dingen die je nooit bij de hand hebt, die ken of kan je wel vaker niet....
toen ik al 17 jaar zelf een auto had, vond mijn toenmalige vriend het vreemd dat ik niet uit mijn hoofd wist waar je een taxi moest bellen en ging daarom flink tegen mij te keer. tot dan had ik alleen weleens een taxi nodig gehad als ik zonder auto op reis was, en -mobieltjes waren er nog niet- in telefooncellen waren toendertijd altijd stickers van taxibedrijven. op de telefoon in zijn flat zat niet zo een sticker

Fake

´´Kijk internet, mijn kind is een idioot!´´

Ik zou het zo erg haten als alle literatuur en lectuur gedigitaliseerd worden en er een tijdperk ontstaat waarbij papier niet meer bestaat. Ik heb zelf ook een voorkeur voor papieren encyclopedieën, woordenboeken, atlassen en kranten etc. Anders komt er een tijdperk waarbij iedereen naar een scherm kijkt en dus een tijdperk waarbij iedereen een bril zal moeten drage. Ik kan niet leven zonder papieren geschriften.

Ook de smartphonerevolutie zal ook de oudere telefoons vervangen. Ik ben nog jong, maar ik zou graag de oudere telefoons hebben die alleen gebruikt worden om te bellen, ik zou brieven willen schrijven (e-mails aan bijv. bedrijven is nogal informeel) en kunnen lezen van papier.

De mens kan simpelweg niet leven zonder het bijzijn van de oudere producten. Stel dat alles gedigitaliseerd wordt maar de batterij van je laptop loopt leeg... Gaat natuurlijk tijd kost om het weer op te laden (áls je je oplader bij je hebt, deze lang genoeg is en als er überhaupt een stopcontact/oplaadpunt in de buurt is). Papier voorkomt dit afhankelijke gedoe en papier vind ik zelf ook nog eens prettiger om uit te lezen.

(Ik zeg absoluut niet dat ik tegen vernieuwing/digitalisering ben, dit maakt natuurlijk alles veel makkelijker in de wereld. Ik zeg alleen dat oudere producten niet moeten verdwijnen.)

Heb ook wel eens een filmpje gezien dat een kind niet weet hoe op een oude telefoon een draaischijf werkt

@prokiller933: Ach, datzelfde zeiden ze ook toen het papier werd uitgevonden

@prokiller933:

Ha, herkenbaar! Dat zou ik ook wel eens willen.
Vooral die leuke oude telefoons met draaischijf. Ik heb nog van die postpapier, vond ik vroeger ook heel erg leuk om te gebruiken. Jammer dat die tijd helemaal voorbij is.

@prokiller933:
zo dwars ben ik dus ook....
ik denk namelijk dat een woonkamer best compleet kan zijn ingericht zonder bankstel, maar niet zonder boekenkast

Bedenk mij nu opeens. Hoe zou het toch zijn als het internet nog niet was uitgevonden. Hoe zag een post/reactie van WMR er dan uit? Iedere reactie op briefpapier schrijven en per post(duif) opsturen naar de redactie? Dat werd dan in een landelijke krant opgesteld? Drie dagen over deze reactie op papier?

Laatste edit 14-11-2015 22:13

@GroteMop1983, die telefoons met draaischijf waren leuk.
Als je dan verkeerd draaide kon je nog zeggen, ow sorry, ik zat met mijn vinger in het verkeerde gaatje

@GroteMop1983:
zonder internet was WMR er waarschijnlijk niet geweest
toen er nog geen internet was, werden landelijke kranten samengesteld met het nieuws dat -meestal per telex, soms ook meegebracht in vliegtuigen- bij de redactie binnenkwam, kortom het nieuws was meestal binnen 3 dagen bij de lezer....
dingen als WMR bestonden toen niet, simpelweg omdat artikelen en reacties met de hand bij elkaar moesten worden gebracht, en dat veel te veel werk was, dat niemand op WMR zou betalen
toendertijd kon je wel op krantenartikelen reageren, maar als je de brief had geschreven, geadresseerd en gepost, dan duurde het vaak een week of zo voordat je reactie in de krant stond (als hij werd geplaatst), en dan wist niemand meer precies waar het over ging
zo gezien is het geen wonder dat een hobby als 'corresponderen' is uitgestorven....
corresponderen (opoe vertelt) was per brief contact houden met mensen 'in den vreemde' die men (bijna) nooit in het echt zag. was zeer indirect, want brieven naar het buitenland waren ergens tussen 3 dagen en 3 weken onderweg, en als terug werd geschreven (meestal na een week of zo), dan was het antwoord net zo lang onderweg.
in USA en Noordwest-Europa (buiten NL) kwam er 'jaren 90 meer schot in', dankzij 'ViaVia' (een krant waarin je gratis advertenties kon plaatsen, en die ook advertenties doorgaf -voor mensen die correspondentiecontacten zochten- aan zusterbladen in het buitenland) en de fax....
een geschreven brief die je in de fax stopte, was binnen een minuut op de bestemming. na een tijdje ontdekten we dat een A5 briefje dwars in de fax de telefoonrekening minder belastte, en schreven we soms wel 4x per avond heen en weer
internet en chatten was daar een logisch vervolg op, mensen die vroeger correspondeerden, die pikken elkaar er in chatrooms nog steeds uit *hihi*

toen ik emigreerde, heb ik bij mijn moeder een fax neergezet. zij stopt regelmatig een boodschappenlijst 'in de telefoon', en dan bestel ik in Zweden online haar boodschappen

botte bijl, ik heb vroeger heel veel gecorrespondeerd met heel veel mensen in heel veel landen.
Duurde soms weken voor je antwoord terug had.
Nu heet dat chatten, maar dat was eigenlijk het oude chatten
Was trouwens altijd leuk en spannend als er weer een brief kwam

@stora:
precies, en of er weer een brief kwam

Ik kan me de verwarring van dat meisje goed voorstellen.
Ze krijgt te horen dat ze het ding moet ophangen terwijl ze hem moet neerleggen.
Tja, als je een verwarrende opdracht krijgt, dan weet je het niet he!

@Mamsie, waarschijnlijk was de telefoon een Belgische uitvinding

@stora: wel 's van mijnheer Bell gehoord? Ja, die, Alexander Graham.

Enne, ophangen komt uit de tijd dat je een standaard had met een haakje waar je de microfoon inderdaad aan moest ophangen. Je ziet dat nog wel 's in ouwe films.

D'r zijn wel meer van die uitdrukkingen die ietwat gedateerd zijn.

Twintig jaar terug, voordat satelliet communicatie was uitgevonden, communiceerde ik per brief met mijn ouders (en anderen). Gemiddelde periode voordat je antwoord had was één à twee maanden.
Meestal kon je thuis het laatste nieuws lezen. Brieven werden gewoonlijk nagestuurd.

@Emmo, heette hij niet Pietje

Ook sommige woorden zijn zo danig verouderd, dat de jongeren deze niet meer kennen...
Ik mag dan ook graag zeggen, als de cassierre (m/v) vraagt of ik de kassabon mee wil,;"Gaarne"
Hoe vaak ik dan een vragende blik krijg... zo leuk hihi

@Questyn: Het komt een doodenkel keertje ook wel eens voor dat de jongere garde uitdrukkingen gebruikt waarbij ik een vragende blik in de ogen krijg.
In die zin dat ik mij afvraag waar de debiteur dezer mening zijn Nederlands heeft geleerd.

Was dat niet met één "l"?

@Emmo:
die creatie van Chris van Abkoude niet hoor

@prokiller933: Jij bent dus echt iemand met behoefte aan het Bio-Optic Organised Knowledge device!

@botte bijl: Dyslexie is een vriendelijke uitgave?
Wat een vreemde opmerking.

Wat een super goeie... geweldig...

@Emmo:

Ja hoor, die kennen we wel, dat was toch die vent die het octrooi van de telefoon van de echte uitvinder had afgesnoept omdat deze de patentaanvraag niet kon bekostigen?

De uitvinder van de telefoon is niet Bell! Deze eer komt toe aan Antonio Meucci...

'Hoewel Bell vaak wordt genoemd als uitvinder van de telefoon is het Antonio Meucci die de eer daarvan toekomt. In 1871 wilde de Italiaanse immigrant Antonio Meucci een patent aanvragen voor zijn teletrophone, maar omdat hij het benodigde geld niet had bleef het bij een aanvraag die al na drie jaar afliep en wegens verder geldgebrek ook niet door Meucci werd verlengd. Zijn rechtszaak tegen Bell eindigde toen Meucci in 1889 overleed.

Later kreeg hij alsnog postuum eerherstel nadat het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden verklaarde dat als Meucci de octrooiaanvraag had kunnen indienen, Bell geen octrooi op de uitvinding van de telefoon had kunnen krijgen.'

Bell heeft het patent toen op zijn naam laten zetten en zijn telefoniebedrijf is tot een van de grootste ter wereld uitgegroeid.. Maar de telefoon heeft hij niet uitgevonden!

Laatste edit 16-11-2015 09:40

@Questyn: Alleen niet erg origineel. Isaac Asimov heeft tientallen jaren geleden al een vergelijkbaar essay geschreven waar hij het boek vergeleek met de videorecorder.

SamuiAxe: Dat wist ik nou weer niet
'n Mens is nooit te oud om te leren.

@Emmo

Om eerlijk te zijn, maakt het me zelden uit wie het geschreven heeft. Ik houd niet van idolisatie van personen, terwijl er tig andere personen, vaak onbekend, hetzelfde dachten en/of schreven. Zij zullen nooit het schouderklopje krijgen ...

Dus ik zeg... als het maar geschreven wordt...

@venzje:

toen ik de afbeelding van dat boek zag, dacht ik dat het boek is gedrukt met een lettertype dat dyslectische kinderen gemakkelijk(er) kunnen lezen....
hoorde laatst van een neef met een dyslectisch kind dat zoiets bestaat

@botte bijl: Yep!

Maar ik bedoelde eigenlijk de foutieve spatie op dat boek, die ervoor zorgt dat er iets over een vriendelijk lettertype wordt gezegd.

Laatste edit 17-11-2015 08:11

@venzje:
al toen ik reclametekenen leerde, waren veel grafisch ontwerpers dyslectisch