Na de historische winst van Emmen op ADO Den Haag gaan de supporters weer terug naar Drenthe. De stemming in de bus en tijdens de wedstrijd zit er goed in.

Bij het tweede doelpunt, in de eerste helft, gaat het al los. "Tien, tien, tien", roepen ze. En even later lachend: "We gaan Europa in!"
Als het in de rust nog steeds 0-2 staat begint de spanning voelbaar te worden. De familie Gortmaker zit glunderend uit te puffen, broers Jan en Catrienus met moeder Ellie tussen ze in. "Dat we in de eredivisie zouden komen was al fantastisch. Maar dit? Ongelooflijk!"

Dat vindt ook supporterscoordinator André van der Aa. "Of we het houden moet nog blijken maar dit is al fantastisch. Iedereen die zei dat we degradatiekandidaat nummer 1 zijn, hebben we antwoord gegeven."

In de tweede helft wordt het nog spannend, zeker als ADO een doelpunt maakt. De laatste minuten helemaal als er op het veld gerommeld wordt bij de hoekvlag. Maar dan het laatste fluitsignaal en de ontlading. "Pfffoe", hijgt Wim Barth, bestuurslid van de supportersvereniging. De mannen vallen elkaar in de armen. De Witte Wieven schreeuwen het uit, een groepje vrouwelijke supporters met als middelpunt de zusjes Gea en Wilma Meijer.

"En wij waren er bij", juicht André Koman, "deze historische gebeurtenis, dit hadden meer mensen wel mee willen maken."

Robert Oost en Benjamin Kleine-Neerken waren s ochtends nog voorzichtig. "Het moet mogelijk zijn..." Ze wilden deze eerste eredivisiewedstrijd wel eens meemaken maar gingen voorheen niet met elke uitwedstrijd mee. Na afloop kunnen ze hun geluk niet op. "Dit slaat echt nergens op", zegt Benjamin. "We hebben geschiedenis geschreven. Dit is wel éredivisie hè! In m'n stoutste dromen had ik dit niet gedacht."

In de bus wordt in elk geval flink gejuicht, want Emmen is de enige eredivisieclub "die nog nooit verloren heeft."