Elke nacht van november tot april verlichten schijnwerpers van honderden Chinese vissersboten de duisternis, zo'n 200 mijl uit de Atlantische kust van Argentinië, waar de armada tonnen inktvis oogst.
"Velen spreken van een drijvende stad, maar door het lawaai en de lichten zie ik het meer als een stel stofzuigers in een gigantische machine", aldus een Argentijnse visserij-expert, die anoniem wilde blijven vanwege zijn werk in de sector, vertelde InSight Crime.
Volgens het internationaal recht beheersen landen de wateren binnen 200 zeemijl van hun kusten. Het zeeplateau van Argentinië - een van de breedste ter wereld - loopt tot aan de rand van het oceaangebied. Dit creëert wonderbaarlijke visgronden waar de Argentijnse maritieme wet eindigt.
"Na mijl 200 is er geen controle, en ze vissen wat ze kunnen, dag en nacht", zegt Daniel Coluccio, directeur van het Argentijnse Maritieme Visserij Observatorium.
"Op een gegeven moment zal de hulpbron afnemen", vertelde hij aan InSight Crime.
Voor Coluccio beginnen de problemen bij zeemijl 201 in de Atlantische Oceaan tussen de zuidelijke breedtegraden van 42 en 50 graden, aan de zuidkant van het land.
Het uitgestrekte zeeplateau biedt vruchtbare voedingsbodems voor het leven in zee, dankzij de voedselrijke stromingen die enorme hoeveelheden plankton produceren. Zuidelijke kabeljauw, ook bekend als merluza negra, kreeft, inktvis en andere waardevolle soorten gedijen daar goed.
Op een relatief ondiepe diepte van 200 meter maakt het plateau ook vistechnieken mogelijk, zoals gigantische sleepnetten, die in diepere wateren onmogelijk zouden zijn, legde Coluccio uit.
"Niemand zou vissen met een sleepnet op 5.000, 6.000 meter", zei Coluccio. “Maar op 200, 250 meter, ja.”
Buitenlandse vloten trekken langs de rand van het schap. Ze zijn "altijd rond mijl 201", zei hij. "Waarom? De vis komt over van het Argentijnse plat en komt terecht in internationale wateren.”
De aanwezigheid van buitenlandse boten aan de rand van de 200 mijl lange Exclusieve Economische Zone (EEZ) van Argentinië is niet illegaal. Maar ze profiteren van het feit dat ze net buiten de arm van de Argentijnse wet vallen en zich bezighouden met een reeks illegale, niet-aangegeven en niet-gereguleerde (IUU) visserijpraktijken.
De boten schakelen regelmatig hun automatische identificatiesystemen (AIS) uit, die de identiteit en positie van een schip doorgeven. Met hun transponders uitgeschakeld, beroven de schepen de viswateren van Argentinië.
Illustratie