Tirso ‘TJ’ Dominguez kreeg als piloot van Pablo Escobar maandelijks 20 miljoen dollar om cocaïne de grens over te smokkelen. Nu doet hij in een podcast voor het eerst sinds zijn arrestatie in 1988 zijn verhaal. Dominguez moest naar eigen zeggen aanvankelijk niet veel weten van de beruchte Colombiaanse drugsbaron, tot hij het riante salarisvoorstel kreeg.

In de achtdelige podcast Cocaine Air vertelt Dominguez hoe hij in de jaren 70 na de dood van zijn vader en een financiële tegenslag – hij werd naar eigen zeggen het slachtoffer van oplichting – op 20-jarige leeftijd in de drugswereld belandde.

Hij haalde zijn vliegbrevet om cannabis van de Bahama’s en Colombia naar de Verenigde Staten te smokkelen. Later stapte hij over op cocaïne nadat hij per ongeluk een lading cannabis ter waarde van 800.000 dollar in de verkeerde boot had laten vallen en op zoek moest naar een manier om zijn schulden terug te betalen.

„Ik wilde nooit voor cocaïnesmokkelaars werken, want dat zijn de slechteriken die iedereen vermoorden”, vertelt de nu 73-jarige Dominguez in de podcast, schrijft The Guardian. „Ik vergoelijk drugs niet. Ik heb nog nooit drugs gebruikt. Ik was gewoon het slachtoffer van een valstrik die mij in deze richting duwde. Opgelicht worden veranderde de koers van mijn leven.”

Hij besloot toch voltijds cocaïne te blijven smokkelen, omdat hij daarmee tot wel 4 miljoen dollar per maand verdiende.

Dominguez was naar eigen zeggen erg goed in zijn werk. „Ik was punctueel en professioneel en verloor nooit een lading”, zegt hij. Die reputatie trok volgens hem de aandacht van Escobar.

De baan die hij aangeboden kreeg van de beruchte Colombiaanse drugsbaron, die verantwoordelijk is voor talloze moorden en ontvoeringen, wilde hij eerst niet aannemen. „Eerlijk? De naam Pablo Escobar zei mij op dat moment niet veel”, aldus Dominguez.

Bovendien was hij tevreden met de 4 miljoen dollar die hij maandelijks verdiende bij de concurrentie. Dominguez veranderde van gedachten toen Escobar hem een salaris van 20 miljoen dollar, meer dan het vierdubbele, aanbood.

Vanaf dat moment werkte Dominguez exclusief voor Escobar. „Ik had wel dertig Lamborghini’s tot mijn beschikking en ik liep er goed gekleed bij”, vertelt Dominguez. „Elke ochtend kreeg ik een auto die paste bij de kleur van het T-shirt dat ik die dag aanhad.”

Na een tijdje werd het riante salaris te duur voor Escobar, waarna de drugsbaron besloot zijn piloot deels in cocaïne te betalen. Dominguez werd daardoor niet langer alleen een smokkelaar, maar ook een dealer. De opbrengsten gingen integraal naar hem, aangezien er nergens een tussenpersoon aan te pas kwam. „Geen enkele andere smokkelaar had mij dit ooit voorgedaan”, aldus Dominguez.

Met de enorme hoeveelheid geld die hij daaraan verdiende, kocht Dominguez een landhuis en verschillende bedrijven, waaronder een bedrijf dat exotische auto’s verkocht. „Overdag verkocht ik Lamborghini’s in mijn garage, maar ’s avonds smokkelde ik tonnen cocaïne voor Escobar.”

Als huisdier nam hij een leeuw, die hij Top Cat noemde. Maar aan zijn luxeleven kwam in april 1988 abrupt een einde, toen de federale politie op een ochtend voor zijn deur stond.

Dominguez werd aangeklaagd voor het smokkelen van meer dan 5 ton marihuana en cocaïne naar de Amerikaanse staat Florida tussen juli 1984 en december 1985 en voor het witwassen van geld. Meer dan twintig van zijn auto’s en vijf vliegtuigen met een gezamenlijke waarde van 3 miljoen dollar werden in beslag genomen en geveild.

In 1991, twee jaar voor de moord op Escobar, bekende Dominguez schuld aan alle aanklachten tegen hem. Hij bracht dertien jaar in de gevangenis door, waarvan twee in een isoleercel nadat hij erin was geslaagd om vanuit de gevangenis een helikopter te kopen waarmee hij wilde ontsnappen. Een medegevangene kreeg echter lucht van het plan en verklikte Dominguez bij de bewakers.

Dominguez vertelt in de podcast dat hij zijn schuld aan de samenleving heeft ingelost en de ambitie koestert om een legitieme ondernemer te worden. „Falen doe je pas wanneer je opgeeft”, vertelt de man over zijn hoop op een nieuw hoofdstuk in zijn leven. „Als je valt, doe het dan voorwaarts. Dan ben je alweer twee stappen vooruit. Het glas is bij mij altijd halfvol.’’