De ouderen in het bejaardenhuis Vreedenhoff herleven hun jeugd met hun nieuwe huisgenoten: Arnhemse studenten. Voor 150 euro per maand kunnen de studenten een ruime kamer in het huis huren. Enige voorwaarde: af en toe een spelletje spelen of een wandeling maken met de senioren.

Twee vliegen in één klap: het voorkomen van leegstand in de verzorgingshuizen en het aanbieden van goedkope studentenkamers. Maar er is nog een fijne bijkomstigheid: de ouderen hebben iemand om mee te praten.

"Ik vind het in één woord geweldig", zegt meneer Ad Sonneveld. Hoewel hij in mei alweer 100 kaarsjes uit mag blazen, heeft hij een heel goede band met zijn nieuwe huisgenoten, die bijna 80 jaar jonger zijn. Over de 20-jarige Pim zegt hij: "We kijken altijd voetbal met een lekker biertje erbij."

Meneer Sonneveld heeft niet zo veel met de andere ouderen, maar kan het juist wel goed vinden met de studenten. "Ondanks mijn leeftijd ben ik energieker dan de meeste ouderen hier. Dus het enthousiasme van de jongeren vind ik geweldig. Als één van de jongeren boven een biertje komt drinken, breekt dat mijn week."

In Deventer bestaat een soortgelijk project al twee jaar. In het woon- en zorgcentrum Humanitas wonen zes studenten tussen tussen de ouderen. Ook deze plek is populair: wanneer een nieuwe kamer vrijkomt, wordt de ellenlange wachtlijst geraadpleegd. Met de tehuizen in Deventer en Arnhem lijkt het een trend in opkomst. Buitenlandse media zijn al enthousiast over het Nederlandse initiatief. Volgens de Huffington Post zorgen de jonge bewoners voor een nieuwe definitie van de 'gouden jaren'.

In Arnhem was niet iedereen even blij met de komst van de studenten. "Sommige ouderen waren in het begin wel huiverig voor onze komst", zegt studente Julie Droeghaag. "De meesten waren bang dat we de hele boel op stelten zouden zetten. Maar nu is iedereen eraan gewend. Laatst vroeg mijn huisgenoot aan een bewoner hoe hard de muziek mocht. Ze zei dat het haar niet veel uitmaakte. Als ze er last van zou krijgen, zou ze gewoon haar gehoorapparaat uitzetten", zegt Julie lachend.

Droeghaag is 19 jaar en daarmee de jongste bewoner van het bejaardenhuis. Dat ze nogal wat jaartjes scheelt met de 70-plus-bewoners, merkt ze regelmatig. "Ik vind het eigenlijk wel heel grappig dat die generatiekloof zo merkbaar is. Vorige keer vertelde een bewoner een verhaal over de Slag om Arnhem. Ze moest lopend naar haar familie, maar ze zou de afgesproken tijd niet halen en raakte in paniek. Mijn huisgenootje en ik zeiden toen tegelijk: 'Waarom belde u dan gewoon niet even?' Maar dat kon in die tijd natuurlijk helemaal niet", zegt Julie.

Haar medestudenten dachten in eerste instantie dat ze een grap maakte over haar nieuwe woonplek. "Maar als ze me dan eindelijk geloven, zegt iedereen dat het echt iets voor mij is." Daarmee slaat ze de spijker op zijn kop, denkt Karin Passchier van bejaardentehuis Vreedenhoff. "Het moet wel echt bij je passen om hier te wonen." Toch kreeg ze 150 aanmeldingen voor een kamer in het tehuis.

"Het is logisch dat er zo veel aanmeldingen zijn", zegt Passchier, "want het gaat om een kamer van 27 vierkante meter voor maar 150 euro. In het centrum van Arnhem betaal je minimaal het dubbele." Omdat de jongeren ook moeten bijdragen aan het welzijn van de senioren, was een goede selectie nodig. "Wij hebben uiteindelijk voor vijf studenten gekozen die het ook erg goed kunnen vinden met ouderen en graag leuke dingen met ze doen."