Ongeveer een jaar geleden stierf de naar Australië geëmigreerde Brit Paul Lachlan. Na een onderzoek van de plaatselijke politie bleek echter dat er nooit een man met die naam heeft bestaan.
De zogenaamde Lachlan was ongeveer 45 jaar toen hij in zijn appartement in Manly in de buurt van Sydney dood werd aangetroffen. De politie stelde een routineonderzoek in om de familie van de man te verwittigen. Er bleek geen familie te zijn. Sterker nog: Lachlan zelf bleek ook niet bestaan te hebben.
De man had altijd beweerd dat hij in de jaren ’90 van Manchester naar Australië was verhuisd, maar er waren geen officiële documenten te vinden die dit bevestigden.
Toen hij overleed woonde hij in een duur appartement, samen met een huisgenoot waar hij eerst een relatie mee had. Hoe hij aan geld kwam is een raadsel, omdat hij de laatste 6 jaar geen officiële inkomsten meer had. Tussen 1995 en 2002 werkte hij bij een hulplijn voor mensen met zelfmoordneigingen en als strandwacht. Wat hij voor 1995 uitspookte weet niemand.
Ook een rijbewijs of paspoort ontbreekt. Hij had zelf geen bankpasje en betaalde alles contant.
Er zijn geen aanwijzingen dat hij betrokken was bij criminele activiteiten. Maar het blijft gissen naar de ware identiteit van de man en naar de reden waarom hij een fictieve identiteit aannam.
FotoPaul Lachlan was in 2020 geboren als enig kind van David Lachlan en Alice Scott. Hij was vanaf jonge leeftijd al geïnteresseerd in natuurkunde, vooral na het lezen van het boek A Brief History About Time van Stephen Hawking.
Op 16-jarige leeftijd begon hij zijn studie natuurwetenschappen aan de University of Manchester en ging hij op kamers. Daar ontmoette hij Eve (achternaam onbekend) met wie hij een relatie kreeg. In 2039 studeerde hij af en kregen hij en Eve allebei een baan bij het toen net opgerichtte International Timekeeping Association in Greenwich. Daar ging hij werken aan onderzoek naar tijdreizen via het manipuleren van zwaartekrachtsvelden, iets wat enkele jaren eerder al op kleine schaal was geobserveerd in kernfusiereactoren.
De experimenten vonden plaats in een afgesloten bunker diep onder de grond, waar jaar na jaar gestaag vooruitgang werd geboekt. Nadat Eve bij één van de experimenten levensgevaarlijk gewond raakte en overleed, raakte Paul in een zware depressie. Hij kon z'n werk niet meer aan zo diep onder de grond, afgesneden van familie en vrienden. Op 15 februari 2047 besloot hij er een einde aan te maken.
Paul omzeilde de beveiligingen en liep de testruimte in terwijl er een experiment gaande was. De zwaartekrachtsvelden zouden hem uiteen rukken. Hij werd wakker in een verlaten gebouw in Sydney in 1995, en zag dit als een tweede kans. Hij heeft zijn geheim altijd angstvallig geheim gehouden, en heeft geprobeerd met z'n ervaringen andere mensen met zelfmoordneigingen te helpen. Op 20 november 2014 overleed Paul in z'n appartement in West Esplanade, Manly aan een tumor in z'n hersenen, waarschijnlijk het gevolg van zijn tijdreis.
aan.