erg was het).
Konden ze de jongen niet van school sturen?
Jawel, maar daarmee zou het dreigen niet ophouden!

Buiten de school, konden ze nix doen zeiden ze (wettelijk gezien).
Dus werd het tijd voor grover geschut, we zijn aan de school gaan staan, hebben de bewuste jongens aangesproken, verder dan : Wil je dood, kwamen hun antwoorden niet......
Ik hoef het denk ik niet verder toe te lichten he.

Op een gegeven moment, was ik het zo beu, dat ik met een stel vrienden (die er héél gezellig uitzagen) naar school ben gegaan, we hebben ze opgewacht en hebben hun taal gesproken, de enige die ze schijnbaar kende..

Later geen last meer van gehad, maar heeft wel bijna jaar geduurd, voordat het helemaal rustig was!

Gelukkig is mijn dochter goed opgevangen op school, ze namen het héél serieus!
Maar konden gewoon niet meer doen dan ze al deden.
We hebben de school ook altijd op de hoogte gesteld van wat we deden of van plan waren.
Ze gaven ons groot gelijk en hun hulp.

Maar ik denk dat pesten soms zwaar onderschat word!

@networkdrone:
tjeempie, arme jij en je ouders....
heb je ouders die proberen te helpen als je wordt gepest, helpt het niet
hoe komt het toch dat ik niet geloof in het effect van al die nieuwerwetse aanpak zoals 'pestprotocol' en hoe het allemaal heet

networkdrone: Triest verhaal kerel. Ik ben indertijd niet naar de schoolleiding gegaan maar heb in een notendop gezegd hetzelfde gedaan als @balou: hierboven schrijft: Ik ben er op afgestapt en heb 'hun taal' gesproken. Het is zo'n 20 jaar geleden, ik was een jaartje of 36-37, in de kracht van mijn leven, (al zeg ik 't zelf), trainde volop, werkte in de bajes dus van een crimineeltje meer of minder werd ik ook niet warm of koud.. Niemand maakte mij de pis lauw, en dat straalde ik ook uit.
Ik had voldoende sjeu om een paar 14-15 jarige klootzakjes duidelijk te maken dat ze zich op een gevaarlijk pad begaven..
Maar ik besef dat niet iedereen deze aanpak gegeven is. Het lijkt mij vreselijk om dan afhankelijk te moeten zijn van mensen die dan ook nog eens geen flikker voor je doen

SamuiAxe: bedankt voor het begrip. Helaas zijn we inderdaad niet allemaal in staat tot de oplossing die jij hebt gebruikt.

Wat ik jammer vind, en dus ook een hele slechte zaak, is dat de scholen zeggen "niets te kunnen doen". Dit is een leugen. Er is een waslijst te noemen aan oplossingen die ertoe bijdragen dat de pesters in de meeste gevallen stoppen met pesten. Uiteraard blijf je uitzonderingen houden. Maar daar zul je de ouders bij moeten betrekken.

Wanneer het pesten zich op school zelf plaats vind dan zijn ze wettelijk verplicht om hier iets aan te doen. Ze kunnen dit doen door een afspraak te maken tussen de pester en zijn ouders en de slachtoffer en zijn ouders. Echter zijn de meeste schoolhoofden/leraren hier als de doods voor en zullen dit niet als optie zien of willen gebruiken.

Ze kunnen ook bepalen om een afstandsgebod toe te passen waarin de pester niet in de buurt van de slachtoffer mag komen. Wanneer dit toch gebeurd dan kan de school voor zwaardere maatregelen zorgen zoals het schorsen van zo'n leerling.

Dit is allemaal toegestaan om toe te passen binnen een school.

Wanneer het buiten de school bevind dan zal de Politie hier aan te pas moeten komen wanneer het om fysieke bedreigingen gaat. Echter doet de politie vaak ook hier niets aan omdat het om minderjarigen betreft. Maar in dat geval mogen ze de ouders hierop aanspreken en indien die er niets aan doen speciale hulp te verplichten voor het gezin met de probleemkind.

Allemaal zaken die vaak geweigerd worden om toe te passen bij dit soort problemen.

Laatste edit 11-11-2014 12:23