school zegt het één, moeder het ander, is dat kind al door onafhankelijke deskundigen onderzocht

Moet ik hieruit opmaken dat de leraar geen volwassene is?

Wouwter:
die zit

Als die jongen onhandelbaar is dan zou hij dat ook zijn als mams er is. Er gaat in ieder geval iets goed mis bij die school.

Ach ja, thuis is het zo'n lieverd he! Wie heeft er nu gelijk, de moeder of het schoolhoofd?
Maar er zijn dus kennelijk daar geen scholen voor kinderen met gedragsproblemen.
Dat zou jammer zijn want hij zal toch niet het enige kind zijn dat vastloopt in de klas.

Laatste edit 02-02-2013 20:44

Zou het niet kunnen zijn dat hij, als mama er niet meer bij is, gepest wordt door zijn klasgenootjes? Want als mama erbij is is hij schijnbaar een engel, ik verwacht daarom niet dat hij een ADHD probleem heeft maar een aandacht trekkend probleem en daar moet de school maar eens goed naar kijken

Eerlijk gezegt krijg ik steeds meer de indruk dat dit soort problemen voornamelijk ontstaat door aanstelleritis giganticus.

@Emmo:
je zult in grote lijnen mogelijk zeer gelijk hebben
echter, bij elk van die problemen is het zinvol om kind, ouders en school grondig te testen, want....
- er kan best iets anders aan de hand zijn, iets waarbij kind, ouders of school dringend hulp nodig hebben die gewoon beschikbaar is
- in geval van aanstelleritis giganticus is het zinnig om te weten wie een 'therapeutische schop onder de kont' moet krijgen

botte bijl: Helemaal mee eens, met beide opties.
Echter, de kans op een ernstige storing bij zo'n kind lijkt me niet erg groot. Veel vaker krijg je overbezorgde ouders die door een eventuele arts of therapeut in hun bezorgdheid gesterkt worden, al dan net te goeder trouw.

Als ik hier in de krant lees dat het aantal psychische aandoeningen bij kinderen hier in Nederland verveelvoudigd is de afgelopen 20 jaar, dan vraag ik mij zeer af of die aandoeningen niet in het medisch circuit gezocht moeten worden, en niet bij die kinderen.

@Emmo:
daarom moeten kids bij twijfel worden getest, door iemand die ouders en leerkrachten nog niet heeft gesproken

Vroeguh gingen nooit ouders mee de klas in
Ja de 1e dag op de kleuterschool een half uurtje.
Vanaf de 1e klas was het zelf naar huis, +/- 1,5 km lopen.
Niks ophalen met de auto, die we trouwens niet hadden!
Wij zijn letterlijk met hagelslag en pindakaas groot geworden!

Waarschijnlijk is een andere school zoeken een betere oplossing, als het mogelijk is. En dan een school waar structurele begeleiding mogelijk is, iets als 'rugzakleerlingen' hier.

botte bijl mijn broertje werd eens "behandeld" toen hij in groep 3 zat omdat hij nogal hard praatte, een "gedragsprobleem" dus (mijn moeder is 70% doof zonder gehoorapperaten).

Laatste edit 03-02-2013 03:28

@Emmo: het kan ook zijn dat het kind autistisch is en zijn moeder wél op de goede manier met hem kan communiceren en dat de leraar (zoals helaas zo veel 'buitenstaanders') dit maar aanstellerij vinden en het niet willen accepteren dat een kind iets anders benaderd zou moeten worden dan de meeste andere kinderen zodat het nét zo leuk en goed mee kan doen als de rest....

Je zou ook kunnen concluderen uit de stijging dat de kennis erover groter wordt. Als de kennis erover groter wordt, is de kans dat er een betere manier wordt gevonden om ermee om te gaan ook groter. Zo was ik vroeger altijd een 'vervelend rotjong dat altijd liep te klieren' maar wél altijd alleen maar gepest werd. Nu ik sinds twee jaar weet dat ik dat niet was maar dat ik autisme én ADHD heb (ineens viel alles op zijn plaats - is me niet 'aangepraat of zo', het verklaarde gewoon ontzettend veel van vroeger), heb ik ook cursussen gevolgd en als ik (of de leraren) toen wisten wat ik nu weet had mijn jeugd er héééél anders uitgezien. Dus je opmerking is in mijn ogen een béétje te kort door de bocht!

@RockOpa: P'sies!!!

Bij mijn kinderen was het altijd andersom: bij een ander waren ze poeslief en zich als draakjes gedragen bewaarden ze voor thuis.