Ondanks mijn vrees voor hoogtes, zou ik echt wel gaan

Net als met de achtbanen, is het gewoon de ogen dicht doen tijdens de langzame rit naar boven, en dan party time!

@Questyn: van hoogevrees hoef je idd geen last te hebben, zolang je geen hoogte kunt zien.. claustrofobie zal wel een probleem zijn..
het lijkt mij ook wel wat, maar ik zou er niet heen gaan alleen daarvoor.. hier in het zwembad is ook zo'n tunnelglijbaan, da's genoeg

Laatste edit 26-06-2016 10:31

@allone: mijn vrees voor hoogtes en dieptes gaat is inderdaad te verhelpen door niet te kijken.

Wel lastig met de televisie overigens, de hoogtes en dieptes worden goed weergegeven in beeld, en ik krijg geregeld iets te zien, waar een hoogte of diepte in wordt afgebeeld.

Onlangs nog reclame voor een film van een koordwandelaar die over een hoog draadje zou lopen. Telkens als dat fragment kwam, kreeg ik telkens zo'n vlaag van mijn vrees door mijn lichaam.
Ik moet dan echt wegkijken, anders word ik duizelig en wazig alleen al door op de bank te zitten.

En ach, dan betaal ik toch nog ergens voor, qua zenderaanbod, en niet gewenste programmeringen van films en series

@Questyn: Soep eten uit een diep bord gaat nog wel?

@Emmo: Vrij lastig, zodra de bodem in zicht komt, ogen dicht

@Questyn:



Heh, doet me denken aan mijn ex, die had erg veel last van zeeziekte, ze werd al misselijk als ze op nat gras stond

SamuiAxe: En ze stond niet op een ademend stuk gras... net als in dit artikel?

@Questyn: Zo ver ik weet is ze nooit in Canada geweest

Maar, eerlijk is eerlijk, ze is niet bang uitgevallen, dat niet. Ze had gewoon iets met water. Ik kan me herinneren dat we eens op een waterfiets op het Gardameer aan het peddelen waren. Prompt werd ze zo misselijk dat ze overboord sprong om te zwemmen, dat scheen te helpen

ik kan me voorstellen dat dat helpt, want dan schommel je niet meer.
toch ben ik blij dat mijn vader, die zeeziek werd bij harde wind op het IJsselmeer, niet in het water sprong, want dan was alles misschien niet zo goed afgelopen

SamuiAxe: @allone:
Ik zelf heb het vermoeden, dat ik in mijn vorige leven van een hoge brug ben afgeflikkerd, want ik heb ook niets met bruggen.

Maar wel apart dat ze boven het water meer angst heeft dan in het water.

@Questyn: idd, zo zijn onverklaarbare angsten inene verklaarbaar

zeeziekte heeft niks met angst te maken, het is gewoon een reactie van het lichaam op de deining van het water.. (waar je dus onder water geen last van hebt)

Laatste edit 26-06-2016 11:31

@Questyn: Ojee, ben jij er zo eentje?

Serieus: Ze was niet bang van water, ze kon er enkel niet tegen om op het water te zijn. Maar als ik eens in een pesterige bui was als we in de auto zaten dan speelde ik weleens met het rempedaal, (als het veilig was natuurlijk!). Zelfs daar werd ze al naar van! Zal wel iets met het middenoor te maken hebben denk ik.

En nee, dat was niet de reden tot scheiden.. Dat was omdat ik vieze scheten liet! Of nee, dat was @gloria (Insiders joke )

.Laatste edit 26-06-2016 11:33

Als je doelt op het geloof in reïncarnatie... tja... ik moet wel
Ik zal het uitleggen waarom ik daar half om half in geloof.
Ik kan namelijk niet verklaren, hoe het kan, dat jongetjes en meisjes, die onder de tien jaar zijn, dingen weten en kunnen, waar een ander pas een idee van krijgt, als ze de twintig gepasseerd zijn. En dan heb ik het over de pianowondertjes, de wiskundewondertjes en dergelijke wondertjes

@Questyn: Ah, je hebt het over de buitenbeentjes? Afwijkend van ons gewone mensen?

Ben ik ook niet helemaal uit, eerlijk gezegd, maar als overtuigd atheïst geloof ik niet in god(en), hiernamaals, leven na de dood, reïncarnatie, walhalla of paradijs.

Evenmin geloof ik dat de geest van een overledene in een ander lichaam terugkeert waarbij er af en toe een sprankje van een vorig leven 'doorlekt' naar het nieuwe lichaam.

Ik ben in mijn overtuiging dat er niets is na de dood even zeker als de Paus er zeker van is dat god bestaat. In dat opzicht ben ik een diep gelovig ongelovige

Begrijp me niet verkeerd: Ik ben soms hevig jaloers op gelovigen, mensen die op iets terug kunnen vallen als het allemaal tegenzit. Ik zou dolgraag in reïncarnatie willen geloven, ik zou graag willen geloven dat mijn overleden zoon's essentie terug gekeerd is in een nieuw lichaam en een hernieuwde kans op een goed leven heeft..

Maar ik kan het niet geloven.... En soms baal ik daarvan...

.

Laatste edit 26-06-2016 13:38

SamuiAxe:

Mijn twijfels over het geloof begonnen al op de lagere school.
Maar ik ben nog heel lang spiritueel geweest in de zin van, reïncarnatie, andere geloven.

Maar nu ik zoveel meer weet, ook op wetenschappelijk gebied, is al dat soort geloven stuk geslagen.

En net als wat jij zegt, ik baal er soms van, dat ik niemand de schuld kan geven of dat ik kan geloven dat mijn oma, of tante bij mij zijn (of een van mijn andere overleden dierbaren), zodat ik wat steun heb.

samuiaxe: @Questyn: Misschien vinden jullie een verklaring in de theorie van Jung, over het collectief onbewuste .

Ps. Sorry kan met mobieltje geen fatsoenlijk linkje maken.

Laatste edit 26-06-2016 16:30

@Questyn: zelfs als je wél "gelooft" in meer, dan nog kun je niemand anders de schuld geven van wat je overkomt, want dat is altijd je eigen 'schuld, oftewel het gevolg van je eigen karma':
dat is de wet van oorzaak en gevolg, van actie en reactie, van 'zoals je zaait zul je oogsten'.
je bent altijd zelf verantwoordelijk voor wat je doet en voor het effect dat het heeft.

en als je niet kunt geloven dat je oma je helpt, dan weet je iig toch dat je omgeving, het universum je helpt.

laten we wel wezen,
over de meeste dingen hebben we sowieso geen controle:
niet over hoe ons lichaam werkt,
niet over hoe de aarde om de zon draait en over hoe ons eten groeit enz enz
alles wordt door 'natuurwetten' gedaan, niet door ons.. en die zullen ons verder ook wel steunen

@Lennox: hee, je bent er weer

interessante link trouwens, die idd wat kan verklaren.. maar ik houd meer van persoonlijk bewuste dan van persoonlijk onbewuste.. en idem collectief..

Laatste edit 26-06-2016 17:00

@Lennox: SamuiAxe: @allone:

Ten eerste ... haha.. klinkt gelijk zo serieus.

Wat een leuke link over het collectieve bewustzijn van Jung. Ik ben toevallig bezig in een boek van Jung.

Nu even wat verduidelijken, voordat ik nog meer over me heen krijg (viel overigens best mee hoor dit keer )

Ik heb er niet bewust voor gekozen om niet meer te geloven. Het is eigenlijk automatisch ontstaan door allerlei vormen van informatie, kennis, en ervaringen.

En juist het niet meer hebben van een geloof, doet inzien, hoe belangrijk het is, om ergens in te kunnen geloven. Zonder het wetenschappelijk te moeten bestrijden. (Het moet van mijn wetenschappelijke brein, die elke keer weer toetst, of iets waar of niet waar kan zijn.)

En nu de vraag, waarom is geloof dan belangrijk, tja... daar heb ik nog geen eenduidig antwoord op, maar ik voel het wel dat het zo is.

@Questyn: geloven is niet belangrijk,
(onder)zoeken is belangrijk,
groeien is belangrijk,
gelukkig zijn is belangrijk,
en ervaren is belangrijk;
de ervaring van bliss, en van de eenheid van bewustzijn, de eenheid van het universum

Laatste edit 26-06-2016 18:08

@allone: Dankje

@Questyn: Ik heb zelf helemaal niets met het geloof maar het is natuurlijk wel zo dat het van alle tijden en plaatsen is.

Vrijwel overal waar mensen zijn ontwikkelen ze een vorm van religie en vullen dat vaak op verrassend overeenkomstige wijze in.

Dat jij het gevoel hebt dat het belangrijk is lijkt mij dus niet vreemd want kennelijk is het geloof iets dat op de een of andere manier bij de mens hoort. Of in ons collectieve onbewuste zit ingebakken .

je zult toch in die glijbaan ontdekken dat je zoiets hebt

@Lennox: Mooi omschreven. Want dat is precies wat ik me afvroeg. botte bijl:
De vrees voor hoogtes kom je als eerste te weten
Dan ontdek je tijdens het glijden, dat je de kleine ruimte ook niet fijn vindt
En dan denk je bijna beneden te zijn, komt de 50 meter val...

@botte bijl: @Questyn:

Claustrofobie en acrofobie; daar kom je meestal al op zeer jonge leeftijd achter.

Hartproblemen echter kun je hebben zonder dat je er weet van hebt. Ik denk dat met name daar het grootste gevaar ligt.