@allone:
@venzje:
@Emmo: Ik ben in 1977 getrouwd en ben alles bij elkaar bijna 35 jaar getrouwd geweest met dezelfde vrouw. Na mijn scheiding kwam ik in contact met Wan, de Thaise vrouw waarmee ik nu inmiddels zo'n 8.6 jaar samenwoon. Er is een poos sprake geweest van trouwen, maar uit puur financiële redenen; Als mijn weduwe zou ze een gedeeltelijk weduwenpensioen krijgen, gedeeld met mijn ex.
Maar toen ik ben gaan spitten in de regels en wetten bleek dat als ik met Wan, (een buitenlandse vrouw), zou trouwen dat ik dan inlever op mijn toekomstige A.O.W.. Als ik me goed herinner dan is dat ongeveer 300 Euro per maand.
Normaliter is dat geen bezwaar omdat de echtgenote ook een A.O.W. krijgt, maar in mijn geval dus niet! Er zal dan 300 Euro worden gekort en de groeten ermee
Daarom heb ik besloten om niet met Wan te gaan trouwen, dan snij ik diep in mijn eigen vlees, dat zou dom zijn.
Ze loopt dus een eventueel weduwenpensioen mis, maar ik ontvang dan in ieder geval de volledige A.O.W., (minus 17 jaar buitenland = 17*2%=34% minder A.O.W., dat lever ik sowieso in).. Dat wordt een beetje verzacht omdat ik geen belastingen hoef te betalen, buiten loonbelasting, dus netto lever ik gelukkig minder in.
Ik weet het niet precies, ik hoop dat de korting op 25% of daaromtrent uitkomt. Ik ontvang dan wel een aanvullend pensioen van het ABP, daar spaar ik sinds 1982 voor en heb ik gelukkig nooit geannuleerd! Dat ABP-pensioen is bijna 12.000 Euro per jaar, waarvan zo'n 30% naar mijn ex gaat, (daar is niet onderuit te komen
), maar de rest zal tegen die tijd een welkome aanvulling op mijn gewoon pensioen zijn..
Dus in mijn geval hebben we zeer welbewust ervoor gekozen om niet te trouwen, ik lig er niet wakker van.. Eén keer is eigenlijk ook wel genoeg
Maar wel of niet trouwen was puur een financiële beslissing.
.
Laatste edit 03-11-2020 09:43