arme kat
als katten willen spelen dan bedoelen ze het toch altijd goed, of ben ik nou weer zo naief
natuurlijk ben ik zo naief, en ik heb alles mee om zo naief te zijn, en het tot aan mijn dood te blijven
het laatste jaar dat ik in NL een vaste baan had, werkte ik regelmatig in een kwekerij die aan geen enkele veiligheidseis voldeed, zo 'versleten' als die was
op een gegeven moment was daar een min of meer verwilderde kat. ik kon het niet laten dat scharminkel met lidtekens regelmatig wat bij te voeren, en na (voor mijn gevoel) zeer korte tijd streek het dier langs mijn benen, en als ik het (geslacht weet ik nog steeds niet) beest dan aan het nekvel op schoot trok, kreeg ik zo veel liefde en warmte terug, dat collega's uit culturen waar het absoluut niet de gewoonte is dat mensen dieren 'aanhalen en knuffelen' spontaan tot de conclusie kwamen dat 'dat beest dat graag wilde dat ik dat deed', en toen waren ze verbluffend tolerant (oki, ik geef toe dat ik weet dat Moslims geen dieren willen in ruimtes waar ze eten, dus ik zorgde ervoor dat 'het beest' niet in de kantine kwam, maar verder liet ik mij gewoon gaan als 'het beest en ik' in de pauze aan knuffels toe waren)
ik weet dat een paar dagen na mijn laatste dag aldaar (wanneer je daar voor het laatst was bij de bedrijfsbeeindiging, dat hing samen met het aantal vakantiedagen dat er nog stond) de arbeidsinspectie in die kwekerij kwam en 'de tent meteen sloot' in verband met vallend glas en zo (bedrijfsbeeindiging is een relatief iets als één van de vaste werknemers in de laatste 2 maanden nog ongeveer 100 overuren maakte om potten te vullen voor een laatste teelt jonge planten -die dan door goedkope 'nieuwe EU-burgers' verder zouden worden verwerkt)
dat die 'nieuwe EU-burgers' niet gewond zouden raken (die wisten waarschijnlijk niet dat eerder genoemde kat waarschuwde als er glas dreigde te vallen) dat vond ik wel mooi, maar als ik een nummer had gehad, waar ik (meteen na dat ontslag verhuisd naar Zweden) had kunnen vragen hoe het met die kat ging....
(sorry, in al die tijd opgevoerd en opgeknuffeld van een schichtig mager scharminkel naar een mollig knuffelbeest met een paar lidtekens van 'voor onze tijd', dat ons waarschuwde als er glas dreigde te vallen op onze werkplek, maar zo voelt het nou eenmaal, maar NL-112 heb ik daar hand-op-mijn-hart niet voor gebruikt
)
Laatste edit 01-01-2010 22:29