Dan vraag ik af of het gaat om MIJ aanbidden of iemand anders aanbidden.

Het gaat dus om gedachten aan intensievere interactie met andere mensen waarop getest wordt... Lijkt mij erg oppervlakkig. Er zijn mensen die bij dit soort tests de boel als een 'klinisch denker' opvatten, maar niet autistisch zijn (misschien een klein beetje dan).

Dit zegt ook niet alles, mijn jongste heeft ongeveer 10 jaar geleden al meegedaan met het grote McDD (vorm van autisme) onderzoek in het UMC in Utrecht, ook daar werden toen al scans gemaakt.
Maar zij is juist een grote knuffelkont!!

@balou: Ik weet niet wat voor vorm van autisme de onderzoekers voor ogen hadden, want dat scheelt nogal. Ook mijn zoon met PDD-NOS knuffelt graag en mijn vriendins zoon met Asperger ziet het ook absoluut niet als het raadplegen van een woordenboek.

Eén ding is zeker: autisme heeft vele verschijningsvormen. Mijn indruk is, dat deze onderzoekers maar een beperkt aantal daarvan in gedachten hadden. (Of ze hebben natuurlijk maar een beperkt beeld van autisme, maar daar ga ik maar even niet van uit.)

Laatste edit 08-12-2014 11:54

Dat was ook mijn eerste gedachte.
als je als niet autist niet van knuffelen houd dan zal er ook weinig reactie zijn bij je hersenen.
En autisten die van knuffelen houden, die krijgen de diagnose , geen autist.
Ik ben niet enthousiast

Wat een onzin. Ik heb zelf PDD-NOS. Een aan autisme verwante stoornis wat al in mijn eerste levensjaar duidelijk was. Als ik aan knuffelen denk, kan ik me heel goed in de situatie plaatsen en alle liefde die erbij hoort voelen. Maar ik kan me er net zo gemakkelijk van distantiëren. Alsof het een alledaagse handeling is zonder enige emotie.

Ik neem aan dat iedereen die ook maar een klein beetje controle over diens emoties en gedachten heeft, dit net zo gemakkelijk kan. Wat fraude erg gemakkelijk in de hand speelt bij deze test.

Ik denk eigenlijk dat het hier niet gaat om of je wel of niet van knuffelen houdt. Zo als ik het lees gaat de test er om of je, wanneer je bepaalde begrippen hoort, zoals bijvoorbeeld knuffelen, je jezelf dan als uitvoerende partij voorstelt of als toeschouwer.In het eerste geval ben je niet autistisch en in het tweede geval wel.

Volgens mij gaat het dus niet om het knuffelen op zich maar om de mate waarin de ondervraagde zichzelf als actieve deelnemer beschouwt wanneer het gaat om menselijke interactie.Kennelijk is een belangrijk kenmerk van autisme een verhoogde aanleg om jezelf buiten die interactie te plaatsen.

Heeeeeeeeeeeeyyyyyyy @Lennox, u zijt er ook weder!!!!!!!!

@venzje, dat denk ik dus ook!
Maar heel vaak word er gezegd, dat met name klassiek autisten en Aspergers niet van knuffelen houden.
En dat klopt ten dele, ze zullen met degene waar ze "gek op" zijn, wel willen knuffelen, maar met anderen niet.
Daarmee bedoel ik, ze geven (de meeste) liever geen kus ter begroeting enz.
Komt vooral omdat ze dus ook zeggen, dat er geen wederkerigheid is qua gevoel en zo, wat ook niet klopt, mijn jongste heeft dat juist extreem!

Maar bij blaadje is het dus wel zo, dat hij buiten mij en jongste om niemand knuffelt, een kus geeft (ook niet met een felicitatie) of er erg bij betrokken is.
Als hij echt bij mensen betrokken is, dan kent hij ze al langer en mag ze echt heel graag, anders is er dat dus niet, word ook niet gedaan alsof haha.

@Lennox, klopt wat je schrijft, maar ben het er niet mee eens, althans, met het onderzoek dan niet haha.
Want in dat geval zou blaadje dus niet autistisch zijn, als hij zich als uitvoerende partij zou zien (en als ze het hem zouden vragen onder een scan, denk ik dat hij aan knuffelen met mij zou denken )

Ik weet nog dat blaadje vroeger een onderzoek kreeg, en de psychologe zei na afloop (testen duurde ff, uitslag ook) wat nou wederkerigheid, jij bezit gewoon geen gevoel!
Ik heb in de auto terug naar huis nog nooit iemand zo kapot zien zitten als hem!!!!

En dat noemde zich dan psycholoog, ze maakte meer kapot dan beter, ben haar naam nooit vergeten door de jaren heen, Britta van Toorn van het GGZ in Tilburg!
Nu las ik dat ze een vooraanstaand adviseuse is omtrent.......juist ja!

Maar door de jaren heen, ben ik dat gesprek steeds opnieuw gaan afspelen en één zin staat daarin bovenaan, namelijk: Ik doe mijn best om alles voor je op een rijtje te krijgen en ik krijg maar geen respons....
Het was dus HAAR zwakke punt, niet dat van blaadje, mevrouw voelde zich niet gewaardeerd genoeg haha.

@Lennox:
hoe gaat het?

Ik vind 34 mensen nogal weinig om echt te kunnen zeggen dat het resultaat bij een grote groep (autistische) mensen klopt. Daarbij wordt niet aangegeven hoe 'zwaar' autistisch ze zijn.
Je hebt genoeg mensen met een 'lichte' vorm van autisme, die wel gediagnotiseerd zijn, maar waarschijnlijk niet dat zouden als ze door zo'n scan gingen. Ik heb grote kans dat ik bij deze groep behoor. Als ik mijn diagnose niet zou hebben gehad, zou ik nu niet de hulp hebben gekregen die ik toch dringend nodig had.

@balou als ik dat zo hoor, vraag ik me af hoe zij het durft om zichzelf een psychologe te noemen.

Ik heb zelf geen autisme, ik hou niet zo van knuffelen

@balou: @allone: Dag lieve dametjes, ik ben er weer even ja . Mooie nieuwe kerstster-avatar voor allone zie ik. Met jullie ook alles goed?

Met mij gaat het prima, heb het alleen best druk en heb een oude hobby weer opgepakt, namelijk vioolspelen. En om dat weer een beetje op niveau te krijgen.....dat kost best wat tijd. Ik kan er niets meer van .

En Balou, ja dat horroverhaal van jouw blaadje, daar hebben we het wel eens eerder over gehad. Te erg he, dat dat soort imbecielen zorgverleners kunnen worden. Dat je op rottige momenten in je leven vol vertrouwen naar zulke mensen gaat voor hulp en dan zo gekwetst wordt .

Ik denk dat de test hier een beetje simplistisch is voorgesteld maar dat er op zich misschien best wat inzit. Zoals je weet is mijn ex blaadje ook enigszins autistisch en ook nogal van het knuffelen en dus is dat woord in zijn geval ook niet zo'n goed voorbeeld .

Maar ik herken wel de verminderde aanleg om zich uit zichzelf in te leven in anderen en de neiging om het leven een beetje vanaf de zijlijn te leven, dus meer als toeschouwer dan als deelnemer zeg maar.

Bijvoorbeeld: Als ik op straat een oud vrouwtje zie vallen met een fiets dan voel ik meteen emoties, zoals bijvoorbeeld medelijden, empathie, de wens om gauw te gaan helpen en vooral de aandrang om bij te dragen aan een oplossing (zoals vrouwtje oprapen en troosten, fiets rechtop zetten, boodschapjes terug in d'r tasje doen enzovoort). Ik heb van nature ook als uitgangspunt dat mijn gedrag verschil kan maken en dat mijn hulp in deze de situatie kan verbeteren (interne locus of control).

Maar mijn ex, die in zijn hart toch een hele lieve man is, heeft die reactie niet automatisch. Hij bekijkt een dergelijke gebeurtenis neutraal en verplaatst zich niet vanzelf in hoe het vrouwtje zich moet voelen. En zelfs als dat wel het geval is dan wordt dat gevoel niet vanzelf vertaald in het bijdragen aan de oplossing. Net alsof hij ergens het idee heeft dat hij niet echt invloed op de wereld om hem heen heeft (externe locus of control).

Dus als hij al emotioneel geraakt wordt dan gaat dat een beetje zoals kijken naar een zielige film, hij ervaart de gevoelens maar heeft als kijker niet het idee dat hij invloed heeft op het script, dat immers volledig door ANDEREN gespeeld wordt. Snap je wat ik bedoel?

Het lijkt mij dus niet onlogisch dat er in zijn hersenen hele andere dingen gebeuren bij het zien of horen van bepaalde zaken dan in die van mij. Bijvoorbeeld het gebied wat ons ondersteunt bij het nemen van beslissingen zal bij mij oplichten, want ik denk aan hoe ik het beste kan handelen. Bij hem zal dat niet het geval zijn.

@Lennox, hier alles goed lieverd en niet zeggen dat je nix meer van vioolspelen kent!!!!
Ik denk daar anders over, dat weet je lieverd

Snap je uitleg helemaal, daar ben ik het ook mee eens, maar stel, ze vragen je ex, om zich zoiets voor te stellen, en hij zou daarbij aan jou denken, zou dan dat gebied in zijn hersenen ook niet meer geactiveerd worden?

@lightforblack, dat vroeg en vraag ik mezelf ook nog vaak af!

op het gebied van autisme en autisme-spectrum valt er voor de 'wetenschappers' nog veel te leren