ze rookt zeker, voor de brand bedoel ik

arme zoon, echt erg om zo je moeder te moeten verliezen...

Het kan ook een elektrische deken zijn geweest die kortsluiting maakte.
Afschuwelijk voor die zoon; daar kom je nooit meer overheen.

Kortsluiting in de electrische deken?
Arme vrouw en héél erg voor die zoon, om zijn moeder voor zijn ogen te zien verbranden.

Een schamele troost is dat ze waarschijnlijk toch al ergens aan het eind van haar leven zat, wel jammer dat ze dan zo aan haar eind is gekomen

Inderdaad, zoiets vergeet je nooit en nooit meer.
Die zoon zit voor de rest van zijn leven in een hel.
Tja, en wat is daar nu aan te doen?
Een stapel pillen per dag?
Praatgroepje?
Ik zou in zo'n geval niet meer kunnen en willen leven...

als dat in houtworm was gebeurd was dit pas raar geweest...de brandweer had dan als het ware in het hout gezeten....

echt erg voor de familie..

Moet vooral een hel geweest zijn voor haar zoon

hier kan je gewoon geen grapjes over maken.

vet zielig

Het kan wel
Maar dat doen we maar ff niet
Inderdaad vet erg om t mee te moeten maken

Mevrouw zelf niet?

Midnight Oil:
"How do we sleep while our beds are burning"

Beetje flauw IMHO. Verbranding... wat een vreselijke manier om aan je einde te komen!

Zo wil toch niemand aan zijn einde komen!

zielig voor die zoon

hopelijk heeft die moeder er niet zoveel van gemerkt dan

aww idd wat zielig... die zoon moet een hel zijn doorgegaan!

dit is letterlijk hel

Doodgaan door verbranding en niet weg kunnen komen.
Proberen te helpen en het niet voor elkaar krijgen.

Wat een hel! Ik hoop voor die zoon dat hij genoeg hulp krijgt

Ik wilde nog een opmerking maken over niet cremeren enzo, maar dat is niet echt gepast

Wat een triest verhaal zeg...... oei...

Wel een vurige dame in bed...

arme zoon....
dat hij ter plekke was, dat wijst erop dat hij zeer dicht bij zijn moeder woonde, om haar zoveel mogelijk tot steun te zijn
hij deed dus wat ik al anderhalf jaar niet meer doe, raakte zwaargewond in een poging zijn moeder te redden, en evengoed stierf ze....
(ps. ik voel mij af en toe schuldig omdat ik anderhalf jaar geleden, toen ik mijn vaste baan verloor, 'meer werk' maakte van een man in Zweden, en toen de relatie (na 6 weken) strandde 'op eigen kracht' verder ging in Zweden, terwijl ik in Uithoorn-NL een slechtziende hoogbejaarde moeder heb, ondanks dat ik dankzij internet en zo een betere 'dochter in functie' ben als veel dochters die op loopafstand van hun moeder wonen)