@ emmertje en BonVivant:
Je mag een hond onder geen beding chocolade geven, melkchocolade is niet zo erg, maar pure chocolade al helemaal niet!
Even een copy pasta, aangezien ik te moe ben om al de namen in goede context te gebruiken
Voor honden en katten kan het eten van
chocola al snel dodelijk zijn!
Chocolade wordt gemaakt van de zaden van Theobroma
cacao: de cacaoboon. In deze cacaoboon zit oa vet en
theobromine. Theobromine geeft de bittere smaak aan
chocolade. De hoeveelheid theobromine verschilt per
chocoladesoort: witte chocolade bevat vrijwel geen
theobromine, melkchocolade bevat 150-200 mg per 100
gram, pure chocolade nog 2 tot 5x zo veel (vooral
banketbakkerschocolade).
Het menselijk lichaam kan theobromine heel goed
verwerken. Bij honden is een dosis van 100-250mg
theobromine per kg lichaamsgewicht al potentieel dodelijk. Voor een hond van 10kg kan
een reep pure chocolade van 100 gram dus al dodelijk zijn.
Een andere manier waardoor honden theobromine binnenkrijgen, is door het
eten van cacaodoppen. Deze worden gebruikt al meststof en
grondverbeteraar in de tuin. Honden eten hier graag van. Meststof met cacao
kan 1400-3000mg theobromine per 100gram bevatten. Voor een hond van
10kg kan het eten van 30 gram meststof dus al dodelijk zijn!
Theobromine behoort tot de groep van de methylxantines, net zoals cafeïne
en theofylline. Deze plantaardige alkaloïden geven een stimulatie van het
centraal zenuwstelsel en de hartspier. Daarnaast geven ze een verhoogde diuresis: je
gaat er veel van plassen.
Ongeveer 10 uur na de opname, worden de grootse hoeveelheden theobromine in het
bloed gevonden. De eerste klinische verschijnselen worden al na 2-4 uur gezien.
Eerst ziet men onrust, misselijkheid met soms braken, veel drinken en plassen, diarree,
verhoogde hartslag, verhoogde lichaamstemperatuur en versnelde ademhaling.
Enkele uren daarna is de situatie verergerd: hartritmestoornissen, spierstijfheid,
stuiptrekkingen, ataxie, epileptische aanvallen en coma.
Uiteindelijk kan door een hartstilstand na 18 tot 24 uur de dood volgen.
Therapie: er is geen antidoot. De therapie is dus
symptomatisch. Als de hond binnen 1-2 uur bij de dierenarts
wordt aangeboden, kan nog een braakmiddel worden
toegediend. Daarna wordt actieve kool gegeven: elke 3 uur
gedurende 3 dagen. Bij convulsies wordt valium gegeven, of
wordt de hond onder narcose gebracht zodat hij rustig kan
slapen. Ook kunnen medicijnen tegen hartritmestoornissen
worden gegeven. Een intraveneus infuus is nodig om de
schadelijke stoffen uit het lichaam te spoelen en te zorgen
dat de hond niet uitdroogt.
Heel belangrijk is dus, dat er snel wordt opgetreden bij verdenking van een
chocoladevergiftiging. Wacht niet af, maar ga direct naar een dierenarts. Dit is een
spoedgeval!
Bij katten zien we niet vaak een chocoladevergiftiging, want ze zijn veel kieskeuriger dan
honden.[einde copy pasta]
Als je ziet dat je hond chocolade aan het snoepen is, is er geen reden tot paniek, en je hoeft zelfs niet de dierenarts te bellen als je het volgende maar in huis hebt ( net als ik )
Haal bij de apotheek een paar lege gelcaps ( pilvormen die je kan vullen ) van 1 gram.
Vul deze met gewoon keukenzout en leg ze op een goed bereikbare plaats.
Als je je hond "betrapt" geef je hem direct 4 van die capsules.
Na 5/10 minuten zal de hond gaan overgeven, geef hem hierna wat Norit, liefde, en rustig weer wat eten en drinken en je hondje is weer helemaal top!
Laatste edit 16-03-2010 01:28