De ene zijn dood is de ander zijn brood... en zo zal de oudste mens nooit sterven. Er is immers altijd iemand na jou de oudste

ja, zo kan ik het ook

@allone. Jeanne Calment had destijds haar huis verkocht aan een notaris, met behoud van het recht van vruchtgebruik. Zij mocht er dus nog levenslang in blijven wonen, maar na haar dood stond haar inwonende familie op straat. Toen Jeanne Calment in de Tweede Wereldoorlog plotseling veel te vroeg overleed, nam haar dochter de plaats van haar overleden moeder in. De woning was een afgelegen boerderij, de familie had heel weinig contact met buitenstaanders. En in de oorlog waren de artsen bereid om mee te werken met het verzet, de Résistance. De huisarts zat in het complot, de notaris werd er van verdacht met de Duitsers samen te werken. (Weigering om met de Duitsers samen te werken zou voor de notaris betekend hebben dat hij brodeloos zou worden). De dochter van Jeanne werd toen dood verklaard, in plaats van Jeanne zelf, en de dochter nam de plaats van haar moeder in. Zo kon de familie in de boerderij blijven wonen. Toen "Jeanne" Calment wel heel erg opvallend oud begon te worden, verbrandde ze uit voorzorg bijna alle familiefoto's die het bewijs van de jarenlange fraude konden opleveren. Op 99-jarige leeftijd overleed zij dan toch, maar op papier was ze 122 jaar oud. Vanwege de negatieve publiciteit die een onderzoek naar de hoogbejaarde vrouw zou opleveren (er bestond altijd de kans dat ze werkelijk zo oud was als ze beweerde te zijn) werd de zaak nooit serieus onderzocht, al wisten heel veel mensen destijds al vrij zeker dat er bedrog in het spel was.

@De Paus:

@De Paus:
als mensen zo heel erg extreem oud worden, dan is er vaker iets vreemds aan de hand. bij de familie Calment was het een in de oorlog afgetroggeld huis, bij een Oeigoerse (die bevolkingsgroep wordt ook aan alle kanten het leven moeilijk gemaakt) kan het dus best dat men ook daar het lot een beetje heeft geholpen