Jeane Briggs en haar man Paul hebben altijd een groot gezin gewild. Toen zij in 1985 de blinde tweejarige Abraham adopteerden, besloten ze meer kansloze kinderen een toekomst bieden. Inmiddels telt het – nog steeds groeiende – gezin maar liefst 34 kinderen; 29 geadopteerde kids en vijf biologische kinderen. Jeane en Paul hebben kinderen uit Mexico, Rusland, Oekraïne, Bulgarije en Ghana geadopteerd. Ze kiezen voornamelijk voor oudere, moeilijk te plaatsen kinderen en kleintjes met lichamelijke afwijkingen, die daarom door hun biologische ouders in de steek zijn gelaten. Zo vertrokken ze onlangs naar Ghana om een volgend kindje op te halen: Een baby zonder handen en zonder benen heeft meer dan wie ook een moeder nodig, aldus Jeane. De medische uitdagingen zijn soms gigantisch. Zo had een van hun kinderen een gat in zijn hart en leed een ander aan polio. Daarnaast adopteerden ze kinderen die kanker, een hazenlip, misvormingen, scoliose, nierproblemen, autisme en leerstoornissen hebben. Hoewel een ander misschien terugdeinst voor al die afwijkingen en de enorme zorgen die deze kinderen met zich mee brengen, vindt Jeane het zorgen voor de kinderen heerlijk. Dít is mijn carrière, vertelt de 58-jarige moeder tegen Today. Wel een carrière waarin meer uitgegeven wordt dan dat er verdiend wordt; de Briggs geven jaarlijks maar liefst € 42.000 alleen al aan boodschappen uit. Ook die hoge kosten schrikken Jeane en Paul niet af. Als ik een weeskind in nood tegenkom, is mijn reactie eigenlijk altijd: ‘Niemand gaat dit kind adopteren. Zullen wij hem mee naar huis nemen’? De oudste kinderen zijn inmiddels het huis uit, maar nog steeds is het volle bak in huize Briggs. In de enorme woning van maar liefst 465 vierkante meter wonen ze nu nog met 26 personen. Met negen slaapkamers, twee fornuizen en meerdere koelkasten en vriezers is het nét te doen. Dankzij Pauls enorm goed betaalde baan is het mogelijk om alle kinderen goed te kunnen onderhouden. Naast het gewone salaris geeft zijn werkgever ook nog eens € 8000 voor ieder kind dat een werknemer adopteert. Ook draait het bedrijf van Paul op voor de zorgverzekering van alle gezinsleden. Wat Jeane en Paul doen is prachtig. Het is al mooi om één kind ‘dat niemand wil hebben’ een toekomst te geven en gelukkig te maken. Bij dit gezin zijn dat er gewoon ietsje meer.

Foto