Ik ga heel gedetailleerd uitleggen wat er in het brein van zo iemand om kan gaan.
------------
Het doet me onder andere denken aan school...
Tijdens een schoolreis ga je in de bus niet naast het raam zitten maar juist om de plek daarnaast zodat je, als je beste vriend langskomt, meteen naar het plekje bij het raam gaat schuiven
Of je loopt de klas binnen maar moet heel nodig naar de wc. Dan zet je alvast je tas neer op de tafel waar je heel graag wilt gaan zitten en claim je dat plekje.
Of als het pauze is loop je naar een (lange) bankje toe waar je vrienden zitten, maar er is geen plek tussen die van je vrienden. Je ziet wel dat er aan het uiteinde van het bankje genoeg plek is, maar direct daarnaast zit dat ene kind van de klas die je totaal niet mag en kijk je naar die lege plek met de gedachte ''Ehm... nee''. Heel toevallig heeft je beste vriend wijdbeens op de bank gezeten, want het enige dat hij hoeft te doen is dat hij zijn benen bij elkaar schuiven, zeggen ''Kunnen jullie even opschuiven?'' (want het plekje dat is ontstaan nadat je beste vriend niet meer expres wijdbeens ging zitten is nog steeds te klein voor jou), en je hebt je leuke plekje op de bank!
The power of 'plekjeclaimen'..
Als je een plekje wilt reserveren bij de ligbedden bij het zwembad moet je er maar voor betalen.
En als je ziet dat iemand een handdoekje daar heeft gelegd en je haalt het weg want je vind dat iemand niet zomaar op deze manier een plekje kan reserveren, daarna erop ligt en vervolgens de 'eigenaar van het handdoekje' langskomt, dan moet je in je gedachte een gigantische middelvinder naar degene opsteken en zeggen: 'Je kunt niet zomaar een plekje reserveren door een handdoek te leggen. We zijn hier op een openbaar zwembad!' zodat hij met de gedachte: 'Sh*t, hij heeft me betrapt' gaat weglopen.
(Tenzij degene weg is gegaan omdat hij even naar het toilet moest, want dat kan dan niet zomaar en is het wel degenes plekje. Maar dan zijn er weer mensen die niet eventjes naar het toilet zijn gegaan en het plekje gewoon willen reserveren met een handdoekje en met een smoes komen: ''Maar ik ging naar het toilet'' en jij dan denkt: ''Oh..'' en dan wegloopt, en zij dan weer stoer denken: ''Ha, dat krijg je ervan hè! Mijn plekje
''.
Moeilijk dus.
Om een plekje te claimen kun je beter een vriend/familie (die niet naar het toilet moet) daar alvast laten zitten, en niet een levenloos handdoekje.
Ik heb eens op het strand drie jongeren geholpen met het checken van het plekje en kijken of de spullen die ze daar hebben gelegd niet gestolen wordt (Ze waren er meer dan een uur, dus het was wel degelijk hun plekje), want ze wilden even zwemmen/spelen. Terwijl ik zat te pauzeren en een broodje ging eten op mijn stoel zat ik daar naar te staren. Ik vond dat wel prettig om te doen, want ze vertrouwden mij dus van alle mensen die in buurt waren. Toen ze terug kwamen stak ik m'n duim op en staken zij ook hun duim op naar mij.
Dat is dus de beste oplossing als jij in je eentje bent of als jij en je familie/vrienden allemaal gaan zwemmen en het stoeltje onbeveiligd wordt achtergelaten: vertrouw een ander. Want op het moment dat jij iemand verdenkt van handdoekjeleggen en jij het handdoekje weghaalt, kan het gesprek als volgt lopen:
A: ''Hè, daar zit iemand al''
Jij: ''Hoe weet je dat dan zo zeker?''
A: ''Degene moest even naar het toilet/ging even zwemmen''
Jij: ''Oh sorry, zeg diegene dat het me spijt. Ik zoek wel een ander plekje.''
A: ''Volgens mij geeft het niet hoor meneer, je wist het niet. Ik zal wel zeggen dat het je speet.''
Héél kleine kans dat ook dát niet werkt, want degene die je vertrouwde blijkt je spullen te gaan stelen, of iemand denkt dat degene die hij wilt vertrouwen maar volmondig ''Oké, zal ik doen'' zegt, en jij dan in het zwembad bij het handdoekstoeltje staat en degene verontwaardigd uit het zwembad stapt en het gesprek als volgt loopt:
A: ''Wat doe je hier, je ziet toch een handdoek bij het stoeltje?!''
Jij: ''Ik wist niet dat iemand hier al zat''
A: ''Maar je ziet toch een handdoekje?!''
Jij: ''Ik zoek wel een ander stoeltje okè...''
A: ''Ja doe dat maar, ga onmiddellijk weg jij!''
Maar ik zou toch gaan voor vertrouwen of het best een vriend/familielid bij het stoeltje plaatsen als jij even weg bent.