De almaar aanzwellende stroom internationale bezoekers leidt tot chaotische taferelen bij toeristische hotspots. Maar dat zie je niet op Instagram en Facebook.

De wereldwijde toerismecijfers lijken wel geïnspireerd door het iconische album van de Britse band Supertramp, Crisis? What crisis? Maar dan in een hedendaagse variant: pandemie? Welke pandemie? Want toeristen vliegen weer de hele wereld over, alsof landen niet ruim twee jaar lang op slot hebben gezeten om verspreiding van het coronavirus te voorkomen.

Sterker, er gaan dit jaar meer mensen dan ooit de grens over tijdens hun vakanties. Volgens de United Nations World Tourism Organization groeit het internationaal toerisme dit jaar met 15 procent ten opzichte van 2023. En is er zelfs ten opzichte van ‘pre-coronajaar’ 2019 ruim 2 procent meer toerisme.

Vooral Europa, het veruit populairste werelddeel onder toeristen, heeft moeite om de enorme aantallen te ‘verwerken’. Alleen al in de eerste drie maanden van dit jaar ontvingen Europese landen in totaal 120 miljoen bezoekers, allemaal op zoek naar verstrooing en verwondering. En naar de mooiste foto’s.

Want vrienden en familie thuis moeten natuurlijk wel zien waar de toerist allemaal is geweest. Zeker in een tijd waarin ­velen de hoogtepunten van hun leven maar al te graag delen via sociale media, wordt elke hotspot uitentreuren vastgelegd.

Maar wie wil nu dat al die andere toeristen óók op dat idyl­lische Instagram-beeld te zien zijn? Het is dus zaak om, te midden van de drommen wachtende, zwetende, duwende en trekkende bezoekers, tóch dat perfecte plaatje te krijgen en vervolgens te plaatsen op Instagram, Facebook of waar dan ook.

Het zal ongetwijfeld sommige thuisblijvers verleiden hetzelfde toeristische pareltje te bezoeken. Zij ontdekken ter plekke pas dat de werkelijkheid niet zo pittoresk is.

ANGKOR WAT IN CAMBODJA
2,8 MILJOEN BEZOEKERS
Dit uitgestrekte tempelcomplex, waarvan de bouw begon in de twaalfde eeuw, ligt midden in een tropische woud even buiten de stad Siem Reap. Het is de grootste toeristische attractie van Cambodja, een van de armste landen van Zuidoost-Azië. De bezoekersaantallen liggen alweer bijna op het niveau van voor de coronapandemie – en de eind vorig jaar geopende internationale luchthaven (aangelegd met Chinees geld) zal het toerisme verder aanwakkeren. Voor een kalenderwaardige foto van zonsop- of ondergang boven de oude tempels verzamelen zich dagelijks honderden toeristen.

CHINESE MUUR IN BADALING, CHINA
10 MILJOEN BEZOEKERS
De bijna 9.000 kilometer lange muur die door het noorden van China slingert, is zonder twijfel het langste en bekendste verdedigingswerk ter wereld. Het best gerestaureerde en meest sprookjesachtige deel ligt op nog geen 100 kilometer van de hoofdstad Peking – reden waarom hier ook de meeste bezoekers naartoe gaan: 10 miljoen per jaar. Keerzijde is dat het hier schuifelen is, als in een drukke winkelstraat op een mooie zaterdag. Lastig om dan de muur vast te leggen tegen het berglandschap zonder een toerist erop.

MANHATTANHENGE IN NEW YORK
61 MILJOEN BEZOEKERS
De Amerikaanse metropool is een van de grootste toeristenmagneten ter wereld, maar het merendeel van hen zal de zogeheten Manhattanhenge niet aanschouwen. Sterker, de meesten hebben er geen weet van. Het fenomeen, waarvan de naam verwijst naar het Britse Stonehenge, doet zich namelijk slechts tweemaal per jaar voor: als de zon op- of ondergaat exact in lijn met het strakke oost-west-patroon van de straten. Grote menigtes verzamelen zich op de paar straten waar de zon precies tussen de gebouwen komt te staan. Ze hebben maar een paar minuten om hun perfecte Instagram-beeld vast te leggen van de oranje gloed tussen de wolkenkrabbers.

SANTORINI IN GRIEKENLAND
740.000 BEZOEKERS
Santorini is de zuidelijkste eilandengroep van de Cycladen-archipel in de Egeïsche Zee. Het grootste, gelijknamige eiland is bijzonder populair en trok in 2023, ondanks de bescheiden omvang, ruim 700.000 bezoekers. In het laatste precoronajaar 2019 waren dat er iets meer dan 500.000. De witgekalkte huisjes met Grieks-blauw houtwerk in Oia, tegen de roodbruine rotskusten, doen het al heel lang goed op kalenders. Ze hebben dus een enorme aantrekkingskracht op toeristen, die dit schilderachtige stadje met eigen ogen willen zien. Gevolg: dringen in de nauwe straatjes en goed uitkienen hoe je andere bezoekers buiten beeld houdt.

TAJ MAHAL IN AGRA, INDIA
45 MILJOEN BEZOEKERS
Vermoedelijk is er geen andere plek in India die het mystieke, oosterse karakter van het land beter verbeeldt dan de Taj Mahal. Aan de oever van de rivier de Yamuna, nabij de stad Agra, ligt dit grafmonument uit de zeventiende eeuw met zijn fraaie tuinen. Hoogbouw in de nabije omgeving is, om het panorama intact te houden, sinds 2021 verboden. De bezoekersaantallen van deze UNESCO Werelderfgoed-locatie liggen bijna op het niveau van vóór ‘corona’, toen het (internationale) toerisme instortte. Inmiddels is het weer aansluiten langs het water dat leidt naar het stralend witte (en zonder die andere mensen uiterst fotogenieke) mausoleum.

TREVIFONTEIN IN ROME, ITALIË
35 MILJOEN BEZOEKERS
Wat de Zweedse actrice Anita Ekberg deed in La dolce vita, de beroemde film van Federico Fellini uit 1960, mag natuurlijk al lang niet meer: het azuurblauwe water in stappen en dansen voor het beeld van de Romeinse god Neptunus. De scène maakte de barokke fontein in hartje Rome iconisch. Ongetwijfeld is het een must see voor de 35 miljoen toeristen die de Italiaanse hoofdstad bezoeken (cijfer van vorig jaar). In de snikhete Romeinse zomers staan toeristen schouder-aan-schouder om de sculpturen ontworpen door Nicola Salvi (1697-1751) en voltooid door Giuseppe Pannini in 1762, vast te leggen met telefoon of ouderwetse camera.

KARELSBRUG IN PRAAG, TSJECHIË
7,5 MILJOEN BEZOEKERS
Je wandelt zó de Middeleeuwen in, als je de gelikte Instagram-beelden van de Karelsbrug mag geloven.

Helaas, de werkelijkheid is anders. Van de bijna 7,5 miljoen bezoekers die de Tsjechische hoofdstad in 2023 ontving, zal het merendeel ook de 500 meter lange brug hebben bewandeld, als een van de hoogtepunten van de stad.

In de praktijk betekent dat voortsjokken in een grote menigte. Omdat er steeds minder sprake is van een toeristenseizoen (in populaire steden als Praag is het altíjd druk), moet je heel vroeg opstaan om toch rustig te kunnen genieten van het uitzicht op de Moldau- rivier en de oude stad vanaf deze imposante brug uit 1357.