Doet me denken aan een rijke dame die een wit parkietje voor de 'sier' in een veel te klein kooitje had zitten...
Fatsoenlijk eten en aandacht kreeg het diertje niet...
Een speelgoedje evenmin...
Het stumpertje had niets, helemaal niets...
Het zat eenzaam te creperen en weg te kwijnen...
Sommige mensen...
Als ik eraan denk, springen de tranen in mijn ogen!