Een overhemd, nette broek en gepoetste schoenen. Luiz Carlos, mijn taxichauffeur deze ochtend, ziet er piekfijn uit. Maar hij heeft dan ook weinig keuze. Want als hij zijn gympen uit de kast trekt kan hij zomaar een boete krijgen.

Sinds vorige week gelden in São Paulo nieuwe regels voor taxichauffeurs. Ze mogen bijvoorbeeld geen korte broek of sportschoenen dragen, vieze nagels zijn uit den boze en de taxichauffeurs moeten voorkomen dat ze stinken naar bijvoorbeeld zweet, tabak of te sterke parfum.

Bovendien moeten hun passagiers kunnen pinnen en hun mobiele telefoon opladen in de taxi. Houden de chauffeurs zich niet aan de nieuwe regels? Dan kunnen ze een boete krijgen van omgerekend acht euro.

Dat lijkt misschien weinig, maar omdat de meeste taxichauffeurs het financieel zwaar hebben, willen ze een boete koste wat kost vermijden. Veel taxichauffeurs hebben namelijk flink last van de economische crisis in het land, waardoor minder mensen met de taxi gaan.

"Voor de crisis werkte ik ongeveer tien uur op een dag", vertelt Luiz Carlos me. "Nu ga ik elke ochtend om vijf uur de deur uit en ik ben pas om negen uur ’s avonds terug." Een werkdag van zestien uur dus. En hij is niet de enige. Alle taxichauffeurs die ik de afgelopen tijd spreek, vertellen dat ze zo’n zestien of zeventien uur per dag moeten werken om genoeg inkomen te hebben.

En dan hebben ze naar eigen zeggen ook nog eens veel klanten verloren aan de taxi-app Uber. Oneerlijke concurrentie, vinden ze allemaal. Want de chauffeurs die hun diensten via Uber aanbieden, hoeven geen dure vergunningen te betalen.

De nieuwe regels voor taxichauffeurs maken hun leven nog moeilijker. Zo ziet Luiz Carlos het tenminste. Hij moest een stel nieuwe pantalons aanschaffen om elke dag fris en fruitig én volgens de wet zijn werk te doen.

Gelukkig voor hem en zijn collega’s zijn de regels wel alweer iets versoepeld. Want in eerste instantie werd niet alleen bepaald hoe de chauffeurs zich moeten kleden, zelfs de gespreksonderwerpen in de taxi werden aan banden gelegd. Onder andere voetbal, politiek en religie stonden op de zwarte lijst. Maar dat werd na een paar dagen al teruggedraaid. Tot opluchting van Luiz Carlos.

"Het was belachelijk", foetert hij. "Ik had niets meer om over te praten, dus ik heb maar gewoon mijn mond gehouden." Gelukkig kon hij tegen mij wel weer zijn ei kwijt, zonder consequenties.