is ie nu beter af?

48 uur is ook niet lang

@Raptorial:
idd, 48 uur is verrekte kort!!
Dus een hondeleven is een wegwerpartikel...

Laatste edit 24-07-2012 09:02

48 uur ?????
Waarom heb je dan asiels?
Dat is geen 2e kans meer te noemen he!

Waarom maar 48 uur? Omdat asielen draaien op vrijwilligers en donaties, zeker in de USA. Ik verwacht dat een grote stad als Houston best aardig wat asielen heeft.

Als er steeds na 2 dagen al geen plek meer is moet je je eens voorstellen hoeveel mensen hun hond gewoon dumpen. Zeker nu, mensen willen met vakantie en besluiten ineens dat ze in de vakantie niet voor hun hond kunnen zorgen, dat konden ze blijkbaar van te voren niet bedenken. Als de asielen dit niet doen zit de stad binnen de kortste keren vol met verwilderde roedels honden die gevaarlijk zijn en ziektes verspreiden.

Mensen zouden hun honden massaal moeten laten 'helpen' zodat er niet zoveel nieuwe bij komen en nog belangrijker, men zou moeten nadenken over de implicaties VOORDAT men een huisdier neemt. Dit is echt niet de schuld van de asielen, ben ik bang.

48 uur vind ik idd geen 2e kans, dus als je daar een hondje wil moet je voor die tijd na denken ipv nadenken als je een leuke hbe gezien

En als je lang nagedacht hebt en voor een hond kiest, HAAL DIE DAN OOK UIT HET ASIEL! Al die broodfokkers die maar doorgaan met fokken terwijl de asiels uitpuilen, dat is toch absurd.

Zelfs voor die mensen die zo nodig belangrijk willen doen met een echte rashond is er wat wils. Overigens heb ik zelf mijn hele leven al 'vuilnisbakkies' uit het asiel en die zijn niets minder dan welke andere hond dan ook.

toen wij een hond wilde ophalen uit het assiel moest een van ons haast certificaten als Hondentrainer aandragen en daarom komt onze hond dus uit spanje en niet uit de overgeregulierde Asielen hier

@sam mansour: Huh? Dat heb ik nog nooit gehad, ik kreeg al mijn honden zonder problemen mee. Heb tijdens mijn studie ook paar jaar als vrijwilliger gewerkt en nooit gemerkt dat men heel moeilijk deed. Hoewel ze soms wel echt onverstandige combi's weigerden (onbetrouwbare mishandelde grote hond meegeven aan gezin met kleine kinderen).

Overigens heb ik ook een spaanse zwerver. Uit een asiel hier, die hem hebben overgenomen uit een asiel in spanje. Heel apart zo'n wilde rakker. Wilde eerst absoluut niet onder dak en moest hem dagenlang wennen aan eerst slapen in de garage met deur open. Zodat hij zich buiten voelde maar toch beschut lag. Pas na enkele dagen durfde hij de stal in en alleen omdat hij graag bij m'n andere hond wou liggen.

Inmiddels is het een behoorlijke praatjesmaker, maar zo ontzettend lief!

@Lennox: Heb ik ook meegemaakt hoor... Ik zag een lieve hond en wilde die graag meenemen. Ze kwamen eerst van het asiel bij mij thuis om te kijken of we geschikt waren en de juiste leefomgeving konden bieden. Prijskaartje zat er ook nog aan, 80,= €. De hond is drie maanden bij ons geweest toen bleek dat ze ernstig ziek was. En dat wist het asiel! Alleen vergeten te vermelden....

@KolibRia: Naar zo'n asiel stuurde ik meteen de inspectie op af, daar zou ik nog niet over nadenken! Vergeten te vermelden dat een hond ernstig ziek is....Dan zullen er vast wel meer dingen niet kloppen. Goed bezig zijn ze daar in ieder geval niet!
OT: Nu maar hopen dat de hond na zijn rol niet weer terug in het asiel wordt gedumpt...

Laatste edit 24-07-2012 11:30

@KolibRia: He jakkes, wat een zielig verhaal zeg en ook sneu voor jullie!

Maar toch ben ik van mening dat een hond uit het asiel de beste en diervriendelijkste keus is. Want tuurlijk zijn er wel zaken die niet goed gaan maar dat weegt niet op tegen de vreselijke misstanden die in de broodfok voorkomen en daarbij heeft een asiel geen enkel commercieel belang. In 99 procent van de gevallen heeft men dus echt voornamelijk het belang van een dier in het oog.

Het is ook helemaal niet gebruikelijk dat men ziekte of moeilijk gedrag verzwijgt want in zo'n geval mag je de hond altijd terugbrengen en dat is voor zo'n dier en het asiel alleen maar extra vervelend. Men is dus, in tegenstelling tot de broodfokkers die rustig 1.000,- voor een pup vragen, over het algemeen veel eerlijker.

Ik heb altijd de moeilijke gevallen meegenomen, omdat het bij mij kan kwa ruimte en ervaring, en daar is men altijd bijzonder eerlijk over geweest en ook heb ik er rapporten van gedragsdeskundigen bijgekregen waarin duidelijk vermeld stond dat ik een probleemhond in huis haalde (en met alle honden is het trouwens goedgekomen).

Mooi

Maar nu wordt dat beest als slaaf gebruikt in een broadway show. Daar heeft het beest ook niet om gevraagd.

Deze hond heeft geluk, zijn/haar(?) asielgenoten hadden waarschijnlijk minder geluk en zijn nu al naar de hondenhemel...

En toch ga ik de volgende keer weer voor een pup. We hebben een hond opgevangen van 2,5 jaar oud en ik ben ruim 1,5 jaar bezig geweest om hem mij volledig te laten vertrouwen. Zou hem nu niet meer willen missen, maar ik merk toch een heel erg duidelijk verschil met deze hond en onze andere hond die als pupje van 7 weken bij ons kwam.

Of de pup uit het asiel komt of bij mensen weg, maakt me niet zoveel uit. Maar niet bij een fokker, dat weet ik wel. En dieren uit het buitenland adopteren doe ik niet: hier zitten de asiels overvol en dan ga je dieren uit het buitenland halen....

Vind het trouwens super dat deze hond nog een tweede kans heeft gekregen.

Laatste edit 24-07-2012 18:50

Voor veel mensen is een dier aanschaffen een impuls, zonder er echt over na te denken, zo sneu voor het dier.
Wij hebben honden die of mishandeld zijn of uit een herplaatsing komen.
En idd. een mishandelde hond, kun je soms wel een dik jaar mee bezig zijn voordat hij redelijk normaal gedrag vertoond, de angst eruit krijgen is helaas in veel gevallen niet meer mogelijk er zal altijd nog een spoortje aanwezig blijven.
Maar ook met zo'n hond kan het goed gaan na die tijd, dat bewijs heb ik hier zelf, heb nu een roedel van 7 honden, vorig jaar is mijn mishandelde hondje dat ik vanaf zijn 1 jaar had, op zijn 15e gestorven hier midden tussen de andere 6 honden uit een herplaatsing, je had het hele stel moeten zien, kwamen als één voor elkaar op, dus het is mogelijk.
Maar er gaat veel tijd en energie inzitten, dat is voor veel mensen niet mogelijk, dat snap ik, hier dus ook geen op vakantie gaan en lang weg, maar je krijgt er zo ontzettend veel voor terug!
Onze honden blijven trouwens ook allemaal hier, we zijn geen "doorgeef" adres.
Ik zou zo graag willen, dat mensen nadenken voor ze een dier aanschaffen, maar dat zal helaas in veel gevallen wel nooit gebeuren!

@balou: Fantastisch dat jullie dat doen! Zulke honden heb ik dus ook, weliswaar maar twee maar wel hele grote. Een van hen is dus de wilde spanjaard maar de ander is in twente uit een 'ontmantelde' boerderij gekomen waar een inval werd gedaan. Bleken meer dan 100 dieren aanwezig waarvan de helft al dood. De levende moesten zich voeden met de kadavers, hadden bijna geen daglicht en al helemaal geen lieve aandacht.

Je snapt dat dat een hele vreemde en eerst ook erg agressieve hond is geworden. Het zal ook altijd wel een mafkees blijven hoewel ie eigenlijk heel goed is opgedroogd. Gewoon ff knuffelen, heeft jaren geduurd voor ie dat concept snapte. En nu als hij soms heel onhandig probeert zijn affectie te tonen (dan trekt hij ook een puppy-gezichtje) dan vind ik dat heel ontroerend. Ik ben dan heel blij dat ik zo'n beest kan helpen en vind het geweldig dat jij dat voor maar liefst 6 doet.

@balou & @Lennox: Zijnde zelf een groot hondenliefhebber hebben jullie bij deze mijn diep respect verdient!

Mijn verhaaltje dan ook maar, hebben we dat ook weer gehad:

Zo de meesten wel weten woon ik op een eiland uit de kust van Thailand. Hier zijn erg veel straathonden en helaas moet ik concluderen dat de gemiddelde Thai geen zak om honden geeft, erger, ze zijn er vaak bang van! Dus hebben ze stokken en katapulten om de honden weg te jagen als ze te dichtbij komen. De meeste straathonden zijn dan ook erg schichtig en mensenschuw. Toen ik emigreerde naar Thailand heb ik mijn eigen hond, een Berner Sennen ook over laten vliegen, kostte me meer dan mijn eigen ticket..

Toen mijn vrouw en ik uit elkaar gingen kon ik Milo meenemen dus we woonden samen redelijk knus in een bungalowtje. Op zekere dag kwam een grote zwarte hond kennismaken met Milo. Dat beviel hem schijnbaar wel en hij bleef terugkomen. Van lieverlee begon ik deze hond ook eten te geven en na een paar maanden maakte hij deel uit van mijn kleine gezinnetje. Een poos later is Milo helaas doodgereden door een truck, de chauffeur nam zelfs niet de moeite om te remmen, maar denderde met zeker 70km per uur over hem heen, hij was op slag dood.

Daarna ben ik verhuisd naar een andere bungalow die wat verder van de weg ligt, Blackie was inmiddels "mijn" hond, dus die heb ik meegenomen toen ik verhuisde. Enige maanden later vond ik een onooglijk uitziende, verwaarloosde pup, bruin joekeltje, rook nog naar het nest, (hondenliefhebbers weten welke geur ik bedoel). Enfin, meegenomen naar de dierenarts, keer op keer want het beestje wilde maar niet aankomen en was erg lusteloos. Op zeker moment was ik geknoei van de dierenarts beu en beval haar om bloed af te nemen en dat te laten onderzoeken in een lab. Het bleek dat Lady een parasiet in der bloed had. Nu we dat eenmaal wisten kon ze dan ook effectief behandeld worden. Tenslotte is een maand of acht geleden een grote, magere teef aan komen lopen en het verhaaltje van Blackie herhaalde zich, van lieverlee werd ze bij de familie gehaald. Nu heb ik dus drie honden, alle drie voormalige straathonden, Blackie, Lady en de grote teef noem ik Odie, ze is ongelooflijk lief, maar tevens ongelooflijk dom, Odie is een zeer toepasselijke naam voor haar

Zo, weten jullie dat ook weer
.Laatste edit 25-07-2012 10:09

@Lennox en SamuiAxe, mijn diepe respect bij deze terug, jullie zijn fantastische mensen!!
Het aantal geredde dieren is niet echt belangrijk, dát er gered word das het belangrijkste!!
Mijn hart breekt, als ik het verhaal van de boerderijdieren van Lennox hoor en het doodrijden van Milo van jou Samui, wat zul je hebben moeten wennen aan die andere mentaliteit daar..
Lennox, we zitten inmiddels al weer op 7 honden, het is hier behoorlijk druk aan het worden, maar héél gezellig!
Moet ik er wel bij vermelden dat we een dierenarts hebben, die zegt, jullie goed voor de hondjes, ik goed voor jullie, dus het komt wel eens voor, dat we minder hoeven te betalen bij hem (en soms zegt hij op mijn vraag, wat krijg je van me? koppijn en opgedonderd nu( lief bedoeld).

Jongens ik wens jullie samen met jullie lieverds nog heel veel plezier!!

Van SamuiAxe zijn verhaaltje over zwerfhonden in Thailand kan ik echt vreselijk sip worden! Maar van jullie beider persoonlijk verhaaltje weer heel blij. Ook nog veel lieve mensen dus (w.o., naast jullie, ook nog eens Balous dierenarts) gelukkig.

Laatste edit 25-07-2012 20:18