SamuiAxe: Ook namens mij, had er ook nog niet van gehoord.

Hee Axe: Zoals beloofd.......
Vroeger, ja vroeger...... dit is voor iedereen die voor 1980 geboren is.

Als je na 1980 geboren bent, heeft dit niets met jou te maken. De kinderen van tegenwoordig worden in de watten gelegd. Ben jij als kind opgegroeid in de 50er, 60er of 70er jaren, dan is het, terugkijkend, onvoorstelbaar, dat je zo lang hebt kunnen overleven!

Als kind zaten we in de auto zonder gordel en zonder airbags.

Onze bedjes waren geschilderd in prachtige kleuren met verf vol met lood en cadmium .

De medicijnflesjes uit de apotheek konden we gewoon open krijgen, net als overigens de fles met bleekmiddel.

Deuren en ramen bedreigden continue onze vingertjes.

Op de fiets hadden we nooit een helm op.

We dronken water met de mond aan de kraan in plaats van uit een fles.

We bouwden zeepkisten en kwamen er pas op de eerste rit, bergafwaarts, achter, dat we geen rem hadden. Na enige ongelukken konden we daar prima mee omgaan.

's Morgens gingen we naar buiten om te spelen. We bleven de hele dag weg en moesten pas thuis zijn als de straatlantaarns aangingen. Niemand wist waar we waren en we hadden geen mobiele telefoon mee.

We sneden ons, braken onze botten en tanden en er werd niemand voor aangeklaagd. Het waren gewoon ongelukken en de enige die schuld had waren we zelf. Kan jij je nog zgn. "ongelukken" herinneren?

We hadden vechtpartijen en sloegen elkaar een blauw oog. Daar moesten we mee leven. Volwassenen interesseerden zich daar niet voor.

We aten koekjes, brood met dik boter, dronken Cola en werden evengoed niet te dik.

We dronken met vrienden uit dezelfde fles en niemand ging daar dood van.

We hadden geen: Playstation, Nintendo, X-box, Videogames, 64 TV-zenders, Videofilm, Surround-Sound, een eigen TV, computer en Internet-chatrooms.

Wat wij hadden waren VRIENDEN. We gingen gewoon naar buiten en daar kwamen we elkaar tegen. We gingen naar hun huis en belden aan. Of we gingen soms gewoon naar binnen zonder aan te bellen. En dat zonder van te voren af te spreken en zonder dat onze ouders dat wisten.

Niemand bracht ons en niemand haalde ons weer op... Hoe was het in godsnaam mogelijk?

We bedachten zelf spelletjes met stokken en tennisballen.

We aten wurmen en die leefden niet voor altijd in onze magen verder.

Met de stokken prikten we elkaar bijna nooit in de ogen.

Met voetballen op straat mocht je alleen meedoen als je goed genoeg was. Als je niet goed genoeg was, moest je met teleurstellingen om leren gaan.

Sommige kinderen waren niet zo goed op school als anderen. Ze haalden onvoldoendes en bleven zitten. Dat leidde niet tot emotionele ouderavonden of zelfs tot veranderde prestatienormen.

Soms hadden onze daden consequenties. Dat was logisch en daar kon zich niemand voor verstoppen. Als iemand van ons iets verbodens had gedaan, was het normaal, dat de ouders je er niet uithaalden. In tegendeel, ze waren het met de politie eens! Stel je voor!

Onze generatie heeft vele probleemoplossers en uitvinders, die bereid zijn risico's te nemen, voortgebracht. We hadden vrijheid, we verzaakten, we hadden succes en namen verantwoording. Met al die dingen konden we zeer goed omgaan.

Bij die generatie hoor jij ook.
Wees blij dat je er toen bij was.

@Lennie: Prachtig! En nog woord voor woord waar ook! Bedankt meid, leuk om te lezen!

Ik heb ook een paar van die mails gehad, maar die van jou is wel erg uitgebreid geworden. Ik denk dat er dus nog meer aan zit te komen.

En het is zo waar wat er in staat.

@Lennie: Het is allemaal uitermate herkenbaar. Hier naast me zit er eentje mee te knikken.

Ik kreeg deze mail van mijn broer, die 12 jaar ouder is als ik. Hij is dus helemaal opgegroeid in de jaren vijftig. Hij is van 1949, ik ben van '61. Dat scheelt echt bijna een hele generatie.....Maar we vonden dit allebei wel érg herkenbaar!

@Lennie: in een redelijk aantal dingen herken ik mezelf ook en ik ben toch echt iets jonger

@benja34: Oh...ik dacht dat jij van '34 was....

@Lennie: als ik uit 34 zou zijn zou ik nu 79 zijn, en dan zou ik geen opa meer hebben
als ik 34 was zoals stora dacht, zou ik net in jouw verhaaltje passen..
maar ik ben 17

@benja34: Was ook maar een grapje meidje! Maar nu begrijp ik wel beter je commentaar op mijn recepten: Die van: als ik weer eens mag koken voor mijn ouders en zo meer...Maar eigenlijk ben je dus Benja34:2!!

@Lennie: eigenlijk wel
tenminste, totdat ik weer jarig ben

maar ik ga nu naar bed, het is al laat

PS: meidje? is dat weer een grapje

@benja34: Nee hoor, hier in het Brabantse is dat een gewone benaming voor een meisje...Net zoals meiske, meis, Meske ( da's dialect)
Dus je bent gewoon een meidje van 17...

Als er sneeuw lag dan nam je een emmerdeksel en glibberde je van een sneeuwbedekte helling af, soms wel tot op het midden van de weg.

In de winter droeg je sokken aan je handen, handschoenen waren voor de welgestelden.

Zomers was het lang licht, zo lang dat je soms pas om tien uur thuis kwam zonder dat je ouders in de stress zaten.

Als je met je vriendjes ging zwemmen dan had zowat iedereen boterhammen met pasta en een fles limonade bij zich, alles werd broederlijk gedeeld.

Als je eens gevochten had en je kwam met een blauw oog thuis dan vroeg vader of de ander ook een blauw oog had? Zoja, dan knikte hij tevreden en dat was dat..

Jodium stonk en prikte verschrikkelijk, je moest je niet aanstellen, het was altijd maar een schrammetje volgens je vader.

Als je zonverbrand was dan werden je rug en schouders met een goedkope Eau de toilette geschrobd, dat ontsmette goed.. En stel je niet aan! Zo zeer doet dat niet!

Als je iets had uitgevreten dat echt niet door de beugel kon dan kon je rekenen op een flink pak slaag waarna je een paar dagen op je kamer moest blijven, met de gordijnen dicht! Het pak slaag deed niet zoveel pijn, maar je lag in je bed zonder tv of wat dan ook en je hoorde je vriendjes buiten spelen. Dát deed zeer!

Toch vind ik dat ik een geweldige jeugd gehad heb! In retroperspectief.....Laatste edit 30-08-2013 23:59

@Lennie: Volgens mij heeft Benja34 een piemeltje hoor. Tenminste, gezien zijn tekentje bij zijn avatar en zijn profiel...

Laatste edit 30-08-2013 23:45

@benja34: Oh Gut....Sorry, sorry sorry! Je bent een mannetje!
Helemaal niet naar dat tekentje gekeken...
Zal het nooit meer doen.....Mea culpa en meer van dat!

@Lennie: . Ik was al naar zijn profiel gegaan om te kijken of ik iets gemist had maar nee, jij had je leesbril niet op.

SamuiAxe: Zie hier is de eerste nieuwe aanvulling

Fietsen werden nog gepoetst en in het vet gezet met vaseline zo'n grote pot.

Laatste edit 31-08-2013 00:12

@Lennie: Ik heb inmiddels de eerste twee afleveringen van 'Under The Dome' gezien.. Absoluut de moeite waard!! Ik ga geen spoilers vertellen, maar vraag je Lief of hij opschiet met downloaden

@omabep: Lennie's artikel bracht herinneringen boven, meest goede

SamuiAxe: Ik heb waarschijnlijk best wel eens ooit een pak slaag gehad, maar kan me dat eigenlijk niet herinneren. Ons Pa hoefde maar te kijken....en dan pareerden we al...
Maar we hebben sowieso nooit een paar dagen op onze kamer hoeven te blijven met de gordijnen dicht. Dat hoorde niet bij onze straffen.
Ik weet nog wel dat ik elke dag naar het zwembad ging, ik kreeg een abonnement als ik een goed eindrapport had. Hele discussies met ons mam, want die vond 20 graden net te koud om te gaan zwemmen, ik vond dat net warm genoeg! We vonden een compromis op 21 graden....dat moest dan wel in de krant staan!
Ik werd door dat zwembadbezoek( ik ging om 8 uur 's morgens weg en ik kwam om half zes 's avonds terug!)wel heel érg bruin! Zó bruin, dat mijn moeder vond dat ik een gore nek had! Ze dacht dat het zwart van het vuil was...en dus nam ze me een keer gruwelijk onderhanden! Met een borstel en zo meer...Maar de huid bleef zo zwart...Ze moest na een half uur schrobben toch wel toegeven dat het echt bruin was van de zon en niet zwart van het vuil...Dat was niet prettig!
Raar hoor, toen kon ik haar wel schieten, want het was echt niet leuk wat ze deed....nu is het een dierbare jeugdherinnering geworden...

@Lennie: Kleine toelichting: Mijn vader is in zijn jeugd verschrikkelijk mishandeld door zijn vader. In het licht daarvan vind ik, (nu ik ouder en hopelijk wijzer ben), dat mijn vader streng was, zonder meer, als je echt de fout in ging dan kon je rekenen op een flinke klets om je oren. Maar hij heeft ons nooit mishandeld Ik moet de man nageven dat hij het in het licht van zijn eigen jeugd goed gedaan heeft. Wij waren met drie jongens die qua leeftijd heel dicht bij elkaar lagen, mam kon ons op zeker moment gewoon niet meer aan Vader wel!

Nog een jeugdherinnering: Ik heb een tijdje op waterpolo gezeten. De verwarming werd echter alleen aangezet voor betalende bezoekers. Zo trainden we zo af en toe in water van 16°C. Dat was wel een beetje frips.

SamuiAxe: Mishandeld is nu een heel ander begrip dan tóen...Toen kreeg je een pak slaag als je wat miskeuterd had en niemand zag dat als mishandeling. Dat was verdiend, dus je kreeg wat je toe kwam. Lijfstraffen waren toen aan de orde van de dag...En dat vond iedereen zeer normaal!
Maar als je zegt dat je vader door je opa erg werd mishandeld, dan neem ik aan dat je meer bedoeld dan een verdiend pak op zijn ziel...

Laatste edit 31-08-2013 01:20

@Lennie: Veel meer

SamuiAxe: Je hebt dan geluk gehad, ook mijn vader scheen door zijn vader zwaar mishandeld te zijn. Maar hij deed het dus ook bij ons. Ik ben eens zodanig door die van mij mishandeld dat alles me zo zeer deed een hele week. Liggen, zitten en staan of lopen ik kon het niet en de reden! Ik moest voor die oude een flesje bier pakken en mijn broer gaat op mijn plaats zitten. Bij terugkomst zeg ik "daar zat ik". Nou toen waren de rapen gaar voor mij. Dus een tik die ik verdiende vond ik niet erg, maar dit soort gedrag daar wil je niet in groot gebracht worden en ik was altijd blij als ik naar het internaat terug ging. Terwijl de anderen juist blij waren als ze naar huis gingen.

@omabep: wat een onvoorstelbaar verhaal.
Ik kan me voorstellen dat je je veiliger voelde op het internaat.
Geen fijne herinneringen.