Naast het bed van Lucy Taylor staat een hele batterij wekkers, waarvan er eentje een ontzagwekkende 120 decibel aan geluid produceert. Toch heeft de 42-jarige Britse de grootste moeite om wakker te worden.

Uit zichzelf lukt dat vrijwel niet, vertelt Taylor aan de Britse omroep BBC. "Toen mijn dochter een weekendje bij mijn moeder logeerde, viel ik op vrijdagmiddag in slaap en werd ik pas zondagmiddag weer wakker."

Ze lijdt aan idiopathische hypersomnie. Dat is een slaapstoornis waarbij patiënten zich overdag voortdurend doodmoe voelen, terwijl ze wel degelijk voldoende nachtrust hebben gehad.

De aandoening lijkt op narcolepsie, waarbij mensen overdag plotseling in slaap vallen. Maar waar narcolepsie-patiënten opknappen van een dutje, helpen die niet bij mensen die aan idiopathische hypersomnie lijden.

"Ik ben meestal direct in paniek als ik wakker word", zegt Taylor. "Ik heb geen idee of het zes uur 's ochtends is of zes uur 's avonds, laat staan welke dag het is. Voor hetzelfde geld heb ik doorgeslapen en een hele dag gemist."

Ze omschrijft de aandoening als een 'regelrechte kwelling' die haar leven in een ijzeren greep houdt. Veel mensen verslijten haar voor lui, zegt ze. Ze merkt ook dat haar geestelijke gezondheid én haar carriëre er sterk onder te lijden hebben.

Idiopathische hypersomnie is nog zeldzamer dan narcolepsie. Ongeveer twee op de 100.000 mensen hebben er last van. Er is geen behandeling tegen de aandoening bekend. Patiënten krijgen vaak ritalin of soortgelijke middelen voorgeschreven.