NEW YORK - Het logo van een supermarktketen is misschien niet het eerste waar je aan denkt als je een tatoeage op je gezicht laat zetten, maar dat geldt niet voor de Amerikaan Carl Adams. Sinds gisteravond prijken tussen zijn linkeroog en zijn bakkebaard de welbekende letters van Albert Heijn. "Het bloedt nog een beetje", zegt hij lachend als NH Nieuws hem belt.
Adams kent de Zaanse supermarktketen van zijn tijd in Nederland. Van eind vorig jaar tot afgelopen zomer woonde en werkte hij in Amsterdam. Op dit moment verblijft de geboren Californiër in New York, maar hij kan niet wachten om terug te komen: "Als Amerikanen Nederland weer in mogen, kom ik op de eerste vlucht terug. Dan ga ik elke dag naar de Albert Heijn om de tattoo te laten zien, haha."
De vraag is natuurlijk: waarom zet je een supermarktlogo op je hoofd? Dat zit zo: Adams is zelf 'tattoo artist' en kent veel vrienden in de branche. "Ik kreeg een belletje van een vriend of ik een gratis tattoo op mijn gezicht wilde. Toen ik nadacht over wat voor tattoo ik wilde moest ik aan Albert Heijn denken. De supermarkt ziet er veel mooier uit dan die in Amerika."
De Amerikaan heeft nog niet veel reacties gekregen van mensen uit zijn buurt. Op Reddit, waar hij de foto’s deelde, is dat wel anders.
De Albert Heijnfan is niet van plan het hierbij te laten. Hij heeft zelfs plannen om video’s en muziek te maken over de keten. “De logo’s zijn perfect, de marketing is perfect. Ik krijg er niet voor betaald en verwacht ook er niets voor terug. Misschien wat stroopwafels, haha.”
Op de vraag aan Albert Heijn of Adams als tegenprestatie iets krijgt, laat de supermarktketen weten: "Carl is een echte fan zo te zien. We zullen hem een pakje stroopwafels opsturen." Een tatoeërder uit Westfriesland laat in ieder geval aan NH Nieuws weten dat het om een echte tatoeage lijkt te gaan.
Foto@HoLaHu: Zo heb ik er een met de naam van Martijn, inclusief zijn geboorte- en sterfdatum..
Verder, och, of jij er nou wel of niet vrede mee hebt is natuurlijk volkomen onbelangrijk, en dit bedoel ik niet respectloos!!
Jouw zoon heeft besloten om zich te laten tatoeëren, er vanuit gaande dat hij wettelijk volwassen was hebben de ouders/opvoeders daar niets over te zeggen
Ik was 18 jaar toen ik mijn eerste liet zetten, mijn vader vond het helemaal niks! Maar dat was niet mijn probleem
@KhunAxe: Ik bedoelde niet dat hij me om toestemming moest vragen of zoiets. Toen ik schreef dat ik er vrede mee kon hebben, bedoelde ik meer dat ik begreep waarom hij ze liet zetten. Hij heeft ze zelf ontworpen, heeft dat ontwerp ook aan me laten zien, gezegd wat zijn beweegreden was. Ik heb het hem ook nooit verboden, het is zijn eigen lijf tenslotte. Toen hij er op zijn vijftiende over begon heb ik gezegd: "Als je dat echt wilt, prima! Maar denk erover na wáár je hem laat plaatsen, niet elke werkgever staat erop te kijken om iemand met tattoos aan te nemen ( We hebben het over bijna 20 jaar geleden!), verder is het voor de rest van je leven, dus laat het iets zijn wat ook de tand des tijds doorstaat". Hij was 15, puber...dus hij rolde met zijn ogen, je kent dat wel.
Dus ik gaf hem meteen een onverbloemd voorbeeld: "Ja, luister eens hier...Je kunt natuurlijk wel een zeemeermin met blote tieten op je buik laten tatoeëren, maar over dertig jaar heb je een pens, je besluit af te vallen en dan hangen die tieten van je zeemeermin ineens lager dan je zak!"
Hij moest daar zó verschrikkelijk om lachen! Maar een paar jaar later zei hij: "Mam, ik ben niet vergeten wat je zei over die zeemeermin..ik heb erover nagedacht, de tatoeages komen op mijn bovenarmen, ze vallen onder de mouwen van een t-shirt én er komen geen tieten aan te pas!"
@HoLaHu:
Mijn eerste plakplaatje heb ik 45 jaar geleden laten zetten..
Ook toen was er een stigma hoor! Als je getatoeëerd was dan was je ofwel een zeeman, ofwel had je in de bajes gezeten
Ik werd tijdens een winter lid van ene schaakvereniging... Maanden later, toen het weer weer fatsoenlijk was, had ik een shirt met korte mouwen aan, mijn tatoeages waren duidelijk zichtbaar..
Zo'n snoblulletje merkte op dat hij niet wist dat ik getatoeëerd was en verdomd... Hij vroeg of ik had gevaren of in de bak had gezeten. Over vooroordelen gesproken.. Ik heb ze overigens nooit weggemoffeld onder mouwen of lange broekspijpen, (heb een draak op mijn kuit). Ik ben wie ik ben en mijn plakplaatjes horen bij mij, simpel..
@HoLaHu: En 45 jaar geleden niet, denk je?
Mijn tatoeages hebben mij nooit gehinderd toen ik bij Justitie solliciteerde en werkte.. Dat was, euh, even denken, 39 jaar geleden
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het leuk vond om tegen dat soort regeltjes in te gaan: Ik droeg gewoon korte mouwen als het warm was, natuurlijk kreeg ik daar in het begin commentaar op van mijn meerderen, maar dat liet ik langs mij heen gaan.. Uiteindelijk hebben ze erover opgehouden en van lieverlee zag je steeds meer P.I.W.ers met korte mouwen en tatoeages rondlopen.
Binnen de TBS heb ik op dezelfde manier de korte broek geïntroduceerd
aan.