Toen Stefun Darts acht jaar oud was, deed hij een opvallende belofte: als hij groot was, zou hij de hypotheek op het huis van zijn grootouders in Texas volledig afbetalen en hen helpen sneller met pensioen te gaan. Geen loze praatjes, blijkt zestien jaar later.
Om zijn belofte te kunnen nakomen, nam hij er naast zijn studies een bijbaantje bij. Daarnaast ging hij nooit uit en at hij vooral pizza uit de diepvries. Alle beetjes hielpen immers om een extra centje te sparen.

In het filmpje is te zien hoe Stefun na een dikke knuffel een brief voorleest, waarin hij hen bedankt voor alles wat ze voor hem hebben gedaan. En toen volgde nog het nieuws dat ze op reis gingen. ,,Ik kon mijn ogen niet geloven", reageerde oma Marylin. ,,Het is een zegen om zo'n kleinzoon te hebben."

,,Hij is een heel speciale jongen", voegde Cecil toe. ,,Ik prijs mezelf gelukkig dat hij in mijn leven is."

De grootouders waren al meer dan twee decennia bezig om hun hypotheek af te betalen. Pas binnen vier jaar zou de lening volledig zijn afgelost, maar daar besliste Stefun dus anders over. Met de cheque van 15.000 dollar (13.400 euro) was de hypotheek volledig afbetaald.

In een Facebookpost verklaarde de kleinzoon dat hij alles zou opgeven voor zijn familie. ,,De mooiste dingen ter wereld kunnen niet gezien of aangeraakt worden, maar zitten in je hart. Zelfs dit is nog niet genoeg om te compenseren wat mijn grootouders voor mij hebben gedaan. Ik heb mijn jeugd opgegeven, speciaal voor dit moment. Ik kon er niet tegen dat jullie 's nachts moesten gaan werken, soms kon ik er zelfs niet van slapen."

,,Nooit eerder heb ik een cheque geschreven, ik wilde per se dat dit de eerste zou zijn. Aan al mijn vrienden die me de afgelopen zes jaar hebben gesteund: bedankt! Ik ben blij dat jullie inzagen dat ik met iets groters bezig was.''
Aan zijn opa en oma schrijft hij: ,,Aanvaard deze cheque, betaal jullie huis af en stop met werken. Voor mijn familie geef ik alles op."

Stefun krijgt nu vanuit de hele wereld lovende woorden toegestuurd. ,,Maar complimentjes heb ik niet nodig. Die traantjes van vreugde van mijn grootouders, daar was het me om te doen."