Ik moet bekennen dat ik hier helemaal niet van sta te kijken... Ik bedoel: je weet nooit precies wat er in een dier omgaat. Maar het zou me niks verbazen als ze inderdaad een emotionele band met iemand opbouwen!
De film Hachi is ook gebaseerd op een waargebeurd verhaal!

@Noepetote: Terwijl mijn Wodan lag te sterven en tenslotte overleed aan een maagkanteling lag Argos, al meer dan 12 jaar zijn maatje, rustig naast hem te pitten.

Ook toen Wodan overleden was toonde Argos geen buitensporige interesse in diens kadaver..

Natuurlijk kunnen honden ook rouwen, maar veel anders, (lees; minder!), dan wij dat doen omdat hun begrip van dood veel beperkter is als ons begrip daarvoor.

Ik ben dol op honden, maar we moeten wel oppassen ze niet te veel menselijke trekjes toe te dichten..

Hachi is een mooie film, heb je 8 Below toevallig ook gezien? Ook waargebeurd, ook zo'n tearjerker

In het artikel zegt Martin Gaus dat honden indien hun baasje overlijdt een paar dagen van slag zijn, dat klopt denk ik wel, maar dat is meer het gemis dan de wetenschap dat het baasje dood is..

Overigens, leeft die lamlul nog? Jammer.. Hij staat er om bekend dieren te mishandelen om ze gehoorzaam te maken.. Wat mij betreft mag die Gaus doodvallen

.

Laatste edit 04-12-2018 22:10

Ik heb in mijn omgeving meerdere malen meegemaakt dat een hond of kat helemaal van slag is na het overlijden van hun baasje of vrouwtje..Niet meer eten, in huis plassen, constant blaffen in de dagen na het overlijden..Ja ik geloof wel dat met name honden het overlijden van een baasje of vrouwtje goed aanvoelen en er ook weet van hebben..

@Beesie: Je zegt het zelf. "..in de dagen na het overlijden". Proves my point, ze hebben er weet van, het gemis dus, maar veel minder dan wij. Nogmaals, we moeten oppassen ze niet te vermenselijken..

Mijn moeder lag thuis opgebaard in de serre. En ineens waren we de hond kwijt. Was hij de serre ingeglipt en lag naast moeder op bed.
Buiten had het geregend en dus allemaal zwarte pootafdrukken op het witte laken.
De man die de uitvaart regelde wou er dus een schoon laken op leggen, maar mijn vader zei, nee, de hond was haar alles.
Dat was niet zo gek, want die hond kreeg koekjes en zelfs chocola. Dat beest was ook gek op haar
Een paar jaar later gebeurde hetzelfde toen mijn vader was overleden. De hond was vaak in de rouwkamer thuis te vinden.
En nu ligt diezelfde hond hier op bed en ik heb net mezelf geknepen, maar ik schijn nog te leven

@stora: Hij wacht gewoon geduldig af tot het jouw beurt is..

SamuiAxe, toen ik dat typte toen bedacht ik me ook zoiets

Ik hoorde een tijd geleden een leuke mop.Slaat hier een beetje op.

Een jongen werd bij elke bruiloft gevraagd door zijn tante's en wanneer is het jou beurt?
Dat ging flink vervelen.
Dus toen de eerste tante overleed vroeg hij aan de andere tante's : en... wannneer is het jouw beurt

Rouwen is een ding maar je kunt het ook overdrijven, na een waar gebeurd verhaal, een hond wacht jaren iedere dag op zijn overleden baas op dezelfde plek … fuck it, ken de film en kon mijn tranen al nauwelijks bedwingen tijdens dit filmpje edit zie dat de film al genoemd is in de comments
Laatste edit 05-12-2018 07:53

@jero: Hatsjie!! Of nee, Hachi

@jero, ik denk dat het baasje is weggehaald naar het ziekenhuis of zo en die hond heeft denk geen afscheid kunnen nemen en wacht heel trouw tot baasje weer terugkomt.
Het was ook een artikel op wmr.

Rouwen is heel persoonlijk. De 1 stapt er zo overheen en gaat verder met zijn/haar leven en een ander is echt jarenlang van slag. Dat komt voor een ander wel overdreven over, maar je zal het maar hebben.

@stora: Als je het over mensen hebt, dan heb je inderdaad helemaal gelijk! Sommigen komen nooit uit hun rouwproces.

Zo'n zeven jaar voordat mijn zoon overleed verongelukte de zoon van een maat van mij. Zijn ouders zijn die klap nooit te boven gekomen, zijn vader, mijn maat dus, overleed onlangs, op de sterfdag van zijn zoon.

Natuurlijke oorzaak, zegt de dokter, er is geen autopsie gedaan, maar ik weet welhaast zeker dat Gerard er na zo'n 15 jaar rouwen genoeg van had en het lot een handje geholpen heeft..

Ikzelf heb ook lang gerouwd om mijn zoon, maar ik heb het wél een plaatsje kunnen geven, gelukkig!

een vroegere collega zei ooit dat de honden bij hem thuis meer van zijn vriendin hielden dan van hem, omdat zij ze te eten gaf....
natuurlijk merkt een hond het als zo iemand wegvalt, maar of dat rouwen is zoals we dat bij mensen kennen