@Mamsie: Ik woon in het prachtige Noord-Brabant

@Roxichu: Daar zijn wij in de vakantie geweest! Inderdaad leuk en mooi daar.

Rode inkt

In onze Brabantse nederzetting waren de scholen genoemd naar Maria of Pius X. Of naar Jan Ligthart. Zelfs de nutsschool had een naam, al gebruikte niemand die. Maar wij calvinisten deden niet aan zulke frivoliteiten. ‘Protestantse lagere school’ was onderscheidend genoeg.
In 1965 mocht ik eindelijk naar die Grote School. Ik kwam niet in het hoofdgebouw, de twee eerste klassen zaten in een houten noodgebouwtje aan de rand van het achterste speelplein. Mij werd een tafeltje aangewezen bij het linkerraam. Dat vond ik wel fijn, want als de papieren Balastore zonwering niet te laag hing, kon ik in de achterliggende boomgaard kijken, waar een eenzaam karrenpaard liep te grazen. We kregen boeken en schriften uitgereikt, een potlood, een gum, een penhouder met een stalen kroontjespen erin, een dik stuk absorberend vloeipapier en een zeemleren inktlap. Ik vond het allemaal reuze spannend.
Wat het programma van die dag was, staat me niet meer bij. Wel herinner ik me de eerste leesles. We moesten allemaal ons leesboekje openslaan op de eerste bladzijde. Daar stonden een kind en een mevrouw op getekend, met daartussen wat letters. Tot mijn stomme verbazing zei de juf: “De meesten van jullie zullen al gezien hebben wat hier staat: miep is bij juf.” Ik was heel verontwaardigd. Hoe kon ze nou aannemen dat ik dat al kon lezen? Ik kwam toch juist op school om dat te leren?

Ik vermoed dat ik aanvankelijk geen vlotte leerling was. Vaak kreeg ik mijn werk niet af, waardoor het kon voorkomen dat ik op vrijdagmiddag nog moest nablijven om iets af te maken, terwijl alle andere kinderen joelend naar buiten renden. Ook mijn handschrift was niet om over naar huis te schrijven. Daardoor brak ik nog wel eens een pennetje, en je kon maar één keer per dag een nieuw pennetje krijgen. Dat was natuurlijk ook niet bevorderlijk voor het afkrijgen van je werk. Toch moet ik érgens goed in zijn geweest, want ik heb een keer met rode inkt mogen schrijven.

Er was een beloningssysteem in de eerste klas. Als je goed werk had geleverd, kreeg je - naast een goed cijfer - een stempel onder je werk. De juf had een hele verzameling van zulke stempels, met afbeeldingen van bijbelscenes en zo meer. Had je een bepaald aantal stempels verzameld, dan ging je een trapje hoger: je kreeg een plaatje. Die waren leuker dan die stempels, want de variëteit was groter. Het waren meestal poezieplaatjes van lachende hummeltjes, dansende reetjes of vrolijke bloemen.
Maar de hoogste eer die je te beurt kon vallen was het schrijven met rode inkt! Om dat te verdienen moest je natuurlijk eerst een aantal poezieplaatjes hebben verzameld. En als je eenmaal zover was, volgde een plechtig ritueel. Ten overstaan van de hele klas haalde de juf het inktpotje uit je Marko-tafeltje. De inhoud werd met behulp van een trechter teruggegoten in een literfles, waarna het potje goed werd schoongeveegd. Vervolgens werd het ceremonieel gevuld met rode inkt, waarmee je dan een hele dag mocht schrijven.

Vanwege mijn nog wat onzekere motoriek ging het natuurlijk juist op die bijzondere dag mis. Hoe het gebeurde weet ik niet meer, maar ineens zat er een rode inktvlek in mijn rekenboekje. Ik probeerde hem nog op te deppen met vloeipapier, maar dat mocht niet baten. Toen de juf het zag werd ze boos, wat ik niet begreep, want ik had het toch zeker niet met opzet gedaan? Niettemin moest ik naar de bovenmeester, om aan hem mijn misdaad te laten zien.
Voor een klas vol enorme zesdeklassers stond ik bedremmeld met mijn besmeurde rekenboekje voor meester Van Heusden. Die vroeg mij bars waar de vlek volgens mij op leek. “Nou meneer, hij lijkt wel een beetje op een banaan.” Daar was hij het helemaal niet mee eens: “Weet je waar ik hem op vind lijken? Op een grote kromme stok, waarmee ik jou zou willen slaan!” Een dreigement waarvan ik later begreep dat het niet uit de lucht gegrepen was: mijn broer heeft bij deze man een keer met zijn hoofd onder een grote zware tafel moeten staan, waarbij meneer hem met de aanwijsstok een paar ferme tikken op de billen gaf.

Een jongen uit de buurt, die getuige was geweest van mijn vernedering, heeft me nog jaren pesterig nagejouwd met: “Het lijkt wel een banaan!”
.

Laatste edit 25-10-2019 14:43

@venzje: Ik heb ook één keer in mijn schoolleven met rode inkt mogen schrijven.
En ik geloof dat het meer uit medelijden was dan dat ik het had verdiend met schoonschrijven. Dat was namelijk de manier om stempels en plaatjes te vergaren. Ik kan me geen stempels herinneren
Overigens had onze protestante school wel een naam. De Koningin Julianaschool in Den Bosch.
En later ging ik naar de Voetiusschool in Vlijmen.
Kennelijk was het daar wat frivoler dan bij jou.
Ik was geen hoogvlieger op de lagere school. Als ik mijn rapporten bekijk uit die tijd, dan was mijn hoogste cijfer voor absentie.
Gedrag een magere 6, heel soms zelfs een 7 en netheid en vlijt onvoldoende.
Rekenen en taal was niet een probleem. Maar een hoger cijfer dan een 7,5 heb ik geloof ik nooit gehaald.
Des te wonderbaarlijker dat ik een advies kreeg om naar het gymnasium te gaan. Kennelijk zag de onderwijzer potentie.

Ik ben ook nog getest door een extern bureau. Cito bestond nog niet.
De meest opmerkelijke zin die erin stond was: (Grouse) beheersd zijn Nederlandse taal niet optimaal. Laatste edit 25-10-2019 15:18

Laatste edit 25-10-2019 15:21

@Grouse: Hahaha, wat een grap!

Ik heb ook met rode inkt mogen schrijven.
Dat was in een speciaal schrift met een soort verhaal erin. Allemaal kregen we zo'n schriftje.
En er moest door de leerlingen ook in geschreven worden.
Niet iets dat je zelf verzon maar wat je over moest schrijven. Het had iets plechtigs, geloof ik.
Misschien ging het over 10 jaar bevrijding, ik weet het echt niet meer. Maar we schreven er allemaal met rode inkt in, nou dat wás wat hoor.

Helaas is dat schrift/boekje snel verloren gegaan, ik heb het nooit meer thuis gezien. Toch wel jammer.
Laatste edit 25-10-2019 16:26

@venzje: @Grouse: @Mamsie:

Prachtige "Walks down memory lane"

Ikzelf heb eigenlijk maar weinig herinneringen aan mijn lagere schooltijd, ik kan mij herinneren dat we met de kroontjespen schoonschrift moesten oefenen, dat ik geen moeite had met de leerstof, ben nooit blijven zitten, zelfs mijn zwemdiploma's en later mijn rijbewijzen heb ik in één keer gehaald Eigenlijk denk ik dat ik moeiteloos door de lagere school gegaan ben..

Komende uit een arbeidersgezin was het een uitgemaakte zaak dat ik na de LTS de bouw in zou gaan. Omdat ik in juli verjaar was ik altijd zo'n beetje de jongste van de klas, ik was 14 toen ik klaar was met de LTS en bij van der Plas ging werken als loodgieter-knecht.

Pas later, vele jaren later kreeg ik spijt dat ik niet verder geleerd had en heb toen ik bij Justitie ging werken elke cursus gevolgd waar ik mijn handen op kon leggen. Ook heb ik in die tijd MBO Sociale Pedagogiek gedaan. Maar goed ook, dat was mijn ticket om door te kunnen stromen naar de TBS, samen met de jarenlange ervaring opgebouwd in de bajes natuurlijk..

Maar nogmaals, aan mijn tijd op de lagere school heb ik eigenlijk bar weinig herinneringen.. Schoolmelk! Dat kan ik me nog herinneren!

Oh, en de geur van linoleumwas! Ook nu nog, als ik linoleumwas ruik dan ben ik meteen weer in de schoolgangen..

.

Laatste edit 25-10-2019 22:38

@Mamsie, we hadden het over reizen en globetrotten en ik ging eens bij mezelf na waar ik allemaal zo'n beetje geweest ben. Valt me niet tegen, maar een paar jaar geleden kwam ik uit op 24, geen idee welke ik schijn te missen nu?

Denemarken, België, Duitsland, Engeland, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje, Frankrijk, Italië, Singapore, Maleisië, Thailand, Viëtnam, Mexico, Groenland, Griekenland, Turkije, Indonesië, Luxemburg, Tsjechië, Cambodja, Egypte en natuurlijk Nederland

23 Landen die ik in mijn leven bezocht heb voor langer dan 1 dag! Ook heb ik geen tussenlandingen meegeteld, enkel landen waar ik daadwerkelijk meerdere dagen ben geweest.. Goh, ik was best wel een beetje een globetrotter, back in the day

.

Laatste edit 25-10-2019 23:38

@Khitchakut: Effe denke.....
Nederland, België, Frankrijk, Spanje, Ierland, Engeland, Duitsland, Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland, Turkije en ook Italië , Venetië dus.
12 buitenlanden.... had ik niet verwacht!
Ik verwacht niet dat daar nog iets bijkomt en dat hoeft ook niet.

@Mamsie: Noorwegen en Finland, daar zou ik nog weleens naartoe willen, maar dat zal er ook voor mij niet meer in zitten vrees ik.

Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, Oostenrijk, Tjechië, Slovenië, Italië, Griekenland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Andorra, Dominicaanse republiek, Engeland, Ierland, Schotland. (Ik zie Schotland als een land)
En dan nog de landen waar ik maar een dag geweest ben. (er geld uitgegeven hebben telt voor mij) Monaco, Liechtenstein, San Marino, Vaticaanstad. Jersey en Guernsey,
Turkije (dagje vanuit Kos)

Laatste edit 25-10-2019 23:53

Pfff, nou ik ben niet zo bereisd..Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk, Engeland. Engeland ben ik meerdere keren geweest, vind ik echt een heel mooi land! Duitsland en België ook meerdere keren, Frankrijk maar één keer, jammer dat er Fransen wonen..

@HoLaHu: Nou, ik ben blij dat er Fransen wonen. Ik ben er al zoveel leuke en lieve mensen tegengekomen. Vriendelijk en behulpzaam.
Of zouden er twéé Frankrijken bestaan?

@Khitchakut: Scandinavië...... prachtig mooi maar al heel lang geleden.
We gingen er samen op één brommer naartoe langs jeugdherbergen die altijd verrassend waren.
We zijn zelfs tot in Finland gekomen, schitterend!

@Mamsie: In Parijs zijn we echt horken tegengekomen! En ook trouwens in Franstalig België hoor! Dat vond ik eigenlijk nog erger, want de meeste mensen daar verstaan wel degelijk Nederlands, maar verbarsten het om het te spreken of je ook maar te begrijpen. In Parijs hadden ze sowieso niet veel geduld met buitenlanders..Dat vond ik wel tegenvallen. En ik sprak Frans he? Tenminste, ik deed mijn best om Frans te spreken. Het zal niet foutloos zijn geweest, maar ik probeerde het althans!

@Mamsie: @Grouse: @HoLaHu:

Ontzettend leuk om dat allemaal te lezen

Goh luitjes, het is echt weer vanouds gezellig hier! Top!!

@Mamsie, ik heb indertijd in Groenland voor het eerst in mijn leven het noorderlicht gezien.. Ongelooflijk mooi!! Een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb! Heb jij het toevallig ook gezien toen je in het noorden was?

@HoLaHu, ik ben eens een paar weken op trainingskamp geweest in Les Arcs, voor mijn Martial Art training. De dame van de bakkerij liet me 5 minuten haspelen toen ik om een stokbrood vroeg! (Ja, nu weet ik 't, baguette ) Ze wist donders goed wat ik bedoelde, maar omdat mijn Frans vreselijk was liet ze me zweten totdat een andere klant mij uit mijn lijden verloste.. Kutvolk, die Fransen, kan niet anders zeggen. Misschien is het anders als je wel goed Frans praat zoals Mamsie?

.Laatste edit 26-10-2019 00:32

@HoLaHu: Ja, Parijs is daar berucht om.Dat klopt.
Maar daar komen we niet.
De rest van Frankrijk is best te pruimen
hoor!

@HoLaHu: Goed, het plaatsen van een foto op WMR:

Allereerst dien je te weten dat er een verschil is tussen het plaatsen van een 'link' en het plaatsen van een 'image'. Een link kun je overal plaatsen, een image enkel in Forum-groepen!

Laten we eerst de link behandelen:

Je zoekt een plaatje of een site-adres via (bijvoorbeeld) Google.

Ik heb een link naar een plaatje van Mie Moors' standbeeld via Google gevonden, het adres van dat plaatje is :

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/6b/Bladel_Mie_Moors_Wim_Gubbels.jpg

Dit is gewoon het adres zo je het in de balk kunt selecteren en kopiëren.

Wil ik daar een link van maken dan klik ik op het woordje '[link]' dat je onderin ziet staan tussen [/quote] en [image].

Zie je het? Oke, je hebt dus het adres geselecteerd en gekopieerd, vervolgens klik je op '[link]', een venster gaat open en daar 'plak' je het adres in van de link. Na een "Enter" opent een ander venstertje, daarin kun je de omschrijving van jouw link zetten, na nog een "Enter" is je link klaar. Dus

Standbeeldje Mie Moors..

nu heb ik een link gemaakt naar het adres!

Maar hier, in het Forum, heb je ook de mogelijkheid om een foto rechtstreeks te plaatsen! De procedure is bijna identiek:

Klik onderstaand op "[image]", wederom zal een venster openen, 'plak' het adres in het venster en sluit af. Let op! Bij het plaatsen van een image hoef je geen beschrijving in te voeren! Enkel het adres van de foto of tekening. Dit kan enkel met afbeeldingen! Voor site-adressen dien je de link-optie te gebruiken!

afbeelding

Succes..

.Laatste edit 26-10-2019 00:51

@Khitchakut: Nou, laat ik om te beginnen een misverstand uit de weg ruimen. Mijn Frans is erbarmelijk en dat wordt helaas steeds erger.
Maar denkelijk heeft dat een koddig effect op de mensen.

Over het noorderlicht.... nooit gezien, helaas. Maar daarentegen heb ik wél twee keer een totale zonsverduistering mogen aanschouwen en dat is iets dat ik nooit zal vergeten.

De eerste keer zijn we met de caravan naar noord Frankrijk gegaan. Onze oudste dochter ging mee, hoewel ze kamperen vreselijk vindt.
Dat was nog lachen in onze kleine 2-persoonscaravan. We sliepen overdwars op het bed, dochter en ik met de knieën opgetrokken en Papsie in het midden met zijn voeten op een krukje.
Toch lekker geslapen hoor.

We stonden op een camping die werkelijk stampend vol stond, tentje aan tentje en het gekke was, niemand had daar hinder van, er heeft geen wanklank geklonken.
Er stonden altijd hele rijen te wachten voor de wc's maar wij hebben een eigen toilet in de caravan, dat is op zulke momenten wel héél erg plezierig.

En op het moment suprême hadden we een prachtig zicht op het spektakel, werkelijk onvergetelijk.

De tweede zonsverduistering was een paar jaar later, daarvoor zijn we naar Turkije gevlogen. Naar Alanya.
Daar hebben we in het hotel een excursie geboekt die ons met een bus een heel eind verderop bracht, een berg op.
Daar was het uitzicht adembenemend en ook hier heerste een bijna gewijde sfeer.
Ik voel me echt bevoorrecht dat ik dit twee keer heb mogen meemaken.

Maar het Noorderlicht.... misschien dat ik hiervoor nog in een vliegtuig zou stappen als ik zeker wist dat ik het zou zien. Misschien.

@Mamsie: Ja, mijn broer is vaak in Frankrijk geweest en vindt het daar ook fantastisch, ook heel fijne mensen daar volgens hem. Zij gingen dan meestal naar de Ardèche..Oh, dat doet me weer denken aan deze anekdote: Mijn broer en zijn vrouw gingen een keer zo'n echt Zuidfrans dorpje in...Ze hadden hun drie zoons bij zich. Ze liepen door een heel oud straatje en daar zat een oud vrouwtje voor haar huis. Volgens mijn schoonzus zag ze er best goor uit, vuil in haar nek, en ze rook ook niet al te fris..Ze begon in het Frans( uiteraard!) te tateren tegen de kinderen van mijn broer en ze bood hen snoepjes aan, die in een hele vuile hand lagen! Heel beleefd zeiden de jongens: Nee, Dank U!
Het vrouwtje bleef erin van het lachen! Mijn broer en zijn vrouw snapten niet waarom, maar naderhand viel het kwartje: Nee dank U, lijkt heel veel op Nez dans Qu...Neus in de kont!

@HoLaHu: @Mamsie: @Khitchakut: Op het platteland van Frankrijk zijn de mensen echt wel aardig. Maar daar waar veel toeristen komen is het soms huilen met de pet.
Jaren gelden, voor de tijd dat er mobiele telefoons waren, waren we met het gezin in La Plagne aan het skiën.
Mijn jongste dochter brak haar been en moest geopereerd worden in Albertville.
Mijn jongste dochter was toen pas 4 jaar.
Bij het inchecken kon ik dat doen in het Frans, Duits, Engels, Italiaans en zelfs in het Nederlands. Top dus zou je zeggen.
Maar toen had ik dus een telefoon nodig op mijn kamer om in verbinding te blijven met mijn vrouw die in Albertville in het ziekenhuis verbleef voor onze dochter. Dat was vlug geregeld. Alleen, de telefoon deed het niet. Hij ging gewoon niet over.
Dus ik naar de receptie en er werd geen enkele taal meer gesproken toen ik met een klacht kwam. Het leek erop dat zelfs Frans te moeilijk was.
Nou spreek ik een mondje Frans dus ze moesten wel luisteren.
Dus ik legde uit dat de telefoon niet overging. Bestond niet.
Nou, toch is het zo. Bel mij over exact 5 minuten.
Na 7 minuten nog niks dus ik ging weer naar de receptie.
Ja, ze hadden gebeld maar ik nam niet op. Hij ging gewoon over hoor. U was zeker even weg.
Ik heb de hele directie bij elkaar moeten trommelen voordat ze in beweging kwamen.
Gewoon niet willen snappen.

@Mamsie: Oh, en ik maar denken dat je het zowat vloeiend spreekt

Ik heb best wel het een en ander gezien lieverd, maar het noorderlicht staat in mijn top 5! Zo ongelooflijk mooi..



Hoezo erbarmelijk Frans?

@Grouse: Lijkt inderdaad een beetje op wat die Franse muts in de bakkerij mij flikte

@Mamsie: Ik ben naar Noord-Frankrijk gereden voor de verduistering. Samen met mijn jongste dochter.
Dat was erg gezellig maar we hebben de verduistering niet gezien. Er schoof een grote wolk voor.
Wel ging het licht uit. Net alsof iemand aan een dimmer draaide en het licht compleet uitdeed.
En een aantal minuten later werd het ineens weer licht.
Jammer dat we er verder niks van hebben gezien maar toch aardig om meegemaakt te hebben.
Wel aardig was het dat de tolweg op die dag gratis bleek te zijn. We konden doorrijden zonder te betalen.

@Khitchakut: Ik doe het altijd anders. [ url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/6b/Bladel_Mie_Moors_Wim_Gubbels.jpg
]Dan tekst[ /url ] (Maar dan zonder spaties rondom de url en /url.
Plaatjes kun je ook groter plaatsen.
in plaats van [img] zet je dan [timg]

Laatste edit 26-10-2019 01:06

afbeelding

Laatste edit 26-10-2019 01:06