Hij is er he-le-maal klaar mee. Bas Voerman (36) uit Groningen heeft binnen drie maanden tijd maar liefst tien mensen aan de deur gehad die de koopwoning van zijn vriendin en hem aan de Turftorenstraat hadden gehuurd. „Maar ons huis is niet te huur!”

Een oplichter doet goede zaken met hun tweekamerappartement in de binnenstad van Groningen. Per maand negenhonderd euro, voor 64 vierkante meter, het wordt er grif voor neergeteld.

„De laatste slachtoffers waren een moeder en dochter, die hier aan de deur kwamen. Het meisje ging studeren aan de universiteit en wilde de woning per 1 augustus. Ze had alvast 900 euro huur en 1500 euro borg overgeboekt. Kan je nagaan: 2400 euro, foetsie!”

Sinds juni krijgt Bas slachtoffers aan de deur. „Als de voordeurbel gaat, en we verwachten geen bezoek, dan weten we al hoe laat het is: wéér een ‘huurder’.”De slachtoffers zijn allemaal universitair studenten, sommigen uit China en Duitsland.

Uit vrees aansprakelijk te worden gesteld voor de ellende - „dadelijk komen ze hier hun geld terug eisen”- heeft hij een verklaring afgelegd bij de politie.

De ellende speelt sinds maart. Bas is er inmiddels achter dat de woning wordt aangeboden door een online oplichter, die de achternaam gebruikt van zijn vriendin en ook haar initialen. Bij de aangeboden ‘huurwoning’ staan oude foto’s van twee vergelijkbare woningen uit hetzelfde wooncomplex, die lang geleden te huur stonden.

„De moeder en dochter krompen ineen toen ze beseften dat ze waren opgelicht. De dader stuurt mensen een linkje naar een website, die lijkt op airbnb.nl, maar nagemaakt is. De linkjes werken niet, behalve die naar zijn advertentie, met ónze woning!”

Bas vraagt kopieën van de e-mailtjes die de slachtoffers hebben ontvangen van de oplichter. Daardoor heeft hij goed zicht gekregen op de oplichtingstactiek. In de e-mails gebruikt de dader ook de naam David Cobben, de man van wie zijn vriendin Sigrid Schuiten het huis kocht in 2009. Cobben is in werkelijkheid een keurige arts, die werkzaam is in Manchester. Hij heeft deze man ingelicht over het misbruik van zijn naam.

De oplichter noemt zichzelf ook Simon Marcus Schuiten. En dat is bijzonder vilein gekozen, want de initialen en achternaam komen overeen met het naambordje op de woning: S.M. Schuiten. Maar het is de ‘S’ van Sigrid. De oplichter gebruikt de mailadressen simon.s.7908@gmail.com en davidcobben2gmail.com.

De man claimt afkomstig te zijn uit de Zweedse stad Götenburg. Hij geeft daarbij ook een kopie van ‘zijn’ paspoort. „Maar dat zal wel gestolen zijn van een van zijn slachtoffers, want die moeten allemaal een kopie van hun ID-bewijs sturen”, zegt Bas.

Bas vermoedt dat de slachtoffers hebben gereageerd op advertenties op kamernet.nl en Facebook. „Hij wijst potentiële huurders eerst af. Nadat hij al hun gegevens heeft gekregen, benadert hij ze later met een link naar die nep Airbnb-website. Ze moeten de eerste maand huren via de airbnb-website, zogenaamd omdat hij even geen tijd heeft, en dan later krijgen ze wel een in het Nederlands opgesteld huurcontract. Maar die maand huur moet eerst worden betaald, plus de borg. Dan krijgen ze de sleutel.”

Hij krijgt ook benadeelden aan de deur, die opgelucht reageren. Dat zijn degenen die eerst even poolshoogte komen nemen en daarmee voorkomen dat ze de boot ingaan.”

De politie adviseert huurders zich te wapenen met een forse dosis achterdocht: „Ga persoonlijk langs een adres dat wordt aangeboden, bel aan, Google het adres en de persoon. Krijg je dan vraagtekens, zie er dan vanaf, maak melding bij de politie.” Volgens de woordvoerder zijn het met name buitenlandse studenten die zo geld afhandig wordt gemaakt.

Bas heeft contact met een Groninger politieman, die per e-mail bevestigt dat het probleem groot is: „Bas, het heeft onze aandacht. Er loopt een onderzoek sinds eind 2017 maar het is zeer complex. Ik durf wel te stellen dat het een Europees probleem is.”

Politiewoordvoerder Anthony Hogeveen zegt dat de politie geen cijferoverzicht heeft van deze oplichtingspraktijken. Veel slachtoffers doen uit schaamte dat ze zo naiëf waren geen aangifte, vermoedt hij. „Maar de werkwijze is bekend. Voor het begin van elk nieuw collegejaar steekt dit de kop op.”

De e-mails van de oplichter zijn in de Engelse taal, inclusief een linkje naar een foto-overzicht van het interieur van het ‘huurappartement’. In de mails is hij behoorlijk brutaal. „Als de huur is betaald, en je netjes op het appartement past, zullen wij het wel samen vinden”, schrijft hij. Hij liegt alles bij elkaar: dat de boel net is geschilderd en dat er een wasmachine is, maar „helaas geen vaatwasser”. Na eindeloos e-mailverkeer zegt hij dat er voor minimaal dertig dagen moet worden geboekt, daarna is een jaarcontract mogelijk: Als je betaalt, krijg je de sleutels.
Maar die sleutels komen nooit.