Ze hielden al van cruises, nu komen de Australische Marty en Jess Ansen er niet meer vanaf. Het echtpaar miste de vakanties op een schip tijdens de coronacrisis zo, dat Marty daarna tegen het reisbureau zei dat het elke beschikbare cruise mocht boeken. Inmiddels zitten ze al meer dan 455 dagen op hetzelfde schip.

Het echtpaar, dat vorig jaar juni vertrok op de eerste cruise, werd geïnterviewd door de Australische zender Nine. Marty en Jess hebben hebben op de Coral Princess inmiddels al meerdere kapiteins zien komen en gaan.

"Ze zijn als mijn tweede vader en moeder, maar dan aan boord", zegt hotelmanager van het schip Ren van Rooyen tegen Nine.

Volgens Marty en Jess is het leven op cruiseschepen – waar alle maaltijden worden verzorgd en hun kamer elke dag wordt schoongemaakt – goedkoper dan het leven in een verpleeghuis. En ze kunnen er doen wat ze willen: zo beginnen ze elke dag om 5.30 uur met een uur tafeltennissen, voordat ze aanschuiven voor het ontbijt.

"Het is een leefstijl. Waar anders kun je eten, naar een show, dansen, activiteiten doen tijdens de dag? Ik houd van het hula-dansen en ballroomdansen", zegt Jess. Marty: "Dit is perfect. Cruisen, de wereld zien, mensen ontmoeten en vrienden voor het leven ontmoeten. Het is een geweldig leven."

De twee hebben nog acht maanden te gaan op de Coral Princess: ze zijn net vanuit Australië vertrokken voor een nieuwe cruise rond de wereld. En ook voor daarna zijn al plannen gemaakt: dan verhuizen ze naar de Crown Princess, een ander cruiseschip waar ze minstens een jaar op willen verblijven.

Of het niet gaat vervelen? Daarover zijn ze heel duidelijk: nee. "We zijn samen en we hebben heel veel plezier." Ook vinden ze het niet erg dat ze hun familie minder vaak zien. Die ontmoeten ze alleen als ze in hun woonplaats aanmeren. "Ze zijn allemaal druk. Ik praat met ze, we e-mailen. Maar wij zijn in die fase van ons leven waarin we plezier willen hebben", zegt Jess.

"We weten niet meer hoe we de was moeten doen of ons bed op moeten maken, omdat we het al zolang niet meer gedaan hebben", lacht Marty. "Dus ik denk dat we de rest van ons leven aan boord moeten blijven, gewoon om te blijven leven."