Vogels stijgen op en landen op een breed scala aan complexe oppervlakken. Daarentegen zijn de huidige robots beperkt in hun vermogen om onregelmatige objecten dynamisch te grijpen. Gebruikmakend van recente bevindingen over hoe vogels opstijgen, landen en grijpen, hebben we een biomimetische robot ontwikkeld die dynamisch kan neerstrijken op complexe oppervlakken en onregelmatige objecten kan grijpen. Om botsingen met hoge snelheid op te vangen, zetten de twee benen van de robot de impactenergie passief om in grijpkracht, terwijl het onvoldoende geactiveerde grijpmechanisme zich in minder dan 50 milliseconden om onregelmatig gevormde objecten wikkelt. Om het bereik van hardware-ontwerp, kinematica, gedrag en zitstokparameters te bepalen die voldoende zijn voor het neerstrijken van succes, lanceerden we de robot bij boomtakken. De resultaten bevestigen ons wiskundig model, dat aantoont dat grotere isometrisch geschaalde dieren en robots onevenredig grotere hoekige
momenta, in verhouding tot hun massa, om vergelijkbare landingsprestaties te bereiken. We vinden dat balansregeling met gesloten lus een belangrijke rol speelt bij het maximaliseren van het
bereik van parameters dat voldoende is om te zitten. De prestaties van de biomimetische kenmerken van de robot getuigen van de functionaliteit van hun aviaire tegenhangers, en de robot stelt ons in staat om aspecten van vogelpoten te bestuderen op manieren die in vivo onhaalbaar zijn. Onze gegevens laten zien dat uitgesproken verschillen in moderne teenarrangementen van vogels geen grote veranderingen in de prestaties van de zitstokken opleveren, wat suggereert dat boombewonende zitstokken geen sterke selectiedruk vertegenwoordigen onder veelvoorkomende topografieën van vogels. Deze bevindingen vergroten ons begrip van het apparaat voor het neerstrijken van
vogels en benadrukken ontwerpconcepten waarmee robots op natuurlijke oppervlakken kunnen neerstrijken voor omgevingsmonitoring.
Plaatjes