De vissers staan in het gelid, met hun werpnet in de aanslag. Verderop, onzichtbaar voor de vissers, drijven dolfijnen een school harders richting de kust. Af en toe vangen de vissers een glimp op van een vin of staart, stille tekens van de drijfjacht die zich onder water afspeelt. Geduldig wachten ze op het signaal. Daar: een tuimelaar slaat met zijn staart op het water.
Nu werpen de vissers hun net. Tientallen vissen raken in de mazen verstrikt. In de chaos valt de school uit elkaar. De gedesoriënteerde vissen zijn een gemakkelijke prooi voor de dolfijnen, die over de zeebodem scheren en de harders een voor een tussen hun kaken vangen.
Deze unieke samenwerking tussen mens en tuimelaar in Laguna, Zuid-Brazilië is eeuwenoud en dodelijk effectief. Nu staan dolfijnen bekend om hun uitzonderlijke intelligentie, maar hoe dit gedrag ontstaat is nog een klein raadsel. Leren de dieren dat van elkaar?
Om dat te onderzoeken, brachten Braziliaanse zeebiologen het sociale netwerk van de dolfijnen in Laguna in kaart. Ze volgden dolfijnenscholen op zee, turfden wie met wie samenzwom en noteerden welke dolfijnen deelnamen aan de drijfjacht....
Filmpje