Inventief, maar er zijn meer methoden om dezelfde informatie bij elkaar te sprokkelen.
Sleutel bij de buren, en af en toe de kranten ed laten weghalen. Er zijn meer van die trucs.

Ik dacht juist altijd dat zo'n bordje een slimme manier is om inbrekers af te schrikken.
Maar ja, niet als ze gaan controleren of je een hond hebt, natuurlijk

@allone: Je kunt altijd een bandje met hondengeblaf laten afspelen als er aan de deur of het raam gemorreld wordt.

@Emmo: als je thuis bent, bedoel je?

@allone: Ook als je niet thuis bent.
Bewegingsschakelaar bij de deur of raam die het bandje start.

@Emmo: was hier al eens een artikel van iemand die zo'n bandje had en kreeg van de gemeente een aanslag voor de hondenbelasting plus een boete omdat de hond niet gemeld was

@jero:

tja, elluk foordeel hep su nadeel

een tochtklep of -borstel aan de binnenkant van de deur voor de brievenbus monteren, dat scheelt stookkosten en maakt door de brievenbus fotograferen vast moeilijker

Wat ben ik blij dat de brievenbus bij ons niet bij de voordeur zit!

@GroteMop1983:
elluk foordeel hep su nadeel
hopelijk woon jij in een veilige wijk
als het druk is bij de postkastjes beneden, jij hebt je sleutelbos in het deurtje van je postkastje als iemand links van je spontaan besluit dat hij iemand rechts van je wil vermoorden (of andersom) en zijn mes gaat vlak langs (een paar centimeter) jouw gezicht, dan kan je niet naar huis rennen, want je sleutels zitten nog in het deurtje van je postkastje
overkwam mij 1999 in de Bijlmer, ontdekte net wie die man was die al een paar weken idioot schreeuwde in de woning naast mij, op een gegeven moment was ik -en het gevecht ook- dichter bij de lift (ik had mijn sleutelbos weer), buurman en zijn mes waren aan één kant van de stalen liftdeur, ik aan de andere, ik -in paniek- trapte hem met deur en al de lift in en brulde dat hij moest oprotten, waarop de man die bijna zijn slachtoffer was, vond dat ik hem liet ontsnappen
Amsterdam heeft het, dus de politie deed zoals gewoonlijk niks (ik gaf door dat in woningnummerzoveel iemand was die net met een mes zwaaide, ze hoefden er alleen maar naar toe te gaan) want hij wilde mij toch niet vermoorden
tot dat moment correspondeerde ik graag, sindsdien haal ik 'met de dood in' mijn post uit het vakje, ook al zien Zweedse postvakjes er anders uit, dit voorval deed meer om mij aan PTSS te helpen dan dingen die ik daarna in de Bijlmer meemaakte waarbij echte 'vers gemoorde doden' in het spel waren