Ik vind het een eng idee, zo begeef je je op een glijdende schaal. OK, sommige zaken zijn wel überduidelijk gesaboteerd, maar wie bepaalt of je genoeg je best doet?
Kan me zomaar voorstellen dat je héél erg graag wilt en héél gemotiveerd het gesprek ingaat en daardoor fout overkomt. Of als je bijvoorbeeld sociaal niet helemaal handig bent, wordt je ook vaak afgewezen. Kan je niets aan doen, maar dan zit er ergens een UWV-ambtenaartje die roept "zal wel aan hem liggen want ik kan ook een baan krijgen" en je bent je uitkering kwijt.
Wie gaat dat trouwens hóe controleren? UWV gaat werkgevers langs om te vragen wie er hoe op sollicitatiegesprek kwam en hoe laat? Nee, dáár zitten die werkgevers op te wachten!
En als je te laat komt, wil dat zeggen dat je te lang in je nest bent blijven liggen of dat je een lekke band had - en moet je dat dan bewijzen met foto's, video en bandenplakservicebonnetjes?
Wie bepaalt "of je er een beetje normaal bij loopt"? Ik heb zelf ook wel eens gesolliciteerd in een pak, terwijl dus bleek dat de dresscode slobbertrui en jeans is - bleek uit niets in de functie of de beschrijving of foto's van de website en zo. Dan loop je er dus volgens het UWV 'niet normaal bij' omdat de dresscode anders is.
Over het op een sollicitatiegesprek verschijnen met een kegel, daar kan denk ik minder discussie over zijn.
Voor de rest: het begint met deze criteria, vervolgens komen er steeds meer bij en ben je je uitkering al kwijt vóór je hem überhaupt hebt omdat je bijvoorbeeld niet bereid of in staat bent om voor minimumloon van Limburg naar Groningen te verhuizen - DUS WERKWEIGERING!!!!
Zoals gezegd: op het eerste gezicht een goed idee, maar verder kijkend is het een eng glijdend pad. Te veel mensen worden te afhankelijk van te weinig ambtenaren die te makkelijk afhankelijk van hun gemoedstoestand te zware beslissingen kunnen nemen.