De marmoset hoort tonen en veranderingen in toonhoogte net zoals mensen dat doen. Dit blijkt uit onderzoek van de Johns Hopkins universiteit.

Aangezien de marmoset en de mens een gemeenschappelijke voorouder hebben, betekent dit dat de onze muzikale gaven al meer dan 40 miljoen jaar geleden zijn ontwikkeld. Daarnaast is het logisch dat ook andere apen toonhoogten horen.

“Het horen van verschillende toonhoogten is essentieel voor de manier waarop wij communiceren en muziek maken”, zegt professor Xiaoqin Wang van de Johns Hopkins School of Medicine. “We dachten dat andere dieren – inclusief apen – niet op dezelfde manier tonen horen, maar dat is dus niet zo.”

Marmoset-apen zijn kleine apen en komen voor in Zuid-Amerika. Ze zijn sociaal, wat o.a. blijkt uit het feit dat ze met iedereen kletsen en niet door hun gesprekspartner heen praten. De aapjes zijn daarnaast heel vocaal en kunnen op verschillende toonhoogten communiceren.

Wij mensen zijn uniek in hoe we tonen horen. Stel, er worden tegelijkertijd vier tonen afgespeeld op 100, 200, 300 en 400 hertz, dan kunnen we die tonen onderscheiden. Dit lukt ons niet met tonen op 1.100, 1.200, 1.300 en 1.400 hertz. Daarnaast kunnen mensen het verschil horen tussen een verhoging van 100 hertz en een verhoging van 90 hertz. Ook dit is uniek.

Uit experimenten met marmoset-apen blijkt dat zij dezelfde tonen en toonveranderingen horen als mensen. Ook wordt hetzelfde hersengebied geprikkeld als bij ons. Zenuwcellen aan de rand van de auditieve cortex worden actief zodra de toonhoogte verandert, bijvoorbeeld wanneer er een liedje te horen is.