Een drukke werkdag vol vergaderingen, mails, deadlines en dringende verzoeken? De baan van Shoji Morimoto ziet er heel anders uit. Hij is professioneel ‘niets-doener’. De 38-jarige inwoner van Tokio wordt door mensen ingehuurd als metgezel voor allerlei activiteiten, bijvoorbeeld om mee te gaan naar het park of om samen thee te drinken.

Voor zijn diensten vraagt Morimoto 10.000 yen (70,91 euro) per sessie. In de afgelopen vier jaar heeft hij zo’n 4000 sessies gehad. ,,Ik verhuur mezelf. Mijn werk is om overal te zijn waar klanten me willen hebben en niets in het bijzonder te doen’’, verklaart Morimoto tegen persbureau Reuters. Dat betekent overigens niet dat Morimoto alles doet wat klanten maar van hem vragen. Seksuele gunsten verleent hij niet. Een verzoek om een koelkast te verplaatsen sloeg hij af, en hij weigerde ook toen een klant vroeg of hij meeging naar Cambodja.

Ongeveer een kwart van zijn clientèle klopt meer dan één keer bij hem aan, zegt Morimoto. Eén klant heeft hem al 270 keer ingehuurd. Morimoto is onder meer een keer ingeschakeld om een dag met de wip-wap in het park te spelen. Een andere klant wilde graag enthousiast uitgezwaaid worden op het station toen zijn trein vertrok.

‘Niets doen’ als service
Data-analist Aruna Chida (27) huurde Morimoto onlangs in om met haar thee te drinken en cakejes te eten. Ze wilde graag een sari dragen in het openbaar maar was bang dat haar vrienden zich ongemakkelijk zouden voelen als zij het Indiase kledingstuk aan zou hebben in hun bijzijn. ,,Als ik bij mijn vrienden ben heb ik het gevoel dat ik hen moet entertainen, maar bij Morimoto hoef ik niet constant maar te praten.’’

Voor hij zijn roeping vond was Morimoto werkzaam bij een uitgeverij, waar hij vaak op zijn kop kreeg omdat hij ‘niets aan het doen was’. Dat bracht hem op ideeën. ,,Ik begon me af te vragen wat er zou gebeuren als ik mijn vaardigheid om ‘niets te doen’ als service aan zou bieden.’’ Met zijn werk als ‘niets-doener’ verdient hij inmiddels een volwaardig inkomen waarmee hij voor zijn gezin - hij heeft een vrouw en kind - kan zorgen.

Hoeveel hij precies verdient met zijn werk als ‘niets-doener’ wil hij liever niet zeggen, wel dat hij ongeveer één tot twee klanten per dag heeft. Voor de coronacrisis waren dat er drie tot vier. ,,Mensen denken dat mijn ‘niets doen’ waardevol is omdat anderen er iets aan hebben. Maar het is prima om gewoon niet echt iets te doen. Mensen hoeven niet op een bepaalde manier van nut te zijn.’’