Een Britse vrouw die zeventig jaar geleden onterecht beschuldigd werd van de diefstal van een armzalige twee shillings en zes pence heeft daar haar hele verdere leven voor moeten boeten. Jean Gambell (85) kwam al die tijd van het ene psychiatrisch centrum in het andere terecht, terwijl haar familieleden ervan uitgingen dat ze overleden was. Omdat broer David recent een brief van het rusthuis ontving waar ze momenteel verblijft, kwam de verschrikkelijke waarheid toch nog aan het licht. En het zogenaamd gestolen geld? Dat bleek achteraf gewoon op een verkeerde plaats gelegd te zijn. "Vorige maand ontving ik een vragenlijst van het rusthuis in Macclesfield over hun service. De brief was geadresseerd aan mijn moeder, die 25 jaar geleden gestorven is. Foutje, dacht ik, tot ik de naam Jean zag staan. Ik belde er naartoe en daar bleek plots onze zus te wonen", doet een ontzette David het verhaal. Maar hoe kon het toch gebeuren om elkaar zo uit het oog te verliezen? "We waren nog niet eens geboren in 1937, toen Jean geplaatst werd. We kregen haar nog wel te zien in het bijzijn van twee bewakers, maar daarna ging alle contact verloren." En Jean zelf, klaagde die dan nooit? "Ja, maar het verplegend personeel dacht dat het verzinsels waren toen ze weer eens over haar familie begon." Vorige maand vond dan de grote reünie plaats met de intussen doof geworden Jean. "We waren zeer nerveus", wist David te vertellen. "We hadden een bos bloemen bij en schreven op een briefje dat we haar broers waren. Ze begroette ons met onze namen en omhelsde ons." Kort na de ontmoeting kreeg Jean een lichte hartaanval, allicht te wijten aan de vele emoties die dat moment met zich meebracht. Intussen stelt ze het gelukkig weer beter. "Nu worden zulke dingen goed in de gaten gehouden, maar in die tijd kon met één pennentrek een heel mensenleven weggewist worden. Ongelooflijk zonde dat dit gebeurd is, maar bij Jean zelf valt er geen spoor van rancune te ontdekken", besluit David.