Een man die op het strand van het Engelse Margate naakt mediteerde, was helemaal vergeten waar hij zijn kleren had neergelegd. Toen de politie de kleren vond, werd alarm geslagen en een grootscheepse zoekactie op zee gestart door een reddingsboot. Toen men geen drenkeling vond, werden er duikers gewaarschuwd om deel te nemen aan de zoekactie. Maar zover kwam het niet, de man kwam in zijn onderbroek op het politiebureau om het verlies van zijn kleren aan te geven. Hij verklaarde dat hij op het strand zijn kleren had uitgetrokken om een eind verderop naakt aan yogaoefeningen te doen. Nadat hij klaar was met mediteren, wist hij niet meer waar zijn kleren lagen. Na het bekend worden van de ware toedracht werd de zoekactie door de reddingsbrigade toen afgeblazen.
Quote:
... de man kwam in zijn onderbroek op het politiebureau om het verlies van zijn kleren aan te geven. Hij verklaarde dat hij op het strand zijn kleren had uitgetrokken om een eind verderop naakt aan yogaoefeningen te doen. Nadat hij klaar was met mediteren, wist hij niet meer waar zijn kleren lagen ...
Knap hoor! Naakt mediteren en dan vervolgens in je
onderbroek naar het politie bureau komen als je niet meer weet
waar je kleren zijn!
Het lijkt me een geweldige ervaring ,ik denk dat ik ook eens ga mediteren op het strand.er valt daar gewoon heel veel te zien.
Reddingsboten,duikers helicopters,grandioos
arme man, en arme politie......
die man had er beter aan gedaan om zijn kleren, als hij zo veel verder ging mediteren als waar hij die kleren uit deed, op de één of andere manier mee te nemen (zo duur zijn plastic tassen toch niet?), zodat niemand zijn kleren vond (of kon meenemen) terwijl hij verderop aan het mediteren was. zo veel kwaad kunnen kleren die je aan je eigen lichaam draagt toch niet doen bij die meditatie?
oki, geef het eerlijk toe, het gebeurde ook op 'dat eiland'.....
in mijn 'persoonlijk rampjaar 1994' zag ik voordat de kollega's met kinderen op vakantie gingen toch nog kans om ruim 2 weken vakantie te nemen. wilde mijn toenmalige (Pakistaanse) echtgenoot een hak zetten, omdat hij veel langer bij zijn familie geweest was als hij van de uitkeringsinstantie mocht (hij mocht 4 weken heen, bleef bijna 5 maanden weg, al die tijd heb ik ook zijn rekeningen betaald). hij (opgegroeid in een voormalig kolonie van het Verenigd Koninkrijk) wilde graag het Verenigd Koninkrijk eens zien....
toen hij weer terug was, en ik ook nog vakantie op mocht nemen, heb ik spontaan razendsnel wat spullen gepakt, ben naar de Kanaalkust gereden en heb daar een overtocht geregeld, en heb Engeland, Schotland en Wales grondig bekeken....
in de tijd voordat ik dat kon, toen mijn man weg was en weg bleef, toen leerde ik tijdens een avond uit iemand kennen die mij in aanraking bracht met Reiki.....
heb daar een boek over gekocht, flink op mijzelf geoefend, en toen ik dat had gedaan toen kwam mijn man weer terug.....
tijdens die reis op 'het eiland' was er echter een dag waarop ik vroeg in de ochtend een prehistorische steencirkel bezocht, daar op 'reiki-manier' de 'hand op mijzelf' legde en ondervond dat het veel meer effekt had dan anders, voor in de middag in een damestoilet op een parkeerplaats een handtas vond (aan de tassenhaak, een vrouw zonder handtas zit vaak diep in de problemen, en ik ben géén Engeland-expert)...
sprak toen ik het toiletgebouw uit was een oudere dame aan, die samen met mij de inhoud van die tas bekeek, en samen zijn wij naar de politie gegaan, zij gaf het gevonden voorwerp aan, haar Engels was beter, maar met de aantekening dat ik die tas had gevonden en alarm had geslagen.....
op het politiebureau zag ik kaarten waarmee je je als orgaandonor kon opgeven, hoefde je nergens op te sturen, alleen maar zorgen dat je dat ding ingevuld bij je hebt, die kaart heb ik dus nog steeds bij mijn autopapieren (ook nadat je 4 jaar later in NL een donorcodicil kon invullen)....
toen ik een paar weken thuis was na die vakantie kwam er een bedankkaart van de eigenares van de handtas, een mooie kaart, helemaal volgeschreven, bewaar ik in de map met vakantiefoto's.....
omdat ik die oudere dame, nadat zij mij vertelde dat ze voor de oorlog in Duitsland iets had gevonden en had ingeleverd, en nu dacht dat die metalen waren omgesmolten voor de oorlogsindustrie, had verteld over mijn min of meer 'occulte' ervaring die ochtend, denk ik nog steeds dat iedereen bij dat voorval mij toen toch 'weird' heeft gevonden
aan.