Al decennialang gaan mensen ervan uit dat we op een dag eetbare elektronische apparaatjes gaan gebruiken om ziektes snel te kunnen opsporen in het lichaam. Maar het grote probleem daarmee is dat die apparaten batterijen nodig hebben, en daar zitten giftige stoffen in.

Als er maar één keer een inwendig onderzoek uitgevoerd moet worden, is dat niet zo'n probleem: de kans dat de batterij de stoffen gaat lekken is klein. Maar, zegt de wetenschapper Christopher Bettinger, in de toekomst zullen we steeds vaker met apparaten in het lichaam gaan werken, en dan moet je er zeker van kunnen zijn dat een patiënt de behandelkamer weer veilig verlaat.

Onder leiding van Bettinger hebben Amerikaanse wetenschappers daarom een eetbare batterij ontwikkeld, onder meer gemaakt van de lichaamseigen stof melanine. De stof zit in je huid, ogen en haar en absorbeert ultraviolet licht. Daarnaast bindt en ontbindt het metaalionen.

"Daarom dachten we gelijk: dit is eigenlijk gewoon een accu", vertelt onderzoeker Christopher Bettinger. En in combinatie met andere lichaamseigen stoffen functioneert melanine inderdaad als een accu.

Door de stoffen te combineren, kunnen de wetenschappers een apparaat met een vermogen van 5 milliwatt lang genoeg van stroom voorzien om een inwendig onderzoek uit te voeren. "Tot wel achttien uur, terwijl de apparaten nooit langer dan twintig uur in het lichaam zijn", zegt Bettinger.

Wanneer de batterijen in gebruik worden genomen, is nog onzeker.