tja.. maar waarom zou je Groningse tradities in Limburg moeten vieren?
met Groningers, okay.. da's als Nederlanders die als ze emigreren nog steeds Sinterklaas willen vieren.. maar voor de rest van de bevolking is dat toch zonder beteknis..
hoogstens een leuke aanleiding om een borrel te drinken

@allone: Daarom heet het ook de Bommen Berend Borrel.
Nu woon ik dichterbij Groningen, en heb er (in de provincie) op school gezeten. Maar ik moet toegeven dat de laatste 57 dit festijn aan mij voorbij gegaan is.
Dus wat de festiviteiten van het Gronings Ontzet nu inhouden...

@Emmo: maar vanaf nu weet je het gelukkig, dus heb je ook een aanleiding om een BBB te drinken

maar zo te zien is er o.a. klokkenluiden (die luiden hier nu trouwens ook ) en vuurwerk, muziek, estafettezwemmen, markt en paardenkeuren, en nog veel meer

Laatste edit 31-07-2016 09:17

@Emmo: Ik woon dus in Groningen (provincie) en merk d'r ook nooit wat van, behalve dat het soms even benoemd wordt door een collega ofzo.

@Lennox: Jaaah.. Maar jij bent 'slechts' import

Kennissen van mijn toenmalige schoonouders trokken eens de stoute schoenen aan en kochten een leuk huisje in Friesland. Ik ben er eens een weekendje geweest om wat hand- en spandiensten te verlenen.

Na enkele jaren hebben zij het huisje verkocht en zijn weer teruggekeerd naar het Brabantse.

De reden? Het bleek onmogelijk om te integreren bij de lokale bevolking! Natuurlijk, men was vriendelijk, maar tevens bijzonder afstandelijk tegen 'die buitenlanders' Ze voelden zich eenzaam....

Ik weet niet genoeg van Groningen af, maar wellicht is het een ding van Noorderlingen en sta ook jij tamelijk ver van de Groningse cultuur af, zijnde een Amsterdamse.. ? Heb je veel sociale contacten in Groningen?

Mocht dat niet zo zijn dan vermoed ik dat je daar maling aan hebt, je hebt lekker je eigen leventje, op je boerderijtje, met je honden en kippen Maar niet iedereen kan daar tegen..

BTW, hoe is het met ze, en dan met name Dexter? Nog steeds gek?

SamuiAxe: mijn tante verhuisde naar Limburg.. maar heeft zich daar ook altijd een 'buitenlander' gevoelt.. niet dat ze eenzaam was, ze had vrienden en kennissen.. maar Limburger onder de Limburgers is ze nooit geworden

@allone: Toen ik eenmaal verhuisd was naar Thailand had ik in het begin ook weleens last van wat heimwee, zeker als je weer eens te maken kreeg met de vaak wel heel simpele manier van denken van vele Thai

Maar als ik dan zo'n steek van heimwee kreeg dan kocht ik een Nederlandse krant die ik helemaal uitploos. Als ik dan had gelezen over nieuwe belastingregels, de Nederlandse politiek (!!) en nog wat meer ellende dan was mijn heimwee op slag over

Inmiddels is het andersom: Als ik niet op mijn eilandje ben voel ik me ontheemd.. Zo gaat dat in 't leven, je went aan (bijna) alles

.

Laatste edit 31-07-2016 22:03

SamuiAxe:

een feestje erbij, dat zullen de Limburgers vast niet erg vinden

@allone: Hoe is dat bij jou dan?

SamuiAxe: Ik moet zeggen dat mij dat volop voorspeld werd toen ik hierheen verhuisde maar heb er nooit iets van gemerkt. Integendeel, de Groningers, en ik ken er echt heel veel, zijn helemaal niet stug maar willen je juist heel veel vertellen zodra je belangstelling toont en zijn erg toegankelijk. Niet op de uitbundige manier van de Amsterdammer, veel ingetogener maar niet minder oprecht. Ook mijn ouders, die achter mij aan verhuisd zijn, zijn moeiteloos in de gemeenschap opgegaan, ondanks dat zij en hun vrienden van een oudere generatie zijn.

Precies zoals je zegt ben ik graag alleen met m'n beessies op m'n landje maar dat lukt niet eens, dus nee je hoeft hier als import echt niet eenzaam te zijn.

Wel was ik van de week een dag in Amsterdam en dat voelde echt even als thuiskomen. Ook omdat je er overal geschiedenis hebt liggen en het type mens wat je er tegenkomt (en de humor!) zo vertrouwd is. Dat heb ik hier natuurlijk niet. Dat zal voor jou ook zo zijn, dat geeft soms heimwee terwijl ik echt niet terug zou willen.

Ps. Dex is zichzelf, dat verandert niet meer . Maar hij blijft mijn eigen nutty.

@Lennox: Ik heb dat dus absoluut niet meer!

Afgelopen februari was ik zo je weet een maandje terug in mijn geboortestad maar ik vond er geen zak aan! Nou zal het weer daar ook debet aan zijn geweest: Koud en grauw, maar ik had echt geen voeling meer met Den Bosch.

Dit terwijl ik in Den Bosch toch ook zo'n 50 jaar geschiedenis heb liggen. Mijn maat die me oppikte van Schiphol stond er op dat we even langs mijn oude woning zouden rijden, (hij is een sentimentele lieverd). Afijn, wij naar de woning en na 5 seconden zei ik dat ik 't wel weer gezien had, en wegwezen!

Ik heb zelfs de Sint Jan niet bezocht! Een doodzonde voor (voormalige) Bosschenaren

Toen ik echter op de veerboot van het vasteland weer naar mijn eilandje terugvoer, (is zo'n 1,5 uur varen), voelde ik me daarentegen wèl weer thuiskomen

.Laatste edit 01-08-2016 01:41

@Lennox: ik wordt idd regelmatig door mensen uit het dorp aangesproken en uitgenodigd op de thee/koffie..
ze zijn allemaal open en vriendelijk, dus contact leggen is geen probleem.
en dan zijn er ook altijd nog single men op zoek naar een relatie, die je uitnodigen..
hoewel ik het waardeer, heb ik hun vriendschap niet zo nodig omdat ik
1. al genoeg vrienden heb
2. graag alleen ben en niet zo van veel praten houd
2. ik in een soort commune woon met genoeg mensen om me heen, zodat er sowieso al meer dan genoeg tegen me gesproken wordt..

maar dat van Amsterdam herken ik wel: hoewel ik er al 40 jaar niet meer woon, is het toch altijd een soort 'thuiskomen'

hoewel je natuurlijk, zoals SamuiAxe zegt, je overal thuis kunt voelen, is dat toch echt het plekkie waar je geboren en opgegroeid bent, en wat je eigen is.. en dat blijft

Laatste edit 01-08-2016 06:35

@Lennox: SamuiAxe: korte versie:
* ik voel me wel thuis in Limburg.. maar voel me geen Limburger
* ik woon al jaren niet meer in Amsterdam maar voel me toch altijd wel Amsterdammer
* ik denk dat je je in principe overal 'thuis kan voelen'..

home is where the heart is, ook de Zweden hebben de naam stug te zijn, maar in de praktijk valt het alles mee

SamuiAxe: @allone: Nou grappig om te lezen hoe jullie e.e.a. ervaren . Ik kan me voorstellen dat Sammy de binding verloren is en ik ben zelf ook altijd blij als ik weer terugkom in de rust van Groningen. Maar hoe heerlijk ik het hier ook vind, ik sluit me helemaal aan bij de laatste samenvatting van Allone: Ik voel me zeer welkom en thuis in Groningen maar ik voel me een Amsterdammer. En dat heeft mede te maken met het ontbreken van een persoonlijke geschiedenis in deze regio maar ook met het verschillende menstype.

Vorige week waren mijn zus en nicht uit Amsterdam hier en dat zijn beiden nogal rondborstige dames. We gingen even een stukkie wandelen en m'n nicht vertelde net een verhaal toen een beetje morsige gozer ons tegemoet kwam lopen die al van ver zijn ogen op de deinende boezems gericht hield. Toen hij ons passeerde krapte hij zichzelf even stevig in zijn kruis waarop mijn nicht hem in plat Amsterdams achteloos toevoegde "af en toe een nat washandje d'r over heen helpt ook" en vervolgens d'r verhaal oppakte of er niks gebeurd was. Dat voelde echt ff als een vertrouwd staaltje bijdehandheid dat ze hier missen .

@Lennox:

Gaf de gozer nog een antwoord hierop?

SamuiAxe: Uiteraard niet .

@Lennox: Vroeger had je op de radio een programma waar ingezonden stukjes werden voorgelezen. Is al erg lang geleden, ben de naam vergeten. Eentje is mij altijd bijgebleven, ingezonden door een dame met een oerlelijk hondje:

De dame in kwestie was aan het wandelen in een Amsterdams park toen er opeens een vrouw naar haar toeschoot en het lelijke hondje begon te knuffelen en te zoenen. De dame zei dat het hondje erg lief was maar dat hij helaas erg lelijk was...

Daarop snauwde de hondenliefhebster haar in onvervalst Amsterdams toe, "Kijk naar je eige mens! Alsof jij zo mooi bent!"... Dat stukje heb ik nooit vergeten, heerlijk!

Ik heb als jochie zo'n 4 jaar in Amsterdam gewerkt, op De Oude Kerk op het Oude Kerksplein, ken je vast wel.

Ik heb daar tussen en met veel Amsterdammers gewerkt en heb geleerd van de Amsterdamse humor te houden! Qua werkplezier waren het de 4 mooiste jaren van mijn leven!

Ik was de jongste en moest dus met de schaft op de Zeedijk vis gaan kopen, als jongen uit de provincie, 17 jaar jong liep ik in het begin met een rooie kop langs de temeiers

Voordat ik hierheen vertrok ben ik nog een dagje in Amsterdam geweest, heb er ook De Oude Kerk bezocht, die wordt tegenwoordig voor tentoonstellingen gebruikt. Ik heb daar nog wat van mijn eigen werk gezien, (ik was Leidekker/loodgieter). Onder andere een paar loden hemelwaterafvoerpijpen- en bakken, met de hand geslagen..

Best wel gaaf om na zoveel jaren dingen terug te zien die je ooit ambachtelijk gemaakt hebt

.

Laatste edit 02-08-2016 01:17

@Lennox: haha.. prachtig

SamuiAxe:

@botte bijl: ja
Scandinavische landen en mensen zijn mooi..
maar ik weet niet of ik er zou kunnen/willen wonen; de donkere winters zouden mij opbreken geloof ik ..

Laatste edit 02-08-2016 06:43

SamuiAxe: Hahaha heerlijk verhaal ja .

En de Oude Kerk ken ik goed, mijn opa en oma (Nederlandse kant uiteraard) zijn daar nog getrouwd. Ben er toevallig van de week geweest met een Groningse vriendinn tijdens ons dagje Amsterdam . Leuk dat jouw werk er ook nog te zien is .

@Lennox:
die engerd die je net beschreef....
kan het zijn dat die 'import was' en dat hij in jullie bijzijn helemaal geen mond open deed of in zag dat hij een enorme fout maakte
Groningen ligt toch tussen de NL-provincie Friesland, waar ze ook niet op hun mond gevallen zijn, en Ostfriesland, de streek achter Emden (waar bij folkloreles/examen naast geschiedenis, spelletjes en theeceremonie ook 'klönen' bij de plichtvakken hoort
wie kan klönen (onzin vertellen zonder dat iemand zich beledigd voelt), is ook buiten de Teestube niet 'om woorden verlegen'

@botte bijl: Zou kunnen, ik ken de beste man verder niet . Maar ik vermoed dat het een echte Groningse plattelander wass hoor, zo kwam hij wel over. De Groningers zijn overigens niet zo adrem maar behoorlijk zwijgzaam. In ieder geval de mannen