Strudel: Het oudste en letterlijk het diepst liggende deel van ons brein, de hersenstam, ontwikkelde zich meer dan 500 miljoen jaar geleden, nog voordat er zoogdieren waren. De hersenstam wordt wel het R-brein of reptielenbrein genoemd, omdat het lijkt op de hersenen van reptielen. De hersenstam bestuurt de meest basale biologische functies, zoals de ademhaling en de hartslag, en geeft signalen als er roofdieren of prooien in de buurt komen.
Reptielen zijn letterlijk en figuurlijk koudbloedige dieren. Ze hebben de reputatie de meest egocentrische, op eigenbelang gerichte dieren op aarde te zijn. We kunnen het R-brein daarom met recht het ‘asociale’ brein noemen. In dat licht bezien is het misschien maar goed dat er onder de bestaande reptielen niet één is die we tot onze directe voorouders kunnen rekenen.
Ondanks de koudbloedigheid van van reptielen zijn wij toch vaak geneigd om reptielen meer gevoel toe te dichten dan ze van nature hebben. Een krokodil zal nooit je vriend worden, al 'kent' hij je al 20 jaar, als hij honger heeft zal hij proberen je op te vreten! Reptielen missen nu eenmaal het vermogen om van iets of iemand te houden, zoals b.v. katten, honden en vele andere zoogdieren dat vermogen wél hebben. Zo ik eerder betoogde kunnen reptielen wel aan mensen gewennen, maar dat is iets geheel anders dan er affectieve gevoelens voor te ontwikkelen. Jouw baardagaam zal zich best wel prettig gevoeld hebben bij je, dat geloof ik onmiddellijk, echter, zou je het formaat van een kakkerlak gehad hebben, dan zou hij je opgevreten hebben, letterlijk
Hier nog een interessant stukje over het reptielenbrein:
'Bijna alle problemen waarmee de mensheid mee heeft te kampen zijn het gevolg van het leven vanuit het zogeheten reptielenbrein, ook wel hersenstam genoemd. Vanuit het reptielenbrein ontstaat koelbloedig gedrag, gebrek aan empathie (invoelingsvermogen), territoriaal gedrag, beheersing, bezitsdrang, machtswellust en agressie. De overlevingsdrang die voortvloeit uit ons reptielenbrein is een groot geschenk, maar als overleven voor ons een toestand van zijn wordt in plaats van een antwoord op gevaar, zijn we een gevangene van ons reptielenbrein. Het reptielenbrein leert niet van fouten en kan niet voelen of denken.'.
Laatste edit 07-06-2013 23:25