Vliegverhalen Het hele vliegtuig voor jezelf. Veel vakantiegangers zullen er wel eens van gedroomd hebben. Voor Hetty en Leida werd het werkelijkheid. Op hun Transavia-vlucht van Kreta naar Eindhoven zat verder helemaal niemand. ,,Voor de 120 saucijzenbroodjes hebben we toch maar bedankt.”

,,Een bizarre ervaring”, noemt Leida Grootjans het nu. Voor deze zomerrubriek blikt ze terug op haar vlucht van Kreta naar Eindhoven, in april 2008. De toen 62-jarige inwoonster van Ovezande vloog samen met haar vriendin en oud-collega Hetty terug naar huis, na een heerlijke vakantie op het Griekse eiland.

Ze verblijft dat voorjaar tien dagen in het idyllische kuststadje Chania. ,,Ter gelegenheid van mijn prepensioen. De terugvlucht vertrok op luchthaven Heraklion. In de vertrekhal zochten we naar de incheckbalie, maar onze vlucht HV480 stond nergens op de borden.”

Vreemd. ,,Want we konden naar Parijs, Barcelona en Düsseldorf vliegen, maar nergens stond een bordje met Eindhoven.” De paniek slaat dan al bijna toe. Bij de informatiebalie vragen ze ten einde raad waar ze moeten zijn. Dat blijkt de incheckbalie voor Parijs te zijn. Daar sluit het duo aan bij een lange rij Fransen.

De dames geven hun bagage af en ontvangen een boardingkaart. ‘Eindhoven’, staat daar gewoon op. ,,We vonden het toen al wel vreemd dat we geen Nederlandse reizigers zagen. Maar we hadden nog zoveel te babbelen dat we geen argwaan kregen en niet ongerust werden.”

,,Toen de vlucht werd omgeroepen en we konden instappen, gingen we met de lift naar beneden. We werden lopend naar het vliegtuig begeleid. Nog altijd hadden we niet in de gaten dat we daar met zijn tweeën liepen. Bovenaan de trap stond de bemanning ons op te wachten. Al grappend vroeg ik: ‘we zijn toch niet de enige passagiers?’ Waarom de gezagvoerder antwoordde: ‘Ja, dat bent u wel’. Stomverbaasd om dit antwoord kregen we de slappe lach.”

Die houden de twee nog de hele reis. ,,We hebben op een heleboel stoelen gezeten, door het hele vliegtuig gelopen van links naar rechts en de Alpen prachtig van alle kanten gezien”, vertelt Leida, die nog altijd geen idee heeft of het toestel met een reden zo leeg was. ,,Voor de 120 saucijzenbroodjes in de aanbieding hebben we toch bedankt. We hadden op het vliegveld in Griekenland nog gegeten.”

De crew was volgens Leida erg vriendelijk gedurende de reis. ,,Ze waren volgens mij blij om op de terugweg wat te kunnen uitrusten, na een bomvol vliegtuig van Amsterdam naar Kreta.”

Uiteraard slaan de vriendinnen de uitnodiging om in de cockpit te komen kijken niet af. ,,Die hebben we met beide handen aangenomen. Welke ‘gewone reiziger’ krijgt nou zo'n kans? Het was een terugreis om nooit te vergeten.” En, sluit ze af: ,,Nog nooit waren onze koffers zo snel op de bagageband.”