wat mij opvalt is dat tegenwoordig veel kids in Nederland, Duitsland en Zweden geen zakgeld krijgen, omdat de ouders vinden dat ze al genoeg krijgen....
volgens mij is dat een deel van de oorzaak van de schulden bij jongeren
veertig jaar geleden, toen ik kind was, kregen kinderen inderdaad op allerlei gebied minder, ondanks dat Europa allang door de armoe van kort na de oorlog heen was. ondanks dat mijn ouders niet echt arm waren, werd ik beschermd opgevoed en strak gehouden. toch kreeg ik elke week een klein beetje zakgeld (begon op mijn zesde met 15 cent). mijn ouders hadden liever niet dat ik daar snoep van kocht (en ook toen kon een zesjarige zich van 15 cent niet misselijk snoepen), maar verder mocht ik daar bijna alles van doen wat ik graag wilde. als ik iets zo graag wilde dat ik het van mijn zakgeld opspaarde, dan wilden mijn ouders zelfs mee naar de winkel om iets te kopen waar ze eigenlijk niet achter stonden (zoals een draagbare radio toen ik 8 was, in die tijd was het helemaal niet gebruikelijk dat kinderen zoiets hadden tenslotte, maar ik had het sparen er voor over, en dat moest beloond worden)
op die manier kreeg ik meer besef van sparen en van wat dingen kosten dan ik van een poppenspel ooit had kunnen krijgen
3 jaar geleden, toen de werkgever waar ik de 15 jaar daarvoor werkte met pensioen ging, wij werden ontslagen, en niet wisten hoe het verder zou gaan met ons (1 kon met vervroegd pensioen, 1 had op tijd ander werk, de andere 3 moesten eerst een uitkering, en niemand wist voor hoe lang), toen flapte ik eruit dat ik toch wel blij was dat ik niet allerlei leningen had die afbetaald moesten. dat werd door sommigen toen vreemd gevonden