Onderzoekers hebben zo’n tien minuten nadat het hart van een patiënt stopte, activiteit in de hersenen gemeten. Onduidelijk is hoe dat kan.
Onderzoekers bestudeerden vier patiënten die in Canada op de intensive care lagen. Artsen konden niets meer voor de vier patiënten doen en dus werd besloten om de apparaten die deze mensen in leven hielden, los te koppelen. De onderzoekers bestudeerden de patiënten voor, tijdens en na het loskoppelen van de apparatuur. Zo maakten ze een hartfilmpje, monitorden ze de bloeddruk in de slagaderen en hielden ze het zuurstofniveau in het bloed in de gaten. Tevens maten ze de activiteit in de hersenen van de patiënten.
Het onderzoek levert bijzondere resultaten op. Zo bleek de hersenactiviteit bij drie patiënten reeds weg te vallen voor het hart stilviel. Maar bij één patiënt werd zelfs tien minuten nadat het hart stopte met kloppen en de bloeddruk in de slagaderen wegviel nog hersenactiviteit gemeten.
Bij deze ene patiënt werden tot tien minuten nadat het hart was stilgevallen nog deltagolven waargenomen. Dit is een type hersengolf die terug te vinden is in ons brein wanneer we in een diepe slaap zijn.
Het is zeer opvallend, zo stellen de onderzoekers in het blad Canadian Journal of Neurological Sciences. Want deze hersenactiviteit werd dus waargenomen lang nadat de bloedcirculatie was stilgevallen. Ze kunnen de hersenactiviteit dan ook niet verklaren. Sterker nog: in eerste instantie dachten ze dat er iets mis was met hun apparatuur. Vandaar dat ze deze eens goed hebben nagekeken, maar ze konden niets vinden wat erop wijst dat de apparatuur niet goed werkte. En dus blijven de metingen een mysterie.
Het is belangrijk dat we dit onderzoek van een paar kanttekeningen voorzien. Zo moeten we op basis van de studie zeker geen overhaaste conclusies trekken over wat zich na de dood allemaal in het menselijk lichaam afspeelt. Daarvoor is het aantal onderzochte mensen te klein. Tegelijkertijd mogen we de resultaten ook zeker niet opzij schuiven. De onderzoekers pleiten voor vervolgonderzoek. Dat is met name belangrijk met het oog op orgaandonatie, zo stellen de wetenschappers. Want wanneer is iemand nu echt overleden? Misschien moeten we als we die vraag willen beantwoorden wel verder kijken dan de bloedcirculatie alleen.