Het is laat in de avond, je hebt eigenlijk zin om in de zetel te ploffen en niet meer buiten te komen, maar je hond denkt daar anders over. Je trouwe viervoeter wil gaan wandelen, dus jij luistert flink, trekt je jas aan en gaat de deur uit. Bij een wandeling hoort natuurlijk ook een grote boodschap en dus gaan ook de poepzakjes mee.
Het moment waarop je hond een kakske heeft gedaan en je die poepzakjes moet gebruiken, is altijd wat vervelend. Niet alleen voelt het niet bepaald aangenaam aan en ruikt het doorgaans onfris, maar bovendien is het niet echt charmant om nadien met dat zwarte zakje over straat te wandelen. Maar niet iedereen denkt daar blijkbaar zo over.
Het luxemerk Bottega Veneta heeft namelijk een handtas uitgebracht die wel erg veel weg heeft van een poepzakje. Want sommige mensen vinden blijkbaar dat die look wel iets heeft. Natuurlijk zou je ook gewoon met een echt zakje over straat kunnen wandelen, maar waarom 1 cent betalen als je er ook 1700 euro voor kan neertellen? Bovendien beschik je dan over een exemplaar in echt leer dat wellicht wat langer meegaat dan de plastic variant. Over smaken en geuren discussieert men niet, toch?
FotoEen jaar of dertig geleden was het voor mannen ook gebruikelijk een handtas te hebben. Nou ja, een polstasje eigenlijk. Uiteraard heb ik die ook gehad. Het was in die tijd namelijk gebruikelijk ook een portefeuille te hebben met een rijbewijs, je kentekenbewijs, eventueel paspoort, allemaal op grootformaat.
En uiteraard de nodige bankbiljetten, hoewel ook pinnen mogelijk was maar niet zo ingeburgerd als nu.
Ik ben het rotding vaker vergeten dan me lief is.
Thuisgekomen na een bezoek aan vrienden 200 km verderop, kon ik dan subiet omkeren om het ding te halen.
Ik denk dat ik er meer last dan gemak van heb gehad.Laatste edit 18-10-2020 20:56
In mijn broekzakken doe ik niet veel, dat zit niet lekker. Een zakpjoeter (om onduidelijke redenen ook wel 'telefoon' genoemd) en een zakmes, daar blijft het bij. De rest gaat in mijn jaszakken. Daarom duid ik mijn jas ook wel eens aan als mijn damestasje.
Maar ik zou ik niet zijn als ik niet meer mee te sjouwen had. Ik heb dus nog een oud linnen rugzakje met leren riempjes uit de jaren '70, dat ik regelmatig gebruik als ik meer wil meenemen dan in mijn jaszakken past. Of wanneer ik geen jas bij me heb, zoals bij warm weer.
Sedert jaren gebruik ik een
schoudertas omdat ik tot 2x toe mijn portemonnee verloren ben tijdens winkelen of een rit op de scooter.Ik heb die tas altijd bij me en ben sinds ik 'm gebruik nooit meer iets verloren
Wél heb ik (net als
@Grouse), dat ding een paar keer vergeten, maar hoefde gelukkig geen 200 km terug te rijden
Inmiddels is het een tweede natuur geworden om dat ding bij me te hebben, een automatisme.
aan.