In de coronacrisis rende half Nederland naar de supermarkt om wc-papier te hamsteren. Je mag blij zijn als die enorme voorraad na al die tijd eindelijk door het toilet is gespoeld en er weer ruimte is in de voorraadkast. Of toch niet?

De oorlog in Oekraïne wordt door de politiek en de financiële sector verantwoordelijk gehouden voor zo ongeveer alle economische rampspoed die op ons af komt. Een tapbiertje voor 4,25 euro, een bruin brood voor 3,75 euro? Krankzinnige energiekosten? Instortende huizenmarkt? Bezuinigingen in de zorg? Komt allemaal door Poetin.

Aan deze lange lijst kunnen we nu een nieuw dieptepunt toevoegen: het wc-papier wordt dunner en dunner. De zachtheid gaat verloren door een andere grondstofsoort, er is zelfs kans op lege schappen vanwege een verbod op de uitvoer van Russisch berkenhout. De berkenpulp is uitermate geschikt voor het maken van toiletpapier, maar Poetin draait de pulpkraan dicht.

Het helpt ook niet dat Spaanse, Braziliaanse en Finse papierfabrieken maandenlang dicht waren dit jaar, respectievelijk door droogte, onderhoud en stakingen. Dit alles maakt dat we een schrale winter tegemoet gaan. Het wc-papier wordt steeds dunner, minder zacht en voor je er erg in hebt, is het knokken om het laatste velletje.