Het vermogen om emoties te herkennen in gezichten verslechtert waarschijnlijk bij kinderen door het gebruik van digitale media.

Als kinderen een tijdje geen gebruik maken van smartphones, computers en televisies slagen ze er beter in om gezichtsuitdrukkingen te herkennen.

Dat komt vermoedelijk omdat digitale media tijd opslokken die anders wordt gebruikt voor persoonlijke ontmoetingen, waarbij het oppikken van emotionele hints onbewust wordt getraind.

Amerikaanse wetenschappers komen tot die conclusie in het wetenschappelijk tijdschrift Computers in Human Behavior.

De wetenschappers lieten ruim honderd kinderen van rond de twaalf jaar de emoties beschrijven die ze zagen bij mensen op foto’s en in videos. De deelnemers aan het experiment konden steeds kiezen tussen de woorden ‘blij’, ‘boos’, ‘droevig’ of ‘bang’ om de emoties te beschrijven.

De helft van de jonge proefpersonen was net vijf dagen op een natuurkamp geweest, waar het gebruik van smartphones, computers en televisies was verboden.

Zij bleken relatief goed te presteren bij het lezen van de emoties. Gemiddeld maakten ze slechts 9,4 fouten bij het ‘lezen’ van 48 gezichten. De kinderen die in de dagen voor het experiment wel gebruik hadden gemaakt van digitale media gingen gemiddeld veertien keer in de fout.

Volgens de wetenschappers suggereren de bevindingen dat belangrijke sociale leerprocessen worden verstoord als kinderen veel tijd achter een scherm doorbrengen.

“Je kunt aanwijzingen voor nonverbale emoties niet leren van een scherm op de manier waarop je dat bij face-to-face communicatie leert”, verklaart onderzoekster Yalda Uhls in de Britse krant The Telegraph.

“Veel mensen kijken alleen naar de voordelen van het gebruik van digitale media bij educatie”, aldus onderzoeksleidster Patricia Greenfield. “Maar een verminderde gevoeligheid voor subtiele sociale hints en het verlies van het vermogen om de emoties van andere mensen te begrijpen is één van de grote nadelen.”