Hij vond hem met zijn metaaldetector in een weiland bij Noordbroek: deze zilveren trouwring uit 1943. Sindsdien is Richard van der Schuur naarstig op zoek naar de eigenaar.
Richard van der Schuur struint al bijna dertig jaar de Groningse akkers af, op zoekt naar schatten en kanonskogels.
Zijn schuur staat er vol mee. De mooiste vondsten stelt hij tentoon in zijn woonkamer in Noordbroek. 'Het is enorm spannend, je krijgt een signaal en je weet dan nog niet wat er onder de grond zit', zegt de Groninger schatgraver.
Van der Schuur wordt ook vaak om hulp gevraagd wanneer er een kostbaar voorwerp is kwijtgeraakt. 'Horloges, ringen, telefoons. Van alles heb ik al in opdracht gevonden.'
Maar een van zijn laatste vondsten stelt hem voor een raadsel: een zilveren trouwring uit 7 september 1943, met de initialen J.G. erin gegraveerd. 'Ik zou graag de ring terug willen geven aan de familie en horen wat voor verhaal daar nou achter zit.'
Weet jij meer over de gevonden trouwring? Mail dan naar redactie@rtvnoord.nl
Foto@De Paus:
Quote:
Zodra een schat is gevonden, moet de vinder daarvan ‘met bekwame spoed’ aangifte doen bij de gemeente. Dat is niet, zoals bij de vindersregeling, zodat de eigenaar zich nog kan melden, maar dat wordt gedaan zodat de gemeente kan controleren of het daadwerkelijk onmogelijk is om de eigenaar nog op te sporen.
In dat geval is het immers zo, dat de eigendom direct is overgegaan. Er is geen mogelijkheid meer voor de eigenaar om zich te melden en de schat terug te eisen.
Wordt er geen aangifte gedaan of is onduidelijk van wie de schat is, dan kan de gemeente de schat opvorderen totdat duidelijk is wie er recht op heeft.
Niet echt... Zoals dit/jouw artikel aangeeft dien je als vinder de schat onmiddellijk te melden bij de gemeente als het daadwerkelijk onmogelijk is om de eigenaar nog op te sporen. Wordt dat niet gedaan kan de gemeente de ring dus vorderen totdat duidelijk is van wie de ring is.
Artikel 8 van boek 5 van het BW. Laatste edit 20-08-2020 16:02
@GroteMop 1983: Als de ring een trouwdatum vermeldt in 1943, dan is de persoon die de ring destijds verloren heeft (die tijdens het huwelijk rond de 23 jaar was) geboren in 1920. Dat is honderd jaar geleden. De kans dat die persoon nog leeft is praktisch nul. En als die persoon nog leeft en niet dement is, is de kans dat de huwelijkspartner van die persoon ook nog leeft eigenlijk gewoon nul. Wat heeft die persoon (als die nog leeft en als die alles nog begrijpt) er aan dat hij of zij een ring terugkrijgt die niet van goud is, maar van zilver, en die herinnert aan de overleden partner? Het was heel nobel geweest om naar de vroegere eigenaar te zoeken als de trouwdatum in de ring 1983 was geweest. Maar 1943: Je doet een boel moeite voor niets. Finders keepers, loosers weepers. Je doet er niemand mee tekort als je die ring gewoon zelf houdt, niets zegt tegen de gemeente of de politie e.d., even wachten totdat de zilverprijs vrij hoog is en dan gauw verkopen die hap. Je moet dan je naam opgeven bij de opkoper. Nou, je zegt dat die ring van je overleden tante is geweest. Niemand die dat controleert en je steekt het geld gewoon in je zak. Ach, ik zeg als Paus zijnde altijd maar zo: Eerlijkheid is mooi, maar je moet niet overdrijven.
@De Paus:
Als gij ziet, dat het rund of een stuk kleinvee van uw broeder verdwaald is, zult gij u aan de zorg daarvoor niet onttrekken; gij zult het zeker aan uw broeder terugbrengen.
En indien uw broeder niet in uw nabijheid woont en gij hem niet kent, dan zult gij het in uw huis opnemen en het zal bij u blijven, totdat uw broeder het zoekt; dan zult gij het hem teruggeven.
Zo zult gij ook doen met zijn ezel, zo zult gij ook doen met zijn kleed, zo zult gij doen met elk verloren voorwerp van uw broeder, dat hij verloren heeft en gij gevonden hebt; gij moogt u daaraan niet onttrekken.
(Deuteronomium 22:1-3)
Als ik dit goed begrijp is de uitleg van de kerk: Thuis in de kast leggen tot er iemand om vraagt. Als dan de kinderen na je dood het huis leegruimen komen ze het tegen en weten niet, dat het niet van jou was. Dan kunnen zij het bij de erfenis voegen.
Moet je natuurlijk wel kinderen hebben. Dat celibaat ook altijd.
botte bijl: Als je er per se achter wilt komen zou je kunnen uitzoeken wie er in Nederland (we nemen aan dat er in 1943 weinig buitenlanders op vakantie in ons land waren en zeker niet in die regio) op 7 september 1943 in het huwelijk zijn getreden. De huidige zoekmachine van de website wiewaswie.nl is daar niet op ingericht. Maar dan moet je een koppeling maken met de letter J en G. Vermoedelijk zijn dat helemaal geen initialen van een en dezelfde naam, maar de eerste letters van de man en van de vrouw. In welke volgorde?
En vaak is de roepnaam anders dan de officiele naam, bijvoorbeeld Gijsbertha wordt Bep genoemd. Vaak gebruiken de mensen ook hun tweede voornaam (als ze die hebben) als roepnaam. Willem-Alexander wordt wel Alex genoemd en ook Catharina Amalia wordt met haar tweede voornaam aangeduid. En dan gaan we er nog van uit dat het een trouwring is. Meestal is een trouwring van goud. Het kan ook heel goed een verlovingsring zijn. De verlovingsdatum is niet via de registers van de Burgerlijke Stand na te gaan. Het is ook niet slim van die man om een soort museum te maken van alles wat hij gevonden heeft
. Hij is immers maar voor de helft de eigenaar van die schatten, de eigenaar van de grond waarin hij de schat heeft gevonden is voor de andere helft eigenaar.
Bij mijn ouders was het zo dat de verlovingsring en de trouwring dezelfde ring waren. Hij verschoof enkel van hand. Enkel de verlovingsdatum stond erin. Ze waren ooit wel van plan geweest om het trouwjaar erbij te zetten (de maand en dag van de verloving en van het huwelijk waren gelijk; ze zijn precies 2 jaar verloofd geweest), maar dat is er in dik 50 jaar nooit van gekomen. Waarmee ik maar wil zeggen, dat die datum ook van alles kan zijn.
Het hoeft ook niet zo te zijn, dat die ring rond die datum verloren is. Het kan ook twee jaar geleden geweest zijn. Wellicht is iemands as daar uitgestrooid en zat die ring in de urn.
Kortom, die ring kan van de halve wereldbevolking geweest zijn. En reacties zijn zeker niet altijd betrouwbaar.
aan.