Aangezien het weinig meer uitmaakt
uit welke hoek het komt, wie het schrijft
wie de lucht laat verkleuren

Omdat ik vooral datgene wil schrijven wat mij het meeste stoord - Dat we jaren rechten hebben moeten bevechten, nog voor onze voorouders, nog voor oorlogen en geweld. Hebben gezwommen tegen de stroom die ons innerlijk weerhield, of van buiten ons heeft belemmerd - uit sociale, economische of practische overweging.

We hadden ooit een soort eed gezworen - Al moet ik die nog op papier zien - Ergens in 1948 wilde we, daarmee doel ik op iedereen die daartoe bereid was, een einde maken aan misdaden tegen de menselijkheid.

De Rechten van de mens is gedocumenteerd.
De eed waarover ik het heb niet. Het is een ongeschreven uit het gevoel ontstane begrip dat ieder weldenkend mens zou ondertekenen.

Als we de ontwikkelingen goed volgen en we volgen deze reeds sinds lang dat is er van deze eed niet veel meer overgebleven.

Op een of andere manier is de zingeving, die voormenig practisch tot nihil is gereduceerd, hiermee daadwerkelijk tot nul teruggebracht.

Zodra grootmachten alle middelen mogen inzetten om hun misbruik van de begrippen waarheid, recht, vrijheid te mogen exclameren - dan zijn we weer af waar de moderne naoorlogse periode een einde heeft gemaakt - te minste, trachte te maken.

Ik denk niet dat mijn oproep voor elk oor even duidelijk zal klinken.

En daarom staat het vrij de nodige vragen te stellen waarover ik het heb - want ik heb moeite om het nog eenduidiger te formuleren.

Hebben we met het toelaten van de methodes, werkwijze en vergaande verarming van het recht, bescherming van de mens geen Trojan in ons midden - in de basis van de samenleving, toegelaten? Dat nog veel erger dan de dreiging ons systeem zal verzwakken?

Komt het niet zo tot verdere excessen die ons handelen en denken zullen beknotten?
En dan heb ik het niet over de vrijheid
van meningsuiting alleen.

Voor mij mag iedereen tonen wat hij of zij wil - maar we moeten dan wel achter deze vrijheid staan - die deze actie mogelijk maakt.

ik zoek niet alleen bevestigende woorden
vooral zoek ik kritische tonen want als
ik dit nog eens nalees.. twijfel ik aan
elke zin van de zinnen.