Nienke Hoogvliet legt het contrast tussen afval in en schoonheid van de zee vast in een nieuw soort leer.

De zee. Denk je dan aan aangespoeld afval en plastic soep, of aan prachtige glinsteringen en fris water? Nienke Hoogvliet combineert beiden tot een nieuw materiaal.

Je kan er schoenen van maken. Of een jas. De huid van een vis is zelfs zo sterk dat je er een krukje van kan maken, en dat laat Nienke Hoogvliet met Re: Sea Me dan ook zien. Het is een klein stalen krukje geïnspireerd op het klapstoeltje dat vissers gebruiken. De zitting is niet van canvas, maar van vis. De vorm volgt precies de contouren van die vis. Een zalm, om precies te zijn.

De zalmhuid ziet er grijs glinsterend uit. Had Hoogvliet een tong gekozen, dan was het bruin geweest. De bijzondere schakeringen van een vis blijven behouden, hoewel de natte schittering weg is.

Re: Sea Me is een vervolg op Sea Me waarin Hoogvliet van algen een nieuw soort textiel maakt. “Het zou wellicht een rol kunnen spelen in het oplossen van duurzaamheidsproblemen in de textielindustrie. Zee-algen groeien veel sneller en hebben minder voedingstoffen nodig dan bijvoorbeeld katoen.“

Volgens Hoogvliet kan ook haar manier van het verwerken van visafval tot huid tot een nieuw duurzaam materiaal leiden. In plaats van de huid te looien met chemicaliën, masseert ze de huid met olie. Een proces dat volgens haar ook machinaal zou kunnen gebeuren. Het lijkt me een verrijking. Een zwart bikerjack van tonijn en pumps van zalm.
Foto