Ouders worden is voor de meesten van ons het beste wat ons ooit kan overkomen.

Voor velen is een kind gepland, verwacht, gedroomd en sterk gewenst. Dit geldt echter niet voor alle mensen die kinderen krijgen, want de levensomstandigheden zijn voor iedereen anders, overal ter wereld.

Er zijn veel jonge moeders die om de een of andere reden gedwongen zijn afstand te doen van hun baby. Dit is het geval van een moeder die als tiener zwanger raakte en niet voor haar zoon kon zorgen. Zonder het te weten ontmoette ze haar zoon toen beiden volwassen waren.

In dit bericht, dat nu viraal is gegaan, vertelde een jongen, die besloot anoniem te blijven, het schrijnende verhaal van zijn jeugd en zijn biologische moeder.

“Ze kreeg mij toen ze VEERTIEN was en ik (24, man) werd opgegeven voor adoptie. Mijn ouders vertelden me over haar jeugd. Ik heb nog steeds de brief die ze me schreef, en die ze hen vroeg aan mij te geven als ze dat wilden.

In de bewuste brief vertelt de moeder, toen nog maar een 14-jarig meisje, hoe ze het betreurt dat ze niet zijn mama kon zijn, maar dat ze in haar hart hoopt dat hij altijd gelukkig zal zijn.

De vrouw is nooit tegen contact met haar biologische zoon geweest, maar dit werd onderbroken toen hij op 11-jarige leeftijd verhuisde vanwege zijn vaders werk.

De jongen dacht dat hij haar nooit meer zou kunnen opsporen, maar wist haar na zoveel jaar toch terug te vinden. De zoon slaagt er later in zijn biologische moeder terug te vinden, maar hun ontmoeting is niet zoals alle andere. Zij weet niet dat haar zoon haar gevonden heeft.

Hij schrijft verder: “Ze werkt in dit kleine restaurant en ik blijf maar gaan, maar ze weet niet dat ik het ben. We praten soms. En ze lijkt een aardige dame. Soms als ze iets zegt als ‘wil je bijvullen, schat’ of iets in die aard, wil ik het haar vertellen. Ik weet niet waarom het me nerveus maakt. We praten soms en ze lijkt echt oprecht.”

Als ze het niet super druk heeft, staat ze meer open om over willekeurige dingen te praten. Ik rij letterlijk 2 uur om hier te komen eten, alleen maar om haar te zien. En het is alsof ze me al kent omdat ik er de afgelopen 3 maanden een of twee keer per week ben geweest, dus ze begroet me altijd met een grote glimlach. Wist ze het maar”, schreef de jongeman.

Na het posten van dit emotionele verhaal spoorden veel gebruikers de jongeman aan om zijn ware identiteit aan zijn moeder te onthullen en niet bang te zijn om dat te doen.

En de zoon onthulde na enige tijd zijn ware identiteit aan de ‘lieve dame’. In een update post vertelde de man hoe het afliep. ”Nou… ik heb het haar verteld. En ja, het was best moeilijk. Mijn hart klopte zo snel dat ik dacht dat het zou barsten. Het gebeurde allemaal eergisteren. Ik wachtte op het einde van haar dienst, die samenviel met de sluiting van het restaurant. Ik wachtte op haar op de parkeerplaats. Eerst groetten we elkaar, toen vertelde ik haar dat er iets belangrijks was dat ze moest weten. Eerst verontschuldigde ik me dat ik het zo lang voor haar verborgen had gehouden, maar ze reageerde niet totdat ik haar brief tevoorschijn haalde”.

‘Op dat moment begon ze te snikken en te huilen tegelijk. Eigenlijk kon ik mijn toespraak niet eens afmaken met de woorden ‘Ik ben je zoon’. Zodra ze de brief zag, wist ze dat ik het was. Het was gek. Ze omhelsde me instinctief, maar trok zich onmiddellijk terug en vroeg me of ze me mocht omhelzen”, schreef de jongeman.

Ik zei haar duidelijk dat ik blij was en we stonden daar een hele tijd te huilen en te knuffelen op de parkeerplaats. Het moet een harde klap voor haar zijn geweest, want even begaven haar benen het en moest ik haar ondersteunen terwijl ze me nog een minuut knuffelde”.

De twee omhelsden elkaar zonder hun tranen te kunnen bedwingen. De moeder heropende het restaurant en ze zaten samen koffie te drinken en cake te eten, urenlang pratend. De vrouw onthulde dat ze een vreemd gevoel had gekregen toen hij voor de tweede keer naar het restaurant ging.

“Ze bekende me dat ze, nadat ik was geadopteerd, jarenlang naar kinderen van mijn leeftijd keek en dacht dat ik het was. Elke keer als ze haar tranen niet kon bedwingen, huilde ze in het openbaar. Ze leefde jarenlang met vertwijfeling in haar hoofd en met depressie, dus toen ze mij zag wilde ze geen valse hoop hebben”, vervolgde de zoon.

Verder vertelde de moeder hoe hij zoveel op zijn biologische vader lijkt en dat hij niet wilde dat de baby ter adoptie werd afgestaan, maar dat hun jonge leeftijd hen niet toestond voor het kind te zorgen.

”Ze zegt dat ik veel op mijn biologische vader lijk toen hij jonger was. We spraken ook over hem. Ze hielden contact voor het geval ik ooit contact zou opnemen met een van hen. Ik had nooit enige hoop om mijn biologische vader te vinden omdat niemand mij ooit over hem had verteld, dus ik ben blij dat zij beiden dit toekomstscenario hebben bedacht.”

De twee bleven vervolgens urenlang praten, hij vertelde haar wat een gelukkige en rustige jeugd hij had gekend en dat ze hem goed behandeld hadden. Ook bedankte hij haar omdat ze hem ter wereld had gebracht.

De moeder vertelde hem dat ze altijd had gehoopt dat hij haar zou opzoeken toen hij 18 werd, maar omdat dat niet gebeurde dacht ze dat haar zoon boos op haar was. Hij legde haar uit dat dit niet het geval was en dat ze verhuisd waren.

Moeder en zoon leken elkaar niet te willen verlaten en na het uitwisselen van nummers beloofden ze elkaar weer te ontmoeten bij haar thuis en zo ook haar man te leren kennen.

“Nadat ik was vertrokken, sms’te ze me om me te bedanken voor dit cadeau waarvan ze niet wist of ze het ooit zou krijgen. Alles ging beter dan ik had verwacht. Er zijn nog veel emotionele dingen te verwerken, maar ik ben toch blij dat we elkaar weer gevonden hebben,” besloot de jongeman blij.
Foto